Na de afgelopen dagen veel oude stenen gezien te hebben zei Lenneke ik wil de zee wel zien.
Iedereen vond dit een goed idee en de informatie werd verzameld hoe dit te organiseren.
Internet en de diverse plattegronden werden geraadpleegd en de eind coclusie was :
We gaan eerst lopend naar het Syntagmaplein, daar stappen we op lijn 3 naar het eindstation in Piraeus.
In Piraeus kijken we rond en gaan met lijn 5 naat Voulas en dan met lijn 4 terug naar Syntagmaplein.
Dat was de bedoeling maar aangekomen op het Syntagmaplein was er helemaal geenlijn 3, 4 of 5 alleen maar 6 of 7
De kaartaankoop ging voorspoedig een dagkaart voor 4,10 euro is geen geld.
Dus aan een passagier gevraagd hoe het nu zat. We moeten met lijn 6 naar Edem dan overstappen op lijn 7 naar Piraeus en weer met lijn 7 naar Voulas en dan tot Edem (lijn 7) en dan weer met lijn 6 naar Syntagmaplein.
Conclusie van en naar de kust met lijn 6 en langs de kust lijn 7. Nergens stond dit vermeld ook niet op internet en in lijn 6.
Ja, zo breng je de toerist in verwarring.
Maar goed we zijn in Piraeus aangekomen en zien een grieks-othodoxe kerk en willen deze bezoeken. Helaas voor Len en mij zit er geen bezoek in omdat Lenneke een kuitbroek aan heeft en ik een korte broek.
Dan gaan we op zoek naar de jachthaven behoorlijk grote jachten liggen en kijken daar onze ogen uit wat een luxe, wat een geld zit er in die jachten.
We wandelen verder wat rond en zijn op zoek naar een gelegenheid waar we wat kunnen eten, drinken en toiletteren.
Nou dat was nog een hele klus meestal ontbrak de toiletgelegenheid.
Maar onze zoektocht werd beloond met een kraakheldere gelegenheid met eten, drinken en schoon toilet.
Hierna weer opzoek naar de tram die redelijk snel weer gevonden werd.
We gaan opweg naar het zuidelijkste deel van de lijn in Voulas. Uiteindelijk blijkt dat er niets te doen is en we besluiten naar Edem te reizen en daar de foto te maken die Len zo graag wil met de zee op de achtergrond.
Hierna kochten we nog heerlijk ijsjes en namen de tram terug naar het Syntagmaplein.
Anneke wilde graag nog een keer op een terrasje in de zon zitten en trakteerde ons op bier, coctails en lekkere hapjes.
Dit was een schot in de roos.
Hierna naar het hotel met koffie in de lounge.
Na het opfrissen vertrekken we naar het restaurant met live muziek.
Daar aangekomen krijgen een leuk plekje met zicht op de muziek.
Nadat de bestelling is opgenomen komt er een grote groep vrouwen binnen die duidelijk naar dit restaurant gekomen zijn voor de muziek en om te dansen. Er is enige discussie met de ober waar de vrouwen plaats moeten nemen want na enig gerommel vertrekken er 3 vrouwen naar buiten en die komen niet meer terug.
De resterende vrouwen grijpen elke gelegenheid aan om te dansen of met vrouwen uit de groep of met het stel dat bij het restaurant hoort.
Het eten smaakt goed maar alle obers lijken mee te doen aan de 50 meter sprint. Met volle bladen laveren ze in recordtempo door de zaak.
Wanneer we na het eten om de dessertkaart vragen mompelt de ober een beetje binnensmons en met een mondkapje voor zijn mond, baklava, ijs of yogurt. Hij neemt niet de moeite om de kaart nog aan te geven.
Nou dan zijn wij ook klaar. We vragen de rekening en krijgen nog een glaasje met sterke drank en vertrekken.
We wandelen nog wat een komen weer bij de ijssalom van een paar dagen terug en nemen nog een heerlijk ijsje.
Dan nog een afzakkertje en zien op Ziggo go dat Nederland met 1-1 gelijk speelt tegen Duitsland.
Dan naar bed, oogjes dicht en snaveltjes toe, welterusten tot morgen, onze laaste dag en terugreis.

Geschreven door TonenLenopreis