In ons wellness hotel in Citta di Castello was het even genieten na aankomst. Lekkere douche ( malle kleine cabines hebben ze hier), biertje erbij, Giro kijken, gereserveerd om gemasseerd te worden en gewoon in hotel eten. Dus alles voor de inwendige mens. Inslapen gaat natuurlijk als een dolle, binnen 3 minuten is het stil. Wij snurken overigens geen van beiden. Mocht een van onze echtgenotes ooit zo'n soort verhaal verspreiden, dan liegt ze gewoon.
Marcus had weer enkele mooie diepzinnigheden voor ons geschreven. Mensen die hun innerlijk kompas volgen, geen opsmuk nodig hebben en de gebeurtenissen ervaren zoals ze op het pad komen hebben vertrouwen in hun leven.
Ontbijt met veel zoetigheid, je kunt er aan wennen, weer goed voor de calorie inname en toen weer op pad. Eerste plaats waar we door komen is Umbertide. Daar moet ik een jaar of 6/7 geleden met ons gezin en Frans en Nici ook geweest zijn, echter ik herken niets! Hoe gaat zoiets nu uit je herinnering? Bizar wat je als mens, wel en wat niet kunt onthouden cq herinneren. Buiten Umbertide stuitten we op een hek, dwars op de weg! Met daarachter, zonder te vragen zie je het, twee volbloed Nederlandse meiden. Ook op weg naar Rome. Zij hadden hun fiets al wel via een mal stukje bos naar de overkant gezeuld en de fiets via hetzelfde stukje "pad" naar de ander kant gebracht. Ze hielpen ons even, en we vroegen ons af wat er voor kon zorgen dat deze weg afgezet moest zijn? Het bleek een kleine aardverschuiving te zijn, met wat omlaag gevallen keien. Rare jongens die Romeinen, als je ziet hoe sommige wegen er aan toe zijn, hoe gevaarlijk ze rijden, leek dit een aanvaardbaar risico. We zijn tot Assisi met de vriendinnen ( 2 studenten uit Utrecht) op gefietst, en hebben samen wat gegeten nadat we ze daarvoor hadden uitgenodigd. We kennen de financiële situaties van onze eigen studerende kinderen, dus de rekening hebben wij genereus als we zijn genomen. Heel leuk om ervaring te delen en gewoon even hele andere praat te hebben.
Assisi ligt niet op de route, maar we zijn er wel 'even' naar boven gefietst, pittig klimmetje, maar leuk om even geweest te zijn. Toch nog meer toeristisch als ik me herinner. Het landschap is mooi, heuvels, rustige akkers, mooie hoeves en rustige dorpen. Na dit uitstapje verder op weg naar Cannara, weer zo'n typisch, wat slaperig dorp. In een hotel schrikken ze als we een kamer willen, iedereen kijkt als we met volle bepakking langs komen. Het was een beetje grijs, maar droog en ondanks het wat drukkende weer hebben we weer een prachtige dag beleefd.
Voor de helderheid; onze blog telt de km's door de lucht, via de weg zijn het er een stuk meer. Om precies te zijn we zitten nu op de 1931 km. Vandaag 88 km met weer 684 hoogte meters, zelfs als het vlak is, klim je wat af. En ach, in a way, is het nog leuk om te doen ook. Al met al weer van alles gebeurd, mooi om weer van te gaan genieten. Geen WiFi op de kamer dus zo maar even in de lobby, uploaden, zullen wel niet veel foto's worden dan.
Geschreven door NaarRome