We waren weer lekker vroeg wakker. Marcello had weer vreemde dromen gehad, zoals gewoonlijk. Hoe hij toch aan die verhalen komt, is mij een raadsel.
Na een snelle douche en een ontbijtje reden we naar het station in Pian di Venola, van hieruit konden we de trein naar Bologna nemen. Heerlijk relaxed met de trein naar Bologna, 40 minuutjes.
Eenmaal daar, viel het ons op dat de binnenstad helemaal auto- en busvrij was, dat blijkt dus elk weekend zo te zijn. Scheelt een hoop hectiek en uitlaatgassen. Het was ook niet bijzonder druk, maar we waren dan ook lekker op tijd én het zou een hele warme dag worden.
Eerst zijn we via dell'Independenza naar het grote plein gelopen en hebben diverse kerken van binnen gezien. Helaas had ik een (lange) jurk met spaghettibandjes aan en moest ik een doek kopen om om mijn schouders heen te slaan. Marcello zei dat dit was omdat anders de priesters wel eens in verleiding zouden kunnen komen 😂😂
Van hieruit liepen we naar Piazza san Stefano, eerst maar eens wat fris ingenomen en toen het complex van de 7 kerken bezocht. Echt een supermooi complex van diverse kapelletjes, kerkjes en binnenpleintjes die door de eeuwen heen aan elkaar gebouwd zijn, dit had ik nog nooit bezocht.
Hierna naar de universiteitswijk gelopen, een wijk met wat achterstallig onderhoud, maar met wel imposante faculteitsgebouwen.
Hier hebben we op een pleintje even een broodje gegeten en uitgerust. Het werd al warmer en warmer, 34 graden, gevoel 37 graden, eigenlijk niet te doen.
Ik had ook de hele dag al een beetje last van mijn onderrug, van het matras denk ik. Dus we zijn even op een muurtje gaan zitten en ik liggen. Daarna ging het beter.
Al teruglopend naar de winkelstraat, kwamen we per ongeluk een stuk van het Canale di Reno tegen, want ook Bologna kent nog een paar kanalen net als Venetië, al zie je die niet direct.
In de winkelstraat zijn we nog in de kledingwinkel geweest waar de zussen en ik vorig jaar wat hebben gekocht, maar dit keer hadden ze niet veel. Heb nog wel een spijkerjurk aangepast, maar die was te strak. Ik word dikker met zo'n man die zo lekker kan koken 😬
We besloten weer op ons gemakkie richting het station te lopen, het was echt zo warm, maar kwamen onderweg een terrasje tegen die wat vochtige druppels met een ventilator verstrooide. Een ideale plek om een aperitivo te doen. Marcello een negroni en ik een Campari spritz. Lekker hoor, met chipjes en olijven. Daarna op ons gemakkie naar het station gelopen en daar konden we direct in de airconditioned trein stappen, wat een genot.
We hebben samen zoveel lol, Marcello is heel gevat, maakt graag taalgrapjes. Ik lig regelmatig in een deuk. Wat ben ik een bofferd 😁
Na de treinreis nog even een stukje met de auto naar de camping, waar het gelukkig ietsje koeler was. Meteen alles uitgegooid en in het zwembad gaan afkoelen.
Ik heb warmte uitslag op mijn benen, heb een lange, katoenen jurk aan gehad. Trekt wel weer weg.
Na een poosje zijn we enthousiast gaan koken, Marcello had een lekker recept bedacht met paellarijst en vis. Die vis hadden we gisteren al gekocht. Het was een vis die gezouten was, maar dat konden we er afspoelen. Meer keus was er in die supermarkt niet.
Allora, Marcello enthousiast aan het snijden van de ui en knoflook, ik aan het bakken geslagen, rijst erbij en toen.....gastankje leeg. Dat kan gebeuren, je ziet het niet aankomen. Maar onze achterbuurman had hetzelfde tankje en die was zo aardig om het even aan ons uit te lenen om onze maaltijd alsnog te kunnen bereiden.
Allora, het was niet onze avond, want nadat alle ingrediënten lekker in de pan geprutteld hadden, wij inmiddels echt wel trek hadden en onze bordjes hadden vol geschept, kwam de desillusie. Veel te zout!! We hebben een klein beetje gegeten en de rest gooien we maar weg. Jammer maar helaas, morgen nieuwe kans.
Dan moeten we ook nog wel even op zoek naar een nieuwe gastank en dat is best een eind uit de buurt. Nou ja, we maken er maar een leuk uitje van dan.
Nu nog even chillen met een glaasje wijn en dan lekker slapen.
A domani!

Geschreven door Paulas.avonturen