Na een rustdag vol zonneschijn volgt een dag met zon en regen. We volgen de meteo we waren dus gewaarschuwd en tòch vertrekken we alle vier zonder regenjas of paraplu naar Aguerb waar we groenten willen kopen. Al na de eerste kilometer stapelen de wolken zich op en beklaag ik mijn overmoed. Als de eerste regendruppels vallen en gestaag overgaan in een echte bui kan ik niet anders dan kwaad zijn op mezelf. Gelukkig is het gedeelde smart want als we nat en koukleumend een voorbijrijdende bus aanhouden zeggen ook de anderen dat een regenjas misschien toch geen overbodige luxe zou geweest zijn.
Als we in de gietende regen uitstappen in een godverlaten soekje met enkele werkplaatsen en winkeltjes vernemen we dat je hier weliswaar groenten kan kopen maar....enkel op woensdag.
Nat en koud belanden we in een piepklein theehuisje waar een vriendelijke oude man zijn vuur opstookt om thee voor ons te maken, met zijn korte broek, hoog opgetrokken sokken en overjas met reclameopdruk van één of andere oliemaatschappij is hij een attractie op zich☺ De enige andere klant met Berberachtig uiterlijk slaat ons, zonder een spier te vertrekken nauwlettend gade. Slechts één keer zie ik hem lachen en wel op het moment dat de theeman bij het krijgen van een kleine fooi een vreugdedansje maakt. Ik vraag me af of hier ooit toeristen komen?
De zon breekt weer door en we stappen verder richting stad waar in één van de buitenwijken een kleine soek zou zijn. Het voordeel hier is dat er geen bushaltes zijn, je kan om het even waar een bus doen stoppen wat we dan na enkele kilometers dan ook doen. We zijn behalve twee anderen de enige passagiers en als de chauffeur onze bestemming hoort kijkt hij ons ongelovig aan en vraagt waarom we niet verder rijden tot in het meer toeristische Essaouira?
Deze keer is het centrum groter dan enkele huizen, er zijn zelfs echte woonwijken en aan de rand hiervan kopen we brood en groenten.
Verderop is er een winkeltje met 'vanallesennogwat' waar ik een zakje verse kruiden en een flesje arganiaolie koop die hier in de streek gewonnen wordt. Het blijkt een uitgelezen middel tegen rimpels en reumatische aandoeningen te zijn máár je kan het ook gebruiken in de keuken, enkele druppels geven een gerecht extra smaak én als surplus is het ook nog eens een goede lampenolie 😉
Ik ga starten met het behandelen van mijn rimpels en als die niet verdwijnen is er toch nog steeds licht in de duisternis 😀
We eten een heerlijke gegrilde kipsandwich met verse frietjes en drank en betalen hiervoor 85 dirham voor vier personen. Op mijn vraag of er een toilet is word ik achter de toog geloodst waar twee kokkinnen de tafel waaraan zij zitten te eten opzij schuiven zodat ik het loodrecht, tegen de wand hangende trapje kan beklimmen. Boven op zolder vind ik in een hoek het toilet. Het is echt geen sinicure om weer beneden te komen. Misschien is het maar goed dat hier geen alcohol wordt geschonken? 😉
Op de bus terug zegt de conducteur dat we op de verkeerde bus zitten, zij rijden rechtdoor en wij moeten, dat heb ik tenminste begrepen uit de Arabische uitleg van de vriendelijke man naast mij, rechtsaf waar we op een andere bus kunnen nemen. Bij het afstappen wenst iedereen ons succes alsof we ons aan een recordpoging gaan wagen ☺☺☺
Een recordpoging is het niet echt maar na een heel eind stappen nòg eens 8km doorworstelen lijkt ons iets te veel van het goede. Peyo besluit om dan maar te liften en al bij de eerste poging worden we opgepikt door een vriendelijke man en netjes voor de camping afgezet.
Wat een dag, wat een superdag 😊😊😊
Hoeveel warmte en vriendelijkheid mochten we alweer ervaren!
Ps Bedankt voor al jullie reacties. Ik kan hierop niet antwoorden via de blog maar probeer zoverl mogelijk te antwoorden via mail en fb ☺
Lieve regenachtige groet,
Xxxbieke en samxxX
Geschreven door Bieke