Wat was ik vroeg wakker vanmorgen, half 6, na een paar nachtmerries durfde ik niet meer te gaan slapen. Mijn lief werd ook al snel wakker en we besloten vroeg op pad te gaan. Helaas waren de bakkers pas om 8 uur open, dus heel vroeg werd het niet. Op weg naar ons laatste adres in Italië wilden we de stad Piacenza nog bezoeken. Niet een heel bekende stad en zeker niet toeristisch, maar daarom niet minder interessant. Ook een echte noordelijke stad, net zoals Modena en Parma. Na de auto te hebben geparkeerd en naar het centrum gelopen te zijn, streken we neer op een mooi terras. We bestelden dit keer een prosecco, want die hadden we nog niet geproefd. We kregen er weer een bord vol met lekkere hapjes bij, dus we hadden meteen geluncht. Dat eerste glas smaakte naar meer, dus vooruit, nog maar een glas plus hapjes. Inmiddels was het 13.00 geweest en waren alle winkels dicht. Geen probleem voor ons, want daar kwamen we tenslotte niet voor. Mijn lief had een route door de stad uitgestippeld en van schaduwkant naar schaduwkant hebben we nog een paar mooie gebouwen en pleinen bezocht. Toen daar een gelateria opdook, hebben we er maar direct ons voordeel mee gedaan. Een heerlijk ijsje gegeten en daarna weer verder. Na een laatste terrasje met koffie en water de weg naar de auto weer opgezocht, want we wilden nog even genieten van het zwembad bij ons laatste adres.
Na dik anderhalf uur rijden over S wegen kwamen we aan in Gallarate, ons startpunt voor de thuisreis. Even lekker gezwommen en van de zon genoten. Daarna nog even naar de supermarkt gewandeld voor wat lekkers voor morgen onderweg en een wijntje voor vanavond.
De spinazie taart opgewarmd die we gisteren gekocht hadden en lekker gegeten. Nu zitten we nog even buiten, genieten van de laatste Italië momenten en van elkaar. Straks lekker douchen, slapen en morgen op tijd weer op om de thuisreis te aanvaarden.
Wat heb ik een heerlijke zomer gehad, met Klaus, Karin en mijn lief. Ik kan er weer tegen en heb ook wel weer zin om te gaan werken.
Maar ik kijk ook alweer uit naar een volgende Italië trip in het voorjaar met mijn zussen, weer een compleet andere ervaring waarschijnlijk.
Italië, ik ga je missen, je bent toch mijn tweede thuis.

Geschreven door Paulas.avonturen