Vanmorgen weer vroeg opgestaan. Marlies had uitgevogeld dat het beter zou zijn om een andere route te kiezen dan door TomTom voorgesteld. Wat meer door een bosrijk gebied. De bossen bieden koelte, en vandaag kon dat geen kwaad. Heel veel kleine dorpjes door en stuk voor stuk met grote kerken. Hoe ze die vol krijgen is me een raadsel, maar het geeft wel aan dat de kerk een heel grote invloed had en veel macht en rijkdom bezat.
Overigens zijn er zo vreselijk veel kleine dorpjes in Frankrijk, dat als je zelf een Frans klinkend woord verzint, er vast wel een plaatsje is dat zo heet.
Gaandeweg de dag werd het warmer en warmer. Af en toe reden we werkelijk door een föhn. Veel stoppen dus, water drinken en over elkaar heen gooien. En ook weer koffie met een taartje. Die twee taartjes kwamen na een hobbelige rit uit de doos als één klont cake, room en aardbeien. Hopla, in tweëen maar. Heel opeten gaat toch niet.
Eerlijk gezegd hield de hitte ons wel bezig, want hoe mooi de rit ook is, je blijft toch ook zoeken naar verkoeling.
Gelukkig kwam Troussures om 4 uur in beeld.
We zijn min of meer per ongeluk hier terechtgekomen. Onze eerste boeking was afgezegd door de host en we kwamen toen een woonwagen in Pipo de clown-stijl tegen. Dat leek ons wel wat.
En het was ook wel wat. In een lommerrijke tuin aan een grote vijver, haast een meer, stond een prachtig geschilderde woonwagen.
De ontvangst was hartelijk.
We konden Engels spreken met de gastvrouw, en toen zij vroeg waar we we vandaag vandaan kwamen zeiden we Chartres. Hè, wat? Chartres. Waar ligt dat? Nou, Tours, Chartres. Oh, Chártres.
Ik weet nog steeds niet wat wij anders zeiden. Ik heb ook al eens mijn naam moeten spellen. Jacques is toch behoorlijk Frans. Rare lui.

De woonwagen is echt mooi. Heel kleurrijk en romantisch, maar hoe die Pipo met zin Mamaloe, Petra en Klukkluk (en ik geloof ook nog een papegaai) daar ooit in pasten...? Dat kon nooit.
Een heel klein voorstukje en verder alleen een bed. Badkamer, toilet en keukentje bevonden zich 150 meter verderop bij het woonhuis.
Wat ongemakkelijk, zeker ‘s nachts. Maar beter dan het oorspronkelijk geboekte appartement in Beauvais. We zijn die stad nog even in geweest, je zou in vakantietijd hier wat leven verwachten, maar hoe stil en doods...

Het ontbijt staat morgen om 8 uur klaar. We willen naar Lille nog flink wat van de ochtendkoelte mee pikken. 185 kilometer, niet niks. Dus snel slapen.

Geschreven door Scooterreis