Het was voor mij een rusteloze nacht met veel verwarrende dromen en om 4 uur was ik al klaarwakker. Na een uitstapje naar het toilet om een uur of 5 duurde het weer even voordat ik insliep. Ik hoorde de natuur ontwaken. Eerst een paar duiven, daarna wat kleine vogelgeluiden, een haan in de verte, een kikker in een of andere poel en tenslotte was het 1 groot dierenkoor. Wel bijzonder hoe dat werkt bij zonsopgang.
We werden daarna pas rond 8.15 wakker en besloten na de lunch naar het strand te gaan. Dan was het minder warm en een paar uurtjes strand vind ik ook wel genoeg. Het was sowieso vandaag aanzienlijk minder warm dan de afgelopen dagen en aan het strand waaide een lekker windje.
Aangekomen bij het strand in Cesano, een voorstadje van het drukkere Senigallia, bleek het lekker rustig te zijn op het strand. De jonge verhuurder van de strandbedjes vertelde dat het al een tijdje erg rustig was. Misschien heeft het met de warmte te maken.
We hebben even lekker in de golven gesparteld en zijn in de schaduw onze boeken verder gaan lezen. Hier geen Nederlandse toeristen, wat er zit, is allemaal Italiaans.
Het was een heerlijke middag, lekker dobberen op de golven, relaxen, lezen, de Italianen om ons heen observeren en op ons gemakkie weer terugrijden.
Op de camping hebben we een pasta opgewarmd en er een lekker wijntje bij gedronken. Zo meteen het zand en het zout van ons afspoelen, nog een amaro en dan onze laatste nacht hier. Morgen weer alles inpakken en een korte afstand rijden naar de laatste campingplek. Zin in, hier is het me te Nederlands allemaal, ondanks de prachtige plek die we hier hadden.

Geschreven door Paulas.avonturen