Cannara bleek het beste restaurant te hebben, waar we deze reis hebben gegeten. Klopte allemaal goed! Met een lekker wijntje erbij: 🍷🍜🍤 la dolce vita! Daarvoor nog even bij een bar een biertje gedronken. Daar krijg je hier chips bij, wel een lekker geheel! Daar zitten vaak een stapel wat oudere ( naar wij aannemen vrijgezelle ) mannen op leeftijd elkaar te beschimpen. In ons hotel had zich een bus met scholieren genesteld, het sprong wat heen en weer, maar geen last van gehad. Bij ons ontbijt waren ze al vertrokken. We wennen enorm aan al het zoete spul bij het ontbijt. Cake, taart en zoete croissants, we proppen er nog wat jam bij en hoppa, weer wat calorieën.

Net na 09.00 zaten we weer op het zadel. Pittig tochtje voor de boeg, met wat klimmetjes, niet zoveel kilometers. 70 km, 913 mtr stijgen en 15,9 gemiddeld. Zo naar het eind vd reis een dubbel gevoel. Thuis lokt, maar er is ook weemoed. Het lekkere ritme is aan het vervagen, we weten dat er nog maar een beperkt aantal kilometers te doen zijn. Na Bevagna direct al een pittig klimmetje. In de afdaling van dat ding begon het te regenen en dat was al een tijdje geleden. Regenjas aan en gaan maar. Net ook nog op een drukke weg, en Italianen blijven Italianen 😤 op de weg, vlak langs ons heen. Jacques is daar nogal laconiek over, maar ik krijg daar wel wat temperament door. Toch maar ff geschuild en toen vanuit Bastardo wellicht de mooiste klim van de tocht. Prachtige vergezichten, en steeds die prachtige bloemen in de berm. De giro de fiori. We zijn regelmatig even vd fiets gesprongen om een foto te maken.
We volgden grote delen van de via flaminia. De weg van en naar het noorden. 2.200 jaar oud en bedoeld om snel in te kunnen grijpen bij de barbaren uit het noorden.

Vervelende klim naar San Gemini, heel sloom stijgend, maar wel 20 km lang in totaal maar 150 hoogte meters. Het leek net of er iemand extra aan de fiets hing. En dan te bedenken dat we natuurlijk al de hele rit een gewicht aan bagage mee hebben. Alsof je een kind van 6 op de bagage drager mee hebt. Broodje met heel veel zoet, prima idee van Jacques, in Massa Martada, verder vind hij het ook een goed idee om zijn regenjas onder mijn snelbinder te doen. 😳
Afdaling richting Narni met steeds wat regen dreiging. Uiteindelijk hebben we 1 bui gehad ook zon, dus prima. Slapen in Narni, pittige steile klim er naar toe en in het middeleeuwse centrum een hotel gevonden. Echt oud hier. De kamer an sich ook wel😏. Rome ligt binnen 100 km hier vandaan.

Geschreven door NaarRome