Vannacht was de laatste nacht in Cairo en laten we de hectiek even achter ons. Wat ik nog vergat te vertellen, is dat hier in de stad heel veel gewapende politie aanwezig is. Op bijna elke hoek is een soort wachthuisje met een gewapende agent erin. Je ziet ze ook wel eens slapen hoor, lekker veilig 🤣
We zijn net vertrokken, stipt om 8 uur en overzien de stad vanuit de weg. Chaos, rotzooi, torenflats, oud en nieuw door elkaar. Nu maar eens lekker achterover zitten, genieten van de verschillende uitzichten, podcast en muziek luisteren,beetje lezen misschien en wie weet, ook nog even slapen. Gelukkig 😉 rijdt er de hele weg een beveiliger met ons mee.
Een kleine anderhalf uur later nu en we rijden door de woestijn richting Suezkanaal, voor en achter de bus rijdt nu een politieauto met zwaailicht om ons dit stuk veilig door te krijgen. Wel een gek gevoel hoor, dat dat nodig is.
Ondertussen ben ik op mijn gemakkie een podcast over Jordanië aan het luisteren.

We gaan nu de tunnel in onder het Suezkanaal, spannend 😁
Net hiervoor kwamen we bij een controlepost, no foto's, controle. Dat doen ze omdat het gebied aan de andere kant van het Suezkanaal onveiliger is en ze willen voorkomen dat er wapens en/of terroristen oversteken. Fijn idee 🤕
De tunnel door, weer stoppen en controle. Het lijkt wel een warzone, overal pantserwagens met gewapende militairen in desert uniform, wachttorens met karabijnen over de rand. En afval langs de kant, echt overal plastic.

Na een korte stop voorbij de controle zone, weer verder door de zuidelijke Sinai. Aan beide kanten van de weg zand, heuvels, rotsformaties, af en toe wat groene plukjes en daar doorheen, de snelweg. Zo goed als geen verkeer. Geen bewoning.

Na de rit evenwijdig aan het Suezkanaal, rijden we weer het binnenland in. De weg wordt slechter, bochtig en ze zijn een nieuwe weg aan het maken. Dus stukken ongeasfalteerd, hobbeldebobbel met die grote bus.nog steeds desolaat op wat werkverkeer na.
Het landschap verandert wel,meer palmboompjes hier en daar, kleine stenen gebouwtjes, vaak onaf of alweer versleten en jawel daar is de eerste kleine moskee. De mensen die aan de nieuwe weg werken, moeten natuurlijk wel fatsoenlijk kunnen bidden.
De kleur van de bergen verandert ook, van voornamelijk geel zand, nu ook formaties met zwart, rood en groen, prachtig.

Om 4 uur eindelijk aangekomen bij het St Catherine klooster. Het is hier 8 graden, dus chilly. Vannacht een extra deken op mijn bed dus.
Het klooster is het oudste christelijke klooster ter wereld, 1700 jaar oud, dat nog in gebruik is. Het klooster is onderaan de Mozesberg waar Mozes de 10 geboden van God ontving. Er is een Grieks Orthodoxe kerk gebouwd op het beroemde Brandende Braambos. De overblijfselen van St Catherine zijn nog aanwezig in de kerk op het terrein.
Straks hopelijk lekker eten in het klooster.
Dat eten was eenvoudig maar smaakvol. Nu nog een biertje in de lobby, de enige plek waar er WiFi is en dan maar onder de wol.
Vannacht om 2 uur vertrekken er 15 de berg op. Het is stervenskoud, het waait en er valt wat uit de lucht. Wij, de achterblijvers hebben de grootste lol om die diehard, maar ik ga ze wel uitzwaaien hoor, dat is het minste wat ik kan doen 😜
Morgen weer verder!

Geschreven door Paulas.avonturen