Met pijn in ons hart verlieten we vanmorgen ons onderkomen in Biscarosse. Wat een leuke locatie. Helemaal vrij en midden in de natuur. Al snel werden ik aangehouden door een politieagent. Papieren. Dus ik riep Marlies even terug. Ondertussen bekeek hij mijn scooter, en vroeg naar onze reis. Toen vroeg hij naar mijn handschoenen. Huh? 28 graden.
Ja dat moet in Frankrijk. Dat is veiliger. Handen zijn kwetsbaarder. Ik mag wel in mijn zwembroek, maar met handschoenen. Hij was in een goede bui, dus het bleef bij een waarschuwing en hij bespaarde ons 2x 90 euro. (Op internet staat overigens 68 euro. Hij wist ook niet of het voor heel Frankrijk geldt of alleen in die buurt). We hebben nog geen handschoenen kunnen vinden.
Nog even een bakker gescoord en wat lekkers voor bij de koffie.
De weg naar Bordeaux was lang, recht en saai. Op zich niet zo erg want er was veel verkeer en de Fransen halen heel wat roekelozer in dan Spanjaarden.
Bordeaux is een typische grote Franse stad. Grote gebouwen, pleinen en veel mensen. Even in een grote kerk. Daar werden we aangekeken door een vrolijk lachende pastoor op een poster die ons vertelde dat het helemaal geen probleem was als we geen geld bij ons hadden. Even een app downloaden en geld overmaken.
Toen nog wat rondgekeken, wat gegeten in een park en door.

Boven Bordeaux werd het een stuk mooier. Rustiger wegen en daaraan liggen de mooiste wijnhuizen. Wat een enorme rijkdom. Waanzinnig grote wijnvelden en prachtige kastelen.
Echt genieten. Ondertussen werd het weer steeds warmer. Na een paar dagen 24, 26 graden werd de lucht weer wolkeloos en de temperatuur steeg.

Op naar Lamarque, met een boot de Gironde over. Toen een kaartje kopen aan boord. Dit duurde een eeuwigheid. We waren praktisch aan de andere kant toen ik 26,- had betaald.
Dus eigenlijk praktisch niets van het varen meegemaakt. Rare lui, die Fransen.

Weer aan land zette het mooie land zich voort. De wegen werden steeds smaller, veel wijnvelden en zonnebloemen.
Toen kwamen we in het gehucht Agudelle, waar we werden ontvangen door Catherine. Een heel aardige dame die ons rondleidde in ons onderkomen. Qua locatie en onderkomen veruit de fijnste plek van alle jaren dat we deze reizen maken. Een vrijstaande garage, omgebouwd tot een prachtig ruim appartement. Met vrij uitzicht en doodse stilte.

Catherine is gepensioneerd en schrijft af en toe een column in een lokale krant. Ze had eerder nog geen idee waarover nu weer. Totdat ze ons uithoorde over onze reis.
Binnenkort staan we met foto in de krant. Je maakt wat mee.
Nog wat gegeten in de grote stad nabij, Jonzac. Waar? Jonzac.

Morgen naar La Mothe St. Heray. We zijn benieuwd.

Geschreven door Scooterreis