Vanmorgen werden we om 6.15 al gewekt door tingel tingel muziek ergens buiten. Wat de eerste minuten nog wel grappig leek, werd al snel irritant. Na 20 minuten stopte het. Gelukkig dacht ik. Maar helaas, toen begon er iemand te reciteren door een luidspreker. Het deed me denken aan de oproep tot gebed bij een moskee, maar Allah kwam er niet in voor. Maar het zal vast en zeker zoiets zijn geweest.
Om 6.55 was het eindelijk afgelopen, maar toen was ik inmiddels klaarwakker en was het tijd om op te staan. Leve de vakantie, correctie, de reis. 7 uur is eigenlijk al uitslapen, dus niet gemopperd. Maar wacht eens even, na een pauze van 5 minuten kregen we gewoon de hele preek over ons heen.......
Later begreep ik van onze driver dat het een speciale dag is in het Buddhisme en dat het iets te maken heeft met de stand van de maan....
Vanmorgen werden we om 9uur weer opgehaald door onze driver en we moesten eerst ons vervoer gaan regelen om morgen naar Sihanoukville te gaan. In het hotel ook geprobeerd, maar daar konden ze het niet regelen omdat ze maar met 1 maatschappij zaken doen en die zat al vol. Maar Nicky is met ons naar een kantoortje gereden Die ons morgen in een minivan naar Phnom Penh gaat brengen en na een stop door naar Shianoukville. Blij dat het geregeld is.
Als eerste gingen we naar een dorpje waar een familie rijstpapier maakt voor de springrolls. Alles nog met de hand en op een zeer primitieve wijze. En dat alles in een omgeving waar wij onze dieren nog niet zouden onderbrengen. Maar wel heel leuk om te zien. Toen gingen we naar een mevrouw die bananenchips maakt. Met een heel scherp mesje maakt ze hele dunne schijfjes banaan die ze op bamboe matjes legt, die gaan in de zon om te drogen en dan na een tijdje is het een krokante snack. Lekker hoor. En ook hier in een soort stal. Daarna gingen we naar een tempel waar ook een school is voor arme kinderen. Die ging net uit en de kinderen grijpen elke kans aan om hun Engels te oefenen. Hello, how are you? I am fine. Dat is het wel zo ongeveer, maar wel schattig. Ik had de tempel in een soort grote schuur al snel gezien. Ernaast was een ruïne van een oude Buddhistische tempel, mooi, maar ik had het alweer erg warm. Nicky en Johan zijn allebei gek op fotograferen en alles moet natuurlijk vanuit diverse hoeken en met diverse effecten gefotografeerd worden. Zucht.
Uiteindelijk waren de heren zover en gingen we door om Sticky rice te proeven. Ik had de betreffende pakketjes al vaker langs de kant van de weg gezien, maar had geen idee wat het was. Nu dus wel. Kort gezegd, ze koken rijst met zwarte bonen en kokosmelk, die gaat in een stuk grote bamboe, dat wordt met bananenblad afgesloten en een uur in smeulende houtskool gaargestoomd. Dan na het afkoelen hakt een vrouw de zwarte buitenkant eraf en heb je mooie pakketjes. Die breek je open en dan kun je Snacken. Erg lekker.
Tenslotte gingen we nog naar een familiebedrijf waar ze rijst noedels maken . Ook leuk en weer heel anders dan in Vietnam.
Daarna zijn we een hapje gaan eten en terug naar het hotel.
Nu lig ik heerlijk aan het zwembad om te relaxen. Dat hebben we de afgelopen weken erg weinig ik gedaan.
Vanavond een hapje eten en morgen weer on the road voor de laatste etappe van onze reis.

Geschreven door Paulas.avonturen