Ravenna, heeft een paar mooie plekken, maar is verder geen mooie stad. Goede gewoonte vd Italianen is dat ze bij een glaasje een paar heerlijke hapjes serveren. Smaakt ons goed, zowel de borrel als de hapjes. Ook het eten was weer heerlijk, met een lekker glaasje wijn. De stad een beetje door gelopen voor we uiteindelijk in het restaurant gingen eten waar we ook een borrel hadden gedaan. Veel ijs, veel drank, veel pizza, maar niet zo veel "gewone" restaurants. Goed bed, veel lawaai buiten, dus om 24.00 raam toch maar dicht. De ontbijtzaal van roze en blauw marmer, wordt over tweeduizend jaar opgegraven, dan denkt men dat het een badcentrum vd Romeinen was. Ineens een aantal Amerikanen, waar die daar vandaan komen of er moeten? Ravenna uit, was licht ingewikkeld, malle fratsen, en dan weer rotonde op, fietspad af, tikkie onduidelijk is het allemaal wel.
Toch al snel in een prachtig natuur gebied terecht gekomen, parasol dennen, de oude Romeinse haven van Classe en een prachtig meer. Wat een ongelofelijk mooie omgeving weer. Ibis, witte reiger en veel niet thuis te brengen gezang van vogeltjes. Langs een vaart malle manier van vissen, maar ook heel leuk om te zien. Toen de Adriatico, de zee. Hiervoor hadden onze dames natuurlijk onze zwembroek in de bagage gestopt, nou mooi niet. We vonden de 30 km appartementen, villa's, hotels en toeristen shops niet aan ons besteedt. Tempo lag ondanks de vele zijwegen redelijk hoog, want we wilden wel weg uit dat gebied. Na een aantal kilometers na Cesenatio doemen de Apennijnen op. We fietsen een stuk langs de Rubicone. Als de oude Romeinen dat vd Grieken hebben overgenomen zijn we de Rubicon nu over, een raar idee, zullen we maar zeggen😰. Overigens een knullig riviertje, waar de gemiddelde Fries met een polsstok makkelijk over heen komt.
Dan moeten we iets kwijt over Italianen en honden. Als we voor elke keer dat er zo'n stom beest naar ons geblaft heeft een dubbeltje ( voor de jonge lezers: 10 cent) zouden krijgen, hadden we vrij drinken. Kleine k keffers, debiel grote stinkers, ze stikken er hier van.
Ander thema wat even genoemd moet worden is de kwaliteit vh wegdek. OMG, wat een drama. Daar kun je arena's vol mee krijgen. Wij denken dat de oude mozaïek makers ten tijde van C..c.. c..claudius, eerst granito aanrecht blad makers werden en bij gebrek aan werk, nu het wegdek hier beheren. Je hebt gaten, bobbels, kuilen ( met gras en zonder gras) puisten waar boom wortels uitbarsten, overblijfsels van aard bevingen en een chronisch gebrek aan asfalt machines. Echt: even niet opletten en je wordt weer gelanceerd, even denken ik wil wat zien en dan pats, weer een kuil. Ik zou een wetsvoorstel kunnen maken waarin ze miljarden steun krijgen als wij Nederland, het asfalt en de machines mogen leveren: gouden business. De steenslag paden zijn regelmatig fijner dan het fietspad.
Terug naar de dag; al snel via het dal vd rivier marécchia, de Apennijnen in, prachtig en ruig, bloeiende rode en gele brem. Vergezichten en al weer aardig klimmen. Op sommige plaatsen was het pad eigenlijk alleen geschikt als mountainbike pad. Ook wel gaaf, maar ook zwaar, soms echt boven de 15% klimmen, gelukkig maar kort. Prachtige rit en we zitten nu in Novefèltria. Op 282 mt hoogte, leuk plaatsje, eenvoudig doch prima hotel. We drinken een Birra Moretti en hebben het goed. Mooie dag, licht bewolkt, paar spatten zelfs, maar weer heerlijk gefietst, zonder die rot wind. Morgen een echte berg etappe, we hebben er wel zin an, in 30 km naar de 1000 mtr, ( Valico di Viamágio) maar ook weer afdalen en dan zijn we in Umbrië. We gaan het dorp maar eens in, Ari Verdecci ! Voor de Asitonezen een fijne management dag!
Geschreven door NaarRome