15 juli
Na een hele goede nacht en een lekker ontbijtje hebben we onze backpacks ingepakt en zijn we nog even naar de zee gegaan. Lekker gezwommen en nog wat mooie stukjes koraal verzameld. Hierna door de paardenkoets naar de haven gebracht en hier was het lichtelijk een gekkenhuis. Boten die aanmeren en mensen eraf spugen en een heleboel mensen die ook weer op de boot moeten. Maar WELKE boot?? Gelukkig zijn de mensen erg behulpzaam en zo kwamen we op de juiste boot terecht. Een open bak, afgeladen vol met mensen en bagage. Gelukkig was het maar een kwartiertje naar de haven van Bangsai op Lombok. Hier weer ff chaos, mensen die je tas willen dragen, maar nee dank je, I am a strong girl. Toen een stukje lopen naar de office en wachten op de bus. Na anderhalf uur wachten werden we ineens, samen met nog 2 anderen in een taxi geladen om naar Kuta gebracht te worden. Dat duurde 2 uur en de chauffeur reed gelukkig prima. Ik had nl even de angst dat het weer zo'n scheurneus was als de taxichauffeur in Myanmar vorig jaar, waarbij ik doodsangsten heb uitgestald. Maar die vrees was ongegrond. Onderweg zagen we al dat dit eiland nogal van Bali verschilt. We reden door prachtige landschappen met afwisselend rijstvelden, dorpjes en vergezichten met allerlei soorten bomen en planten. Elk dorp, hoe klein ook, heeft een moskee, met prachtig gekleurde koepels en minaretten. Ook zagen we veel moskeeën in aanbouw. Lombok is geheel islamitisch en overal hoor je de oproep tot gebed, eigenlijk de hele dag door.
Aangekomen bij de homestay die we geboekt hadden, schrokken we wel een beetje......het zou door een weg gescheiden aan het strand liggen, 700 meter, maar dat bleek toch iets anders te zijn...... maar goed, de kamer was wel netjes, maar helaas geen warm water voor de douche. Nadat we een motor hadden gehuurd bij de eigenaar, zijn we het 'stadje' ingegaan. Dat stelde heel weinig voor. Wat eettentjes en homestays en hotels. Het strand wat het dichtst bij ligt, stelt niet zoveel voor, het is niet echt bijzonder mooi, maar als je wat naar het oosten of westen rijdt, moeten daar prachtige stranden zijn. Dat gaan we morgen maar eens proberen. We hebben al wel besloten niet in deze homestay te blijven, we voelen ons er niet echt heel prettig. We hebben al bij een ander hotel geïnformeerd en daar kunnen we morgen ook terecht. Hopelijk gaat deze eigenaar geen stampen maken, maar volgens de voorwaarden kunnen we gewoon annuleren. We blijven vannacht wel, maar morgen verkassen we. Bij dat andere hotel is ook een zwembad en het ziet er allemaal wat beter uit. Vanavond eerst maar eens wat te eten scoren en het zou ook leuk zijn om de voetbalfinale te zien. Maar dat begint hier pas om 23.00 uur......gisteravond trouwens ook nog de wedstrijd tussen België en Engeland gezien op een groot scherm.aan het strand.

Wat een vreemde avond.....
Eerst maar wat rondgereden op de motor om een leuk tentje te vinden om wat te eten. Uiteindelijk ergens terecht gekomen waar we lekker hebben gegeten en gekletst met 3 mensen uit Sydney.
Hierna zij we het stadje en wat informatie opgedaan over de eventuele klim op de Rinjani vulkaan en een boottocht naar Flores. We zijn er nog niet helemaal uit wat we moeten doen, wel of niet die vulkaan op en wel of niet van hieruit naar Flores of via Sumbawa, het eiland ten oosten van Lombok. Toen we terecht kwamen in een gezellige bar van een Fransman hebben we daar ff zitten kletsen met een meisje die ons aanraakte om vanuit Sumbawa naar Flores te gaan, omdat dat waarschijnlijk interessanter is. Anders moeten we eerst weer terug naar Bangsai en van daaruit eerst helemaal om Lombok heen varen om vervolgens pas aan de reis naar Flores te beginnen. Keuzes, keuzes.....
Morgen Eerst maar eens verhuizen .....
Vanavond proberen we via internet de voetbalwedstrijd te volgen, maar de verbinding is niet zo heel erg geweldig, dus of dat gaat lukken is nog maar de vraag.

16 juli
Vannacht bijzonder slecht geslapen. Johan was erg onrustig en gedurende nacht was de roep om gebed lang te horen. Het is een zanderig gedoe dat maar blijft duren. Voor het ontbijt van pannenkoeken hebben we gemeld dat we weggingen bij de homestay. Ze waren not amused, maar deden verder niet moeilijk. Hierna zijn we met de backpack gaan lopen naar het nieuwe onderkomen, een hotel met een zwembad en bungalows eromheen. Ooit zal het een heel mooi complex geweest zijn, nu wat vergane glorie, maar in ieder geval beter dan het vorige. Hier hebben we gezellig gekletst met Omar, een jongen die zijn best doet om nederlands te leren en ik moet zeggen, hij doet het al heel aardig!
We hebben een motor gehuurd en zijn naar Tanjung Aan gereden, een prachtige baai een paar kilometer van Kuta. Azuurblauw water, een wit zandstrand dat aanvoelde als fluweel en met heerlijke ligbedjes met parasols van palmbladeren. Een plaatje en hier hebben we de hele dag verder gechild en gelezen. Naast bedelende honden waren er ook veel bedelende kinderen die probeerden armbandjes te verkopen. Ze worden erop uit gestuurd door de volwassenen en ik vind dat erg triest, maar zo is het leven hier. De mensen zijn erg arm en proberen op allerlei manieren geld te verdienen. Toen we honger kregen, dachten we wat te kunnen eten bij het kleine restaurantje oftewel warung maar toen Johan een blik in de keuken had geworpen, besloten we het maar bij chips en cola te houden 🤔.
Terugrijdend kwamen door een prachtig stuk met kleine rieten huisjes waar de bevolking woont, heel armoedig, temidden van bananenbomen en kokospalmen. Dan zie je de wereld ineens weer heel anders. Ik voelde me te bezwaard om hier foto's van te maken......
Vanavond zijn we gaan eten in een warung hier in het stadje waar het erg druk was, dan weet je in ieder geval dat het wel oké moet zijn. Johan bestelde tomatensoep en een pizza en ik gefrituurde garnalen en calamari en daarna een tonijnsteak. Johan had zijn soep al op en zijn pizza al bijna, toen ik mijn voorgerecht kreeg. Niet erg hoor, de mensen liepen heel hard om iedereen zo snel mogelijk te bedienen en alles werd vers bereid. Na een uur had ik mijn tonijn nog niet en was het inmiddels al half 10......Na een hele dag zo goed als niets te hebben gegeten, werd ik wel een beetje bibberig. Eenmaal aan mijn overheerlijke tonijn met gegrilde groenten was mijn honger eigenlijk ver over. Maar ik heb braaf bijna alles opgegeten. Wat wel heel hinderlijk was vanavond en eigenlijk ook verschrikkelijk triest, is dat er elke 5 minuten kinderen langskomen met hun armbandjes om te verkopen. Sommigen niet ouder dan 4 a 5 jaar....Die zouden in bed moeten liggen en morgen naar school gaan, maar ik betwijfel of ze überhaupt wel naar school gaan.
Na het eten nog een theetje gedronken bij de Franse bar en nu weer terug op ons eigen terrasje.
We dubben nog steeds wat te doen hierna. De tocht naar de vulkaan hebben we maar uit ons hoofd gezet. Ik lees overal reviews dat het verschrikkelijk zwaar is en daar wil ik liever niet aan beginnen. Dan de eventuele bootreis......Ook hiervan lees je vreselijke dingen als schipbreuken, maar ook fantastische verhalen. Morgen nog maar eens informeren en dan de knoop doorhakken want overmorgen hebben we deze kamer niet meer. Maar eerst maar eens een nacht goed slapen hopelijk.

17 juli
Vannacht weer wakker gezongen door 2 imams. Het leek wel of ze tegen elkaar op zongen. Niet zo fijn om 5 uur 's morgens 😏
Gisteravond had ik contact gelegd met een meisje dat boottrip organiseert en waarmee een vriend van Merijn goede ervaringen had. Uiteindelijk toch een trip geboekt dus. Vanmorgen de bevestiging gekregen dus morgen gaan we de zee op. Daar moeten we wel eerst 3 uur voor in de taxi ziten om naar Oost Lombok te komen. We zitten nu in het zuiden. Dan om 12 uur in de. Middag vertrekt de boot voor 4 dagen. Best wel spannend. Onderweg leggen we aan bij diverse eilanden, o.a. ook bij Komodo waar die enge varanen leven. Maar het Keith en prachtige tocht zijn. We varen door naar Flores, een eiland weer een heel stuk oostelijker wat prachtig moet zijn.
Nadat alles in kannen en kruiken was, zijn we weer op de motor gestapt. Eerst richting Gerupuk, een vissersdorpje waar ze vnl op kreeft vissen. Wat een armoede hebben we daar weer gezien zeg. Bamboehuizen, ook wel stenen huisjes, ieniemienie winkeltjes en kinderen in lompen, maar zo te zien niet ongelukkig. De hoofdstraat was gewoon een zandpad, terwijl dit toch best een belangrijk stadje is. Na hier wat gedronken te hebben op een mooi uitzichtpunt teruggereden naar hetzelfde strand als gisteren en een tentje gevonden om te eten, hier zag het er wel schoon uit voor zover je dat kunt zien. We moeten het afkloppen, maar we zijn nog niet ziek geweest😆
de rest van de middag weer heerlijkgelezen. Het wordt tijd dat we actief worden. Al dat geluier is wel lekker, maar we willen ook nog wat doen....Na dit strand nog een andere verlaten baai opgezocht. Het is hier echt prachtig met dat azuurblauwe water en die mooie lange golven. Er wordt ook veel ges
urfd.
Op de terugweg weer door heel armoedige maar prachtige stukken gereden. De mensen leven in die gehuchtjes echt van de natuur en verder heel weinig.
Vanavond een heerlijke pizza gegeten, straks 4 dagen rijst aan boord denk ik.
Nu de spullen pakken en hopelijk zonder onderbrekingen slapen. De komende 4 dagen zijn we offline.........tot later 💋

Geschreven door Paulas.avonturen