We rijden vanuit Tafraoute naar Taliouine waar we Joëlle en Peyo opnieuw hopen te vinden โบ
Het landschap is overweldigend mooi, de bergen wisselen voortdurend van kleur.
Ik weet niet waar eerst te kijken, het lijkt alsof we door een filmdecor rijden.
Ik weet dat ik in herhaling val maar wat ik nu rondom me zie zag ik écht eerlijk waar, nooit eerder!
Oooooh, wow en wauw! Meer dan dat zeggen we niet tegen elkaar.
Tot we na 120km vrijwel gelijktijdig: " Oh néén!!!!" roepen ๐จ๐จ๐จ
Alweer....houdt de weg op, een weg te zijn!!!
Dit kan toch niet? Niet alweer!?!
Ik stap uit, wandel een eind over wat eens een weg was en merk opgelucht dat er achter de bocht opnieuw asfalt ligt.
Terwijl ik terug loop stopt een vrachtwagen achter ons. Hij rijdt langs ons heen en op Sam's vraag of de weg verderop berijdbaar is antwoordt de chauffeur dat, behalve enkele weggespielde bruggen het al met al nog meevalt.
Intussen passeer ik de vrachtwagen, de man zegt me vriendelijk goededag en wenst me verder een goede reis tot hij zich bedenkt en roept:
" Madame, nous mangeons ensemble!"
Voor ik het goed en wel besef opent hij een zijluik van zijn vrachtwagen, haalt er een cocotte (snelkoker) uit en roept:
" Moi, j'ai la tajine, vous avez la cuisine!" ๐๐๐
En dan gebeurt het allemaal razendsnel.
Hij opent de deur van onze camper, zet een groot bord op tafel, legt het brood er naast, gooit de inhoud van de pan in het bord, lacht op een luide aanstekelijke manier en roept: "Mangez!"
En ....we eten โบ๐๐nauwelijks van onze verbazing bekomen doen Sam en ik wat hij vraagt en soppen we brood in de lekkere tajine, terwijl hij lachend zegt dat hij verwachtte ergens alleen te moeten eten en nu gezellig samen met ons kan eten๐๐ ๐
En....we genieten! Met zijn drieën genieten we van het leuke, het onverwachte en het léven.
En als hij zegt onze camper een echt huis te vinden grappen we dat we van auto zullen wisselen.
Hij is akkoord maar enkel en alleen: " Si madame vient avec moi!"๐
Dat madame daar geen zin in heeft rookt hij weg met vier pijpjes zelfgekweekte hasj ๐๐๐
Op mijn vraag of dit legaal is antwoordt hij: "Pas du tout madame!"
Voor de grap doe ik alsof ik de politie bel waarop hij alweer zo aanstekelijk lacht dat je niet anders kan dan mee lachen ๐๐๐
Bedankt 'man zonder naam'!
Dank zij jou werd deze middagpauze voor ons onvergetelijk! ๐
Het geluk ligt werkelijk in kleine dingen...
Lieve, warme maar vooral hartelijke groet,
Xxxbieke en samxxX
Geschreven door Bieke