Na een onrustige nacht vanmorgen vroeg opgestaan. Ontbijt naar binnen, tandenpoetsen en gaan met die banaan.
SOp Schiphol aangekomen moesten we wel ff slikken. Er stond een rij van ongeveer een kilometer voor de bagage drop off. Gelukkig hadden we al online on gecheckt.
Nu kan ik heel slecht tegen wachten en warmte dus na een minuut of 10 voelde ik al een soort van paniek opkomen. Her gevoel flauw te gaan vallen. Om ff bij te trekken ben ik uit de rij gegaan en ff naar buiten. Dat hielp. Toen de rij weer in en weer wachten.
Op naar de paspoortcontrole. Nee he, weer een rij van hier naar Havana. ...maar even gemeld tegen een medewerker dat ik me niet lekker voelde en toen mocht ik via de priority ingang 😀 dat scheelde 20 minuten.
Bij de gate ontmoetten we Ingrid eindelijk en kon de pret beginnen.

Nou ja, pret..
Op dit moment zitten we nog in het vliegtuig, het is nog een klein uurtje.
Was het een relaxte vlucht? Eeehm, nee niet echt. We hebben veel turbulentie gehad, steeds maar weer en dat was absoluut niet grappig. Na de ervaringen met een Cambodjaans krakkemikkig vliegtuigje 4 maanden geleden heb ik het niet meer zo op vliegen.
Maar goed, ik heb maar een pilletje genomen, een wijntje of anderhalf en 2 Amarula's. Dat haalde de ergste paniek eraf. Ik baal er zelf enorm van, maar ik kan er weinig aan doen.
Om de tijd te doden heb ik maar een paar films bekeken. Wel leuk, 2 Italiaanse: Baciamo ancora en Perfetti conosciuti. Goed voor mijn Italiaans gehoor. Als laatste Tonio, heb nog niet zo lang het boek gelezen. Vond het een heftig boek en ook een heftige film.

Om kwart over 3 lokale tijd landden we op Havana airport, maar pas om half 6 vertrekken we naar het hotel. Hoezo dik 2 uur later? Dat komt zo. Als eerste kom je langs de douane.....in de rij. Dan krijg je nog een keer een controle.... Dan ga je naar de bagage band.......ongeveer een uur wachten. Dan word je in een fuik gedreven en worden er nog mensen uitgepikt. En dan kom je in de hal. Maar dan ben je er nog niet. Dan kun je in de rij om geld te wisselen, want je kunt op Cuba namelijk niet pinnen. Je moet dus euro's inwisselen voor Cubaanse dollars. Gelukkig is het ongeveer even veel waard, da's wel zo handig.

We maakten kennis met de reisbegeleider Ellen en de gids Alex en natuurlijk met de andere reisgenoten.

Na een half uurtje met de bus, kwamen we bij het hotel, Deauville klinkt het heel luxe, maar die naam is dan ook het enige luxe. Het staat wel aan de bekende boulevard aan zee.

We zijn net gaan eten met de groep, heb heerlijk garnalen, kreeft en zwaardvis op met een lokaal biertje. Niks mis mee.
Nu lig ik op bed, het is hier half 10, maar Nederlandse tijd is het al half 4 's nachts. Ik ben dus al bijna 24 uur wakker. Johan slaapt al, maar ik ga nog ff lezen 😀

Er is hier trouwens geen WiFi, dus ik h3b geen idee wanneer ik dit kan versturen.😞

Geschreven door Paulas.avonturen