Vanop de camping in Skoura rijden we in de richting van de Dadeskloof.
Al na enkele kilometers pikken we een lifter op. Er wordt hier nog heel veel gelift, de bussen rijden immers zeer schaars.
We namen al vaker lifters mee. Vandaag is het een jonge vrouw, moeder van zes kleine kinderen. Wegens maagklachten ging ze naar het ziekenhuis medicijnen halen. Zij woont in een dorpje haast 40km verderop.
Veertig kilometer verplaatsing voor één doosje medcijnen! Dat is voor ons toch onvoorstelbaar?!? 😦
Zij spreekt nauwelijks frans en ik slechts drie woorden arabisch maar toch hebben we een 'gesprek' ☺
Als we haar afzetten bij een dorpje in de bergen omhelst ze me zo hartelijk dat ik tranen in de ogen krijg.
Zoveel warmte en dankbaarheid voor iets wat voor ons totaal geen inspanning vergde...
.
Het landschap wordt alsmaar mooier en indrukwekkender.
Ik voel me hier nietig en klein, een puntje slechts in het geheel.
Ik ben zo in gedachten verzonken dat ik niet merk dat we intussen op DÉ weg rijden!
De baan die vanuit de kloof zigzaggend naar boven leidt en waarvan je in elke reisgids over Marokko een foto vindt😀
De rit is ronduit spectaculair en het panorama dat we, eens boven te zien krijgen is letterlijk adembenemend!!!

Heel lieve en warme 🌞 🌞 🌞 🌞 🌞 groet,
Xxxbieke en samxxX

Geschreven door Bieke