Vanuit Fès rijden we op weg naar Meknès grandioos verloren. Ik durf het aantal kilometers omweg niet noteren, het zijn er in elk geval heel veel 😁😁😁
We beschouwen het dan maar als een toeristische busrit want het landschap is werkelijk prachtig en het meer waar we picknicken is een postkaart waard!
Door de 'omweg' arriveren we veel later dan gepland op de camping dus stellen we ons bezoek aan Meknès uit tot de volgende dag.

Meknès ligt op 14km van de camping, de bus doet er ongeveer drie kwartier over, per persoon betaal je 5 dirham of 50 cent.
We bezoeken de medina die veel kleiner is dan die van Fès en het museum Dar Jamai dat zich alweer in een prachtig paleis bevindt.
Jammer genoeg is het mausoleum van Moulay Ismaël gesloten wegens restauratiewerken 😕😕😕 tja....volgende keer dan maar...

De stad oogt veel meer open dan Fès, het grote plein met rondom restaurants en café's doet zeer Europees aan.
De enorm grote open soek is een belevenis op zich, het enige wat je kan doen is meegaan met de stroom.
We zoeken vruchteloos de groenten-en fruitkramen die we vanochtend zagen maar vinden ze niet terug, oriëntatie blijft een moeilijk gegeven in Marokkaanse steden.

De terugrit met de bus is een verhaal op zich.
Aan de terminus stoppen heel veel bussen, er hangt geen uurtabel en er is ook nergens aangegeven welke bus, waar stopt.

Verschillende bussen passeren tot ik verderop bus 15 zie stoppen. Terwijl iedereen uitstapt lopen mensen naar de bus toe om in te stappen, wij dus ook. De chauffeur roept en gebaart dat er pas aan de halte mag opgestapt worden.
Ik herinner me bij onze aankomst vanmorgen de stroom mensen die met veel geduw en getrek een plaatsje voor de terugrit probeerden te bemachtigen.

Ik ben moe en heb geen zin om drie kwartier recht te staan in een overvolle bus en zeer egoïstisch besluit ik over te gaan tot een charme offensief 😉 Ik ben bereid al mijn kwaliteiten aan te wenden maar veel meer dan glimlachen en een beetje hopeloos kijken hoef ik niet te doen. De deuren zwaaien open en de chauffeur roept vriendelijk: " Allez, venez madame!"
Ik zou die man wel kunnen zoenen maar hou me ,gezien eerdere ervaringen nog net in.
Tevreden ploffen we op de voorste bank om aan de halte verderop terecht te komen in een onvoorstelbare chaos.
De deuren gaan open en een massa mensen wurmt zich naar binnen. De chauffeur eerst nog kalm staat plots recht en maant diegenen die langs achter zijn opgestapt te komen betalen.
Dus iedereen die nog moet betalen drumt weer naar voor terwijl er ook nog steeds mensen langs de voorkant blijven instappen.
Intussen neem ik een kind op schoot dat dreigt geplet te raken tussen een zetel, boodschappentassen en haar moeder.

Een contreuleur stapt op en terwijl hij orders brult komt er langzaamaan wat orde in de chaos. Pinpasjes en geld worden over de hoofden heen doorgeven tot bij de chauffeur en vinden ook hun weg terug, het lawaai verzwakt, de chauffeur gaat weer zitten en de controleur stapt weer uit pfffffff

Terwijl Sam en ik dit alles vol ongeloof bekijken valt ons op dat niemand boos of geërgerd kijkt, niemand zucht, niemand klaagt.

En dan vertrekken we en aan elke halte stapt nog meer volk op terwijl er nauwelijks iemand uit stapt.
Als een groep jonge mannen opstapt zit de bus écht vol, de deuren vooraan kunnen niet meer toe en telkens er iemand op of af wil moeten de mannen er ook allemaal even uit wat ze gelaten en zonder zichtbare tegenzin doen.

De verkeerschaos in grote steden is hallucinant. Aan ronde punten wordt niet gestopt.
Integendeel, aan een rond punt wordt geclaxoneerd en extra gas gegeven en indien nodig worden anderen even klem gereden of met drang opzij gemanoeuvreerd 😨
In Vlaanderen leidt dat gegarandeerd tot verkeersagressie 😠 hier doet iedereen het dus niemand heeft de ander iets te verwijten 😄

We zijn intussen de stad uit en ik word verblind door de laagstaande zon.
De chauffeur, zonder zonnebril heeft er blijkbaar ook last van, bovendien zitten er geen zonnekleppen aan de voorruit dus rijdt hij de bochtige weg, klimmend en dalend door de heuvels met één hand aan het stuur en de andere beschermend boven zijn ogen.

Als het ons lot is hier te sterven dan is het in elk geval in een prachtige omgeving denk ik berustend...

Heel lieve en zeer warme groet,
Xxxbieke en SamxxX

Geschreven door Bieke