De dag begon al hectisch vanmorgen. Toen we om 7 uur in de ontbijtruimte kwamen, was het er vergeven van de krioelende Aziaten. Geen idee welke nationaliteit, maar het was een drukte van jewelste. We konden nog een plekje bemachtigen en toen op jacht naar het eten. Het buffet in dit hotel is niet zo geweldig uitgebreid, maar meer dan voldoende voor ons. Wat betreft het Aziatisch ontbijt gaat dit van phò oftewel noedelsoep naar rijst, noedels, allerlei groente en meer niet definieerbare gerechten. Voor ons westerlingen is er dan stokbrood, witbrood, rauwkost, kaas, jam en vlees. En natuurlijk kun je eitjes laten bakken.vanmorgen had ik voor het eerst geen zin in rijst of noedels. Ff geen warm en pittig ontbijt. Ik heb het bij wat fruit en een eitje gelaten.
Na het ontbijt ging onze spannende dag beginnen. Er stond een zooitje oude Vietnamese mannen met dito scooters klaar om ons de hele dag door Dalat en omgeving te rijden. Nu had ik in Hanoi al in een cyclo gezeten, maar achterop een scooter (lees motor) in Dalat was nog spannender. Ten eerste rijdt zo'n apparaat veel harder en ten tweede racet dat ding dwars door al het andere kriskras verkeer heen. Nu worden de Vietnamezen zowat op een scooter geboren, dus heb ik me maar overgegeven aan de deskundigheid en ervaring van de berijder.
We zijn in en buiten Dalat geweest en ik zal proberen kort een verslag hiervan te doen. De chronologische volgorde laat ik maar even los.
Omdat Dalat ooit door Fransen is gesticht zie je hier ook nog veel Franse elementen. Zo ook het station, het is nu een museum maar leuk om te zien en in Franse stijl.
We zijn bij de tuindersbedrijven geweest. Hier worden vooral bloemen en groenten verbouwd.
We zijn bij een zenbuddhistische tempel geweest, waar wij zo ongeveer de enige westerse mensen waren. Dat viel me pas op toen ik merkte dat er steeds naar me gegiecheld werd. Ik liep in mijn eentje wat door de tuinen te dwalen toen een paar meisjes vroegen of ze met mij op de foto mochten. Natuurlijk mocht dat, maar ik wilde ook een foto met hen.even later liep ik achter een groepje jongelui toen het me opviel dat een jongen wel heel veel selfies maakte. Toen ik eens keek waarvan eigenlijk, zag ik alleen mezelf in beeld 😏. Toen hij zag dat ik het zag lachtte hij wat schaapachtig en liep door......
We zijn bij een koffieplantages geweest, waar ook wezels meehelpen aan de productie. Zij eten koffiebonen, poepen die uit en dat wordt weer gezuiverd en gemalen. Die koffie is wel prijzig.
We zijn naar 2 uitzichtpunten geweest.
We zijn bij een werkplaats geweest waar rijstwijn werd gemaakt, allemaal heel primitief. Hier zag ik ook grote potten met rijstwijn en daarin slangen en vogels. Heel smerig. Maar dat moet in die wijn trekken en dat wordt dan een potentieverhogend medicijn voor de mannen......smakelijk.
We zijn naar een werkplaats geweest waar zijde geproduceerd werd. Van rups tot product. Wat een erbarmelijke omstandigheden in zo'n bedrijf zeg. Die vrouwen ( ja alweer de vrouwen) die daar werken doen de hele dag hetzelfde smerige werk zonder enige beveiliging of hygiëne voorschriften. Bizar dat dat nog zo gaat en met weinig machines.
We zijn naar een kwekerij van krekels geweest. Deze beestjes worden voor de consumptie voor mens en dier gekweekt.
Natuurlijk mochten we ook proeven. Gefrituurde
krekels met chilisaus. Het was even een dingetje, maar ik heb er een paar gegeten. Ze smaakten naar pistachenootjes 😂. Niet dat ik ze nou in een restaurant zou bestellen maar vies waren ze ook niet.
We zijn naar de Olifantenwaterval geweest waar we een stuk naar beneden zijn geklauterd.
Tenslotte zijn we naar het Crazy House gegaan. Dit is een ontwerp van een of andere communistische dochter van een of andere hoge piet. Het is een beetje een combinatie van de stijl van Gaudí en Anton Pieck. Hele organische vormen en elementen. Er wordt nog steeds aan gebouwd en je kunt er zelfs een kamer nemen. Dan moet je 's avonds niet met een dronken hoofd op zoek gaan naar je kamer want dan duvel je van de trapjes af. Dat is wel een dingetje. Er zijn nogal wat trapjes en bruggetjes met hele lage leuningen en heeeel hoog. Als je daar vanaf valt is het met je gedaan.
Vanavond zijn we gaan eten in een super leuk restaurantje: Dalat trainvilla. Het is in een oude treincoupe gemaakt. En je zit dus aan kleine tafeltjes als in een trein. Het eten was weer voortreffelijk. Ik heb maar een salade genomen, want ik barst hier uit mijn voegen van al dat heerlijke eten.
Morgen mogen we uitslapen......Half 8 vertrek naar Ho Chi Min oftewel Saigon!

Geschreven door Paulas.avonturen