Vandaag niet naar de stad maar naar Olympiapark. Na het ontbijt vertrekken we naar de U-bahn. Kopen kaartjes en dan richting Olympiapark. Na een goed half uur zijn we er. Als we uitgestapt zijn zien we gigantische flats en een bord waar al de sporters logeerden in 1972.
Gaan op zoek naar de herinnering van de terroristische aanslag van de Palestijnen op de Israelische sporters.
Het park is erg groot en heel heuvelachtig. Ze hebben daarvoor het puin uit de tweede wereldoorlog gebruikt . Na enig zoeken vinden we het herinneringsmonument, een aardige Duitse dame had ons de weg gewezen. Ton en ik zijn er van onder de indruk en blijven er zo’n tien minuten. Het gebeurde op 5 september 1972 en kan het mij nog goed herinneren, iedereen was in shock. Dat mensen dit zomaar konden doen tijdens een sportevenement wat eigenlijk iedereen moet verbroederen.
Dan toch maar verder en komen bij het Olympiastadion aan met een dak wat volgens sommige op een damespanty lijkt. Ook hier weer kaartjes kopen en dan zijn we binnen. Lopen een heel rondje en maken leuke foto’s. Als het vol zit kunnen er 88.000 mensen in.
We kijken ook nog naar een film over de Olympische spelen van 1972. Ton gaat nog even plassen en maakt zelfs bij de wc een foto. Zoveel urinoirs naast elkaar is toch best bijzonder.
Er is hier op het terrein ook een kerkje wat heel bijzonder is. Het zorgde er zelfs voor dat het hele park verplaatst is. Er was zoveel tegenstand dat het moest verdwijnen dat ze toen maar gezegd hebben dat het mocht blijven. Het vredeskerkje wat illegaal gebouwd is door een Russische Orthodoxe vluchteling. Na wat zoekwerk hadden we het gevonden en het was een echt knutselwerk. Vadertje Timofie heeft er tot zijn dood mogen wonen. Hij stierf in 2004 en iedereen mag het nu bewonderen. En je hoeft er geen kaarje te kopen om er in te gaan.
Op ons lijstje staat dat we ook een kijkje gaan nemen op Slot Nymphenburg . Gaan op zoek naar de U-bahn. Helaas we lopen en lopen maar de U-bahn kunnen we niet vinden. Dan op 1500 meter voor we er zijn een U-bahn. Ton en ik lopen dat stukje dan ook maar dus een aardige tippel van het Olympische dorp naar het slot. Ook hier weer kaartjes kopen. Gelukkig heeft Karl Theodor in 1792 wel gezegd dat het park voor iedereen gratis toegankelijk moest zijn. Het park is behoorlijk groot en er varen zelfs gondels in de kanalen. In het slot zelf is veel te zien schilderijen, prachtige badkamers en vele schatten. Bekijken de tuin en dan houden het slot maar voor wat het was.
Gaan weer op zoek naar de U-bahn maar eerst met de bus. Hier ook weer de halve stad opengebroken en ik ben het opeens beu. We zitten dan eindelijk in de bus en na een halte stappen we uit. Is hier dan de U-bahn? Helaas niet weer naar een andere halte, weer in de bus. Dan stappen we uit en vinden de U-bahn. Halen nog wat boodschappen bij de REWE.
Eindelijk terug in het pension. Drinken een lekker biertje en doen even niets.
Ton wil toch nog even naar het feestterrein van het Oktoberfest gaan kijken. Vanaf donderdag zijn hier de oktoberfeesten en dat is HET feest van het jaar. Het is een enorm kermisterrein met achtbanen en een reuzenrad, gigantisch allemaal.
Hebben ondanks de U-bahn toch weer 17 km gelopen en het weer viel reuze mee. Geen regen en 19 graden. Eten in een Duitse tent. De mannen lopen allemaal in lederhosen. Ik een haantje en Ton een jagersschnitzel en lekker Duits bier erbij. Morgen 450 km rijden naar ons laatste hotel in Koblenz.

Geschreven door TonenLenopreis