6 juli
Vannacht gelukkig goed geslapen, ondanks een luidruchtig feestje.
De wekker ging niet al te vroeg en na een ontbijtje en een laatste check op naar de bushalte. Met de bus naar het station en op naar Schiphol. Dit keer niet vergeten uit te checken 😊
Eenmaal in de vertrekhal stond onze trip al wel op het bord, maar niet waar we ergens de bagage moesten droppen. Na wat heen en weer geloop toch maar eens gevraagd bij de infobalie. Bleek dat we bij KLM moesten inchecken. Dat was wel prettig, want daar is het goed georganiseerd en het verliep vlot. Ook bij de handbagage check en de paspoort controle ging het erg vlot. Dus nu is het grote wachten begonnen. Koffietje, broodje, lezen.

Inmiddels is het 20.00 Nederlandse tijd en zitten we al ruim 7 uur in de plane, nog 4 te gaan....
Natuurlijk heb ik een pilletje genomen en ben daar vrij snel op ingeslapen, denk een uurtje of 2. Toen werd ik wakker gemaakt 😫 omdat er eten en wijn voor mijn neus stond. Wel lekker natuurlijk , maar had mij maar laten slapen.....
Daarna nog wat gesoezeld en maar een filmpje gekeken.
We zitten dus zoals gezegd in een Chinees vliegtuig en de passagiers zijn inderdaad Chinezen, maar er zitten ook wel blanken tussen hoor 😂. Gelukkig is er in ieder geval 1 stewardess die Engels spreekt en bijzonder aardig is.
Tot nu toe is het een vrij rustige vlucht, af en toe wat turbulentie en dan grijp ik gewoon Johan vast. Niet dat dat echt helpt, maar het is iets geruststellender.
Nu nog maar wat muziek luisteren (Supertramp om nog even het concert van vorige week te herbeleven) en dan nog maar wat proberen te slapen, al voel ik me nu echt heel wakker. Naast me ligt Johan ook te soezelen, hij slaapt niet want ik hoor geen gesnurk 😂😂
Vreemd idee dat we over een paar uur in Sjanghai zijn...

7 juli
Inmiddels is het hier al zaterdag bijna half 4, in Nederland is het dan zaterdagmorgen half 10.
Na aankomst op het vliegveld van Shanghai duurde het wel even voordat we ook werkelijk door alle controles heen waren. Welgeteld 2 uur!! Na aankomst moesten we ons eerst via een apparaat registreren, compleet met alle vingerafdrukken. Toen door naar een counter om een tijdelijk visum te krijgen om Shanghai in te mogen voor en paar uur. Maar hiervoor moesten we per persoon EERST EEN HEEL FORMULIER invullen. Johan ging alvast in de rij staan terwijl ik aan het schrijven ging, want die rij groeide al heel snel. Goed, ik alles ingevuld, aangesloten in de rij en toen weer WACHTEN 😫. Er was welgeteld 1 balie open voor de buitenlanders, terwijl voor de Chinezen er diverse open waren
Daar stond.dus ook geen rij. En als nu iedereen al braaf alle stappen doorlopen had voordat hij in de rij ging staan, dan had het misschien nog iets op geschoten. Maar natuurlijk waren er van die helderen bij die dat nog even vergeten waren. Zo duurde het dus erg lang. Maar.....Gelukkig ging het daarna heel snel. Gelukkig had ik thuis al helemaal opgezocht en opgeslagen hoe je van de airport naar de stad komt en waar je dan moet wezen. (Ja Johan!!! Wat had jij gedaan als ik dat NIET had gedaan????) Dus snel een ticket gekocht voor de metro en binnen no time zaten we in de metro richting stad. Ik had gelezen dat je op de Bund moet zijn. Dat is een wandelboulevard aan de rivier van waaruit je aan de overkant de skyline mooi kon zien. En inderdaad, daar aangekomen, was het redelijk indrukwekkend. Er was veel bewolking, dus een deel lag in de wolken, maar dat was eigenlijk wel mooi. We zijn een heel eind over de boulevard gelopen en zijn toen op zoek gegaan naar een plek om wat te eten en te drinken. We kwamen eerst terecht in een juppen café waar we iets gedronken hebben. Maar de keuken was nog niet open.... Na nog wat gedwaald te hebben, zaten we ineens in een heel levendig stuk van de stad, met leuke shops en wat oudere gebouwen (met de bijbehorende armoede). Hier verwees een oudere goed Engels sprekende Chinees ons naar het beste dumpling restaurant van Shanghai. Of we daar nu ook terecht zijn gekomen betwijfel ik. We kwamen terecht in een soort grote vreet schuur. Waar je bij diverse counters eten weg kon pakken en daarna afrekenen. Het maakte ons niet meer uit, we hadden zo'n honger. We hebben noedels, paksoi, Springrolls en gefrituurde garnalen gegeten. Dat vloog er wel in. Hierna nog een magneetje(natuurlijk) gekocht en noodgedwongen een paraplu, omdat het was begonnen met regenen. Toen nog wat gedronken in een theetuin, omringd door bamboe. Van Shanghai herinner ik me de beelden van een stad vol smog, maar Dat vond ik nu wel meevallen. Het viel me op dat alle auto's en motors op elektriciteit rijden en dat scheelt natuurlijk een heleboel. Ook in het lawaai, er is helemaal geen verkeerslawaai. Langzaam maar weer terug teruggelopen richting station, we begonnen redelijk af te knappen. Ik na 2 uur slaap en Johan nog minder. Nu zitten we weer op het vliegveld, na alle controles in omgekeerde richting te hebben doorlopen. Lekker een biertje drinken en dan wachten op de volgende vlucht van (zucht) 6 1/2 uur.......

Die laatste vlucht was echt een hel voor mij. Ik dacht heel stoer dit keer geen pilletje nodig te hebben, de vorige vlucht was redelijk rustig verlopen. Maar dit was een vlucht met 6 uur turbulentie! Ik moet eerlijk bekennen dat ik mezelf moed heb ingepraat, heb geprobeerd te ontspannen door een filmpje te kijken of te doezelen, maar op een zeker moment was ik echt heel bang. Gelukkig is daar dan Johan die me kalmeert. Als klap op de vuurpijl bleven we ook nog een half uur rondcirkelen boven Denpasar....Geen plaats om te landen? We weten het niet, maar ik was heel blij weer met 2 voeten op de grond te staan. Toen weer de controles, die redelijk vlot gingen en EINDELIJK wifi om het thuisfront te contacten.
Na een taxi ritje naar Sanur (om 2 uur 's nachts!!) onze startplek, brak de hel los. Johan had de homestay gereserveerd, maar pas voor de volgende nacht en alles zat vol!!!. Dat was het toppunt, regelt hij ÉÉN keer iets, doet hij het fout 😣😣 dus IK zal het de komende weken maar regelen, zoals gewoonlijk.
Maar goed, onze taxi chauffeur was zo lief om met ons, midden in de nacht, op zoek te gaan naar een slaapplek en dat vonden we een eindje verderop. Een mooie homestay. Eindelijk douchen en naar bed. En dan denk je, oké, je bent bijna 48 uur op de been geweest, je bent helemaal gesloopt door de reis, nu val je als een blok in slaap. Maar het tegendeel was waar, ik heb zeker nog een half uur in het donker liggen staren en een potje gejankt......ik mis mijn kinderen en Brian....maar oké, het zal vast uitgelokt zijn door de vermoeidheid en de laatste tegenvaller.

8 juli
Goed geslapen en rond tienen wakker geworden, even mijn haar gewassen en gestart met een ontbijt van noedels, heerlijk 😀
Hierna backpack weer in orde gemaakt en op naar de homestay waar we nog 3 nachten zullen verblijven. Gelukkig was de kamer al klaar, prima plekje, dichtbij de zee. Toen op naar het strand.
Er is hier een strook strand van ongeveer 5 km lang met allerlei eettentjes, cafeetjes en mogelijkheden om te surfen. Tijdens het wandelen werden we aangesproken door een man, in het Nederlands en na een praatje met hem gemaakt te hebben, besloten we morgen een hele dag op pad te gaan om een deel van Balinese te gaan verkennen. Natuurlijk tegen een mooi prijsje. Ben benieuwd. Hierna heb ik een echt hemelse gado gado gegeten. Heerlijk dat Indonesisch eten 😁

Vanmiddag nog wat aan het strand gechild en zo meteen lekker eten aan het strand 😀😀

Geschreven door Paulas.avonturen