7 augustus
We hebben vannacht allebei redelijk geslapen gelukkig
Ik vond het nog wel moeilijk om me over te geven aan de slaap, want je denkt steeds bewegingen te voelen. Als Johan ook maar iets bewoog, ging het bed al op en neer en dat gaf iedere keer weer een soort schrikreactie. Ik kan me nu heel goed voorstellen wat militairen doormaken die in een oorlog gevochten hebben en na thuiskomst bij elke knal schrikken. Maar ik was zo moe dat ik niet anders kon dan slapen.
Steeds weer komt dat moment naar boven dat er die aardbeving was. Het geluid, een soort geraas, de bomen die op en neer gingen, de grond die golfde, de vallende glazen in het restaurant waar we net langs liepen, het geschreeuw van het personeel die een soort van bezwering riepen, de paniek van die mensen en van de mensen in de buurt, het elkaar vasthouden, de angst dat de grond zou splijten en het gevoel van eindigheid, dit was het dan.......
Maar ook de angst hierna, bij de naschokken, steeds weer op mijn hoede zijn, wachten tot er weer een nieuwe schok zou komen, het niet naar binnen durven, uiteindelijk toch gaan en compleet gekleed op bed te liggen, met mijn tas om mijn schouder, 2 keer in de nacht naar buiten rennen omdat het beweegt. Elke keer komt dat alles weer terug, maar we besloten vandaag er maar het beste van te maken.
Bij het ontbijt werd ik weer even dizzy, toch stress, niet kunnen eten, maag geblokkeerd. Het had de hele nacht geregend en ook dat is hier niet normaal in deze tijd van het jaar. De gedachten aan een Apocalyps.....
Toch maar vertrokken toen het stopte met regenen. Traditiegetrouw zijn we ook hier naar de dierentuin geweest. Mooie verzorgde dierentuin, maar niet heel erg spectaculair. Maar onze ochtend was in ieder geval goed gevuld en we konden de spanningen een beetje achter ons laten. Vanmiddag zijn we in Ubud lekker gaan shoppen 😁 alle souvenirs zijn nu gekocht en nu maar hopen dat we ze ook allemaal meekrijgen.
Vanavond weer afgesproken om met onze nieuwe Duitse vrienden, de survivors, te gaan eten. Gezellig en geeft afleiding.

Het was inderdaad heel gezellig en ik denk dat dit friends for life zullen zijn. Morgenavond voor de laatste keer met zijn zessen, wij gaan hier dan weg voor de laatste dagen, het tweede stel blijft hier en het derde stel gaat naar huis. Zal vreemd zijn zonder hen na het delen van onze ervaringen......

8 augustus
Gisteravond kon ik de slaap niet vatten. Als het donker wordt, stijgt bij mij de spanning weer. Daarom heb ik maar iets rustgevende genomen en blijkbaar ben ik tijdens het netflixen in slaap gevallen en werden vanmorgen pas om half 8 wakker. Ik had keelpijn en kreeg van Johan wat pillen. Tijdens het ontbijt werd ik ineens heel misselijk en heb meteen het hele ontbijt er weer uitgegooid. Was niet zo slim om dat op nuchtere maag te nemen. Hierna zijn we van hotel gewisseld, de laatste nacht hier slapen we weer in het hotel waar we de eerste keer in Ubud verbleven. Vervolgens met de scooter naar het centrum, thee met bananen kokos cake genomen. Tijdens dit moment wilden we gaan uitzoeken wat we vandaag nog hier in de omgeving konden doen maar dat liep wat anders dan gepland. Johan heeft al weken kiespijn, was hiervoor voor onze reis al bij de tandarts geweest, antibiotica gehad, maar dat heeft niets geholpen. Vandaag was de pijn zo heftig dat we op zoek zijn gegaan naar een tandarts. Nooit zo fijn in het buitenland natuurlijk, maar we kwamen uiteindelijk terecht bij een kliniek waar we na een uurtje geacht te hebben, naar de behandelkamer mochten. Aardige tandarts, foto gemaakt en de betreffende kies open gemaakt. Waarschijnlijk een ontsteking dus. Maar Johan heeft zich kranig gedragen, zonder verdoving. Hij was meteen van de pijn af. Hierna zijn we meteen maarnlekker gaan lunchen 😀 Toen op zoek naar een apotheek om een nieuwe kuur en pijnstillers te halen. Maar dat valt hier niet mee. Apotheken genoeg, maar vaak hebben ze niet meer dan een handjevol medicijnen in de zaak. Bij de vierde hadden we geluk en kon hij de medicijnen meenemen. Nu weer in het hotel, ff rusten voordat we onze medesurvivors weer ontmoeten.
Inmiddels heb ik ook een apparaat geïnstalleerd waarbij ik gewaarschuwd word voor aardbevingen en waarop ik ook kan zien welke aardbevingen er in de wereld gaande zijn. Je wilt het niet weten! Zo veel! Elk uur zijn er wel een aantal, de meest licht en in Hawaii......maar vandaag toch ook weer enkele ten zuiden van Java......zo heel gek ver is dat ook niet. Maar niet teveel op kijken om mezelf niet banger te maken.....

Was erg gezellig vanavond, misschien we'll meet again in de toekomst.

9 augustus
Vannacht goed geslapen, maar 2 heel akelige dromen gehad waarbij ik opnieuw doodsangsten uitstond. Relaxed opgestaan, ontbeten en de backpacks weer ingepakt. Klaar voor de laatste dagen.

Na een dik uur rijden waren we weer bij de homestay en gingen even relaxed op ons terrasje zitten. Het is alsof de duivel ermee speelt maar binnen 5 minuten stonden we weer op straat omdat de aarde weer begon te schudden. Niet zo ernstig als de eerste keer gelukkig, maar toch weer schrikken. Achteraf was er weer een aardbeving op Lombok nu in het noordwesten op 109 km afstand van 6.2. Ik was er al bang voor voordat ik hierheen ging 😶

De rest van de middag heb ik weer redelijk onder spanning gestaan, bang om straks weer naar bed te moeten. We zijn maar een biertje gaan drinken, Johan heeft geluncht, maar ik kreeg geen hap door mijn keel. Daarna zijn we een stuk langs het strand gaan wandelen, weer een terrasje gepikt en teruggewandeld. Ik had vanmiddag ontspannen aan het strand willen liggen, maar had hier geen rust voor 😑
Het lijkt ook alsof ik steeds maar trillingen voel, maar dat zal wel voornamelijk in mijn hoofd zijn denk ik. Johan voelt niks, zegt ie....
Nog 3 volle dagen en 3 nachten te gaan. Soms kan tijd zo snel gaan en soms zo ontzettend traag.......

Vanavond wat gegeten, meer omdat het 'moet' want honger heb ik niet meer. Ook sinds vanmiddag weer hoofdpijn, pure spanningshoofdpijn.
Nu maar wat Balinese cider gekocht om wat te ontspannen en daarna in bed proberen te komen.

Geschreven door Paulas.avonturen