Na een avond wellness was het goed slapen! Een hotel waar ik ook beroepsmatig geen enkele fout kon ontdekken, knap gedaan. Een voorbeeld vd verwachting overtreffen. Een isotoon drankje in de koelkast bij de sauna, een kort "journaaltje" op de ontbijttafel, met daarop een leuke column, het weer, het wereld nieuws en wat we konden eten en drinken. Wauw! We vertrokken met een bleek zonnetje en overtrekkende wolken en dat bleef ook ook een uur zo. Toen kwam er een beetje motregen en niet veel later een natte sneeuwbui. Dat is best een beetje afzien. En aangezien de knie van Jacques wat opspeelt is het zaak niet met teveel kracht naar boven te hengsten. Want naar boven gaat het nog steeds, langs de Kocher ( met de grootste tallbruck van Duitsland, en idd wel een indrukwekkend ding.

En toch blijven we allebei, best optimistisch en vrolijk. Als we dan in een konditorei, een kaffee onder heisse choco mit kuchen nemen, hebben we echte pret. Grinniken om het rare feit dat we in zuid Duitsland in de sneeuw fietsen. De gemiddelde Duitser kijkt ons dan wat meewarig aan en vraagt zich af of we wel sporen. Daarna in een tweede bui terecht gekomen, beide hadden we zulke koude handen, dat we iig 1 duim niet gebruiken konden om de versnelling te bedienen. In Elwangen geluncht bij een leuke tent. De Griekse eigenaar was in voor een dolletje en wij waren weer warm. Deze middag aardig geklommen, en verder goed weer gehad. Dat is het mooie van geen verwachtingen, zoals ook Marcus' ons heeft geleerd, als het dan niet sneeuwt, hebben we het gewoon goed! Evengoed weer prachtige natuur, een ruziënd stelletje buizerds, of maakten ze elkaar het hof? Het lijken wel mensen😳. We vonden het mooi na 90 km, zijn weer heerlijk in een leuk hotel, de kettingen gesmeerd ( begon wat te piepen, van de sneeuw en alle troep) er is een biertje uit de minibar, en onze was wordt gedaan. Nog zo'n voordeel van wat minder weer, pas na week begin je te stinken, waarbij we overigens nog steeds overal toegelaten worden😇😎.

Tijdens het fietsen staan al mijn (Arno) zintuigen open, ik ruik, hoor, voel en (vooral) zie heel veel. Waar ik nu mee aan het worstelen ben, is waarom er uit veel van die waarnemingen dan een gedachte moet volgen? Bij een blikje in een beekje: wie doet dat nu? Bij een hobbelig pad: die Duiters zijn niet zo grundlich als je verwacht! Bij een fabriek die om 16.00 uur leeg stroomt: tjee, dat zoiet hier nog voorkomt, en moeten ze niet wat langer werken? Bij natuur waarnemingen, gebeurt dit niet, het denken valt dus samen met oordelen, en dat gebeurt alleen bij menselijk gedrag. Nog een hoop in te doen☺️.

De zon schijnt ondertussen en Jacques weet zeker dat, dit morgen zo blijft, dus na een heerlijke maaltijd straks weer op tijd onder de veren. Morgen is morgen en dat komt dan vanzelf. En na een week fietsen 765 km weggetrapt. Gaat hartstikke goed. Tevreden over de dag. 90 km fietsen onder deze omstandigheden een hele prestatie en de billen zijn gewend aan het zadel. Nu de knie nog aan het trappen (Jacques) dan heb ik nergens geen last meer van. Ging overigens ook al weer een stuk beter dan gisteren. Het is erg leuk om te doen ondanks alle ontberingen. Mooie route, leuke mensen, met iedereen een praatje en je komt in een bepaald ritme.🎶

Geschreven door NaarRome