24 april

Nadat we gisteren aangekomen waren, hebben we ff gerelaxed en daarna een rijnwijn proeverijtje gedaan. 5 glaasjes met zijn tweeën. Even wat gekletst en toen eindelijk de eerste schnitzel mit pommes gegeten. Wat een lap weer, hoe eten die mensen dit op als ze een hele dag op kantoor hebben gezeten? 😳 daarna nog even naar de Rijn voor een klein wandelingetje en daarna de cash even aanzuiveren. Nu maar lekker lezen. We beginnen met Marcus: overtuigingen verliezen hun kracht als je de voorstelling niet steeds zelf leven in blaast, zegt hij. Weer een stichtelijk woord zo op de zondag. Durf te dromen!! En durf bij tijd en wijle ook een droom uit te laten komen, door er echt voor te gaan, zeggen wij hier. Na deze overpeinzing maar weer gewoon een boek. Morgen meer, we zien weer waar Ithaka en onze benen ons brengen.

25 april

Nou het is Gernsheim geworden. Een rit waarin we flink hebben moeten afzien. De wind was ons maar matig gezind, stukjes ertegen in, moet iets van ZW geweest zijn. Maar het ontbijt was goed, en bij vertrek wat broodjes voor onderweg gekocht. Al snel bij de Lorely voorbij gegaan, en de lieverd sliep nog, of was niet geïnteresseerd in ons, licht-oudere mannen in lycra, want er kwam geen enkele lokroep. Wel was de wind al anders en ik (Arno) was er snel achter dat de benen, vandaag niet de besten waren. Bij Bingen weg van de Rijn, was ook wel mooi geweest, met alle wegen, spoor en troep/industrie door het dal. Weer veel akkers en het was echt koud. Nou zeggen de Noren, dat slecht weer niet bestaat, maar er alleen slechte kleding bestaat, maar we vonden het toch gewoon koud. En als Jacques dat zegt is het ook zo, die heeft het namelijk nooit koud. Langs de akkers ook erg nat, modderig dus spatten en vieze spullen. Daar zou iemand iets aan moeten doen😁. Wie is onduidelijk. Tijdens de lunch regende het, en wij zaten onder een afdak, de broodjes te eten, vanaf morgen maar gewoon ergens binnen gaan zitten, is het idee, picknicken bij 5 graden is best raar, en eigenlijk niet zo leuk.
Via Niederalm hebben we Mainz vermeden, bij Nierstein met de pond over de Rijn en toen nog 25 km naar Gernsheim. Ergens een pukkeltje van 30 mtr in de route en die voelde als de muur van Gerardsberg. In Gernsheim werd duidelijk dat hoteliers ook gewoon ruhetag kunnen hebben, dus het Rheingold hotel, wilde ons niet hebben, toen begon het te regen en hebben we in een kneipe toch maar een biertje gepakt. Het tweede hotel had ook ruhetag, maar wilde wel een kamer verhuren. In de regen zoeken naar een kamer is best een beetje Jozef en Maria. Bij hotel Hubertus, aan de bosrand is alleen het restaurant dicht 😂. Gelukkig konden we een pizza en sla laten komen, anders waren we verhongerd met alle calorieën verlies van deze dag. 112 km, 420 hoogte meters en gemiddeld 18.7 / uur.
De Duiters zijn enorm vriendelijk: leuke mensen. Heel stereotiep wel eager op de regels, als je toch iets doet wat een bord verbied ( en oh daar hebben ze er veel van!!😎 olala! Verder is het idioot dat ze heel vaak voor je het fietspad oprijd gewoon een centimeter of 8 een stoep hebben ipv een soepele oprit. Ook mogen ze überhaupt wel eens in de wegen investeren, ook die zijn best bagger. En dat ze zulk slecht weer hebben, kunnen zij ook niets aan doen.
Net pizza en sla op de hotelkamer gegeten, voor alles is een eerste keer zullen we maar zeggen. Straks ff lezen, tv slapen en de spieren verzorgen. We zien weer wat er morgen komt.

Geschreven door NaarRome