Vandaag zijn we uit Belfast vertrokken, maar niet voordat we een deel van de Peace Walls hadden bekeken. The Peace Walls zijn een serie van scheidingswanden van een meter of 8 hoog, die destijds zijn gebouwd als scheidingsmuren tussen de protestantse en katholieke wijken. Ze kunnen van ijzer, steen of staal zijn of een combinatie van die 3. Meestal zijn ze gesitueerd in de armere wijken van Belfast om het geweld tussen de 2 partijen te minimaliseren. Ze zijn voornamelijk te vinden in het noorden en westen van Belfast. Wij hebben de muur in de Cupar Road bezocht. De muur staat vol graffiti en er is een heleboel opgeschreven, vooral door toeristen. Van de oorspronkelijke murals is daar weinig meer te zien, maar het geeft wel een indruk van hoe het geweest moet zijn om aan een van de zijden te wonen in die tijd. Wegen werden ook geblokkeerd met hekwerken en toegangspoorten, die er nu ook nog gewoon staan, maar dan niet meer afgesloten.
In Berlijn had je natuurlijk ook zo'n muur, maar daar is nog maar een betrekkelijk klein stuk van over, de rest is neergehaald. Hier echter komen er nog steeds van die muren bij in plaats van dat ze ze weghalen, omdat men bang is dat ze ooit weer eens nodig zijn. Ik hoop het niet voor de bevolking hier.

Verder dan maar weer, richting de Giants Causeway, een rotsformatie aan de noord-oost kust bestaande uit zo'n 40.000 basaltzuilen. De rotsen zouden ontstaan zijn na een vulkaanuitbarsting zo'n 60 miljoen jaar geleden. De zuilen zijn min of meer zeshoekig en ontstaan, zoals modder droogt in de zon.
Na een prachtige rit door het noord-ierse landschap, met veel bloeiende struiken, heggetjes, schapen en lammetjes kwamen we bij ons eerste uitzichtpunt. Prachtig gezicht over de zee en rotsformaties. Even verderop was een touwbrug van het vasteland naar een klein eilandje. Om er te komen moest je eerst best heel ver lopen, dus we hebben maar besloten dat niet te doen. Ik zag mezelf ook niet met krukken over een touwbrug hobbelen eerlijk gezegd 😏.
We zijn wel even uitgestapt, hebben een koffietje gedronken en ons lunchpakketje soldaat gemaakt.
Weer verder over de coastal road richting de giant rocks.
Eenmaal op de parking aangekomen, zagen we een mooie, lange weg omlaag langs de kust. Die zijn we afgewandeld tot aan de rotsformaties. Het was er best druk en ik kon met die krukken niet echt ver over die blokken lopen, maar vanuit mijn uitzichtpunt had ik ook een prachtig zicht op het gebied. Marcel heeft een rondje gemaakt en voor de foto's gezorgd. Bijzondere plek wel.
Terug konden we met een busje, wel fijn, aangezien het toch een heel eind bergopwaarts was ☺️.

Na deze ervaring zijn we doorgereden naar onze b&b in Bushmills, alwaar we morgen naar de Bushmills whisky distillery gaan. We hebben een mooie kamer, lekker met de zon die binnenschijnt.
Het was vandaag weer een prachtige dag, hoewel het hier in het noorden wel een graag of 5 scheelt met Belfast, is het aangenaam met de zon.

Nadat we ons hadden geïnstalleerd bij de b&b zijn we naar de enige nog open zijnde pub gegaan om een Guinness te drinken. Leuke pub, alsof je in een huiskamer zat. Hier hebben we heel gezellig zitten kletsen met een broer en zus uit Australië met roots in Ierland en een stel dat hier anderhalf uur vandaan woont en so now and then hier naartoe gaat om te relaxen.
Was erg gezellig.
Toen naar de cafetaria om wat te eten te scoren, want uit eten is hier erg duur en naar de supermarket voor wat snacks en ja hoor, een wijntje en een biertje. Hier wel dus 😁.
Zie de foto's van onze delicious dinner, slappe frites met een visburger en Marcello met een heuse vleesburger 😥.
Nog van de ondergaande zon genoten en nu relaxen in onze gezellige kamer met wss Netflix en van elkaar ☺️.
Pluspuntje van vandaag: ik kan al hele kleine stukjes zonder steun lopen, i'm recovering ☺️.
Tomorrow new adventures 😁

Geschreven door Paulas.avonturen