Heerlijk zo lekker op ons gemakkie opstarten. Bakkie koffie, thee én een gebakken eitje dit keer, jammie.
Vandaag onze laatste dag in dit gebied, dus we wilden nog een leuk uitstapje maken.
Toen de muggen weer de aanval hadden geopend op Marcello, werd het tijd om te vertrekken. We hadden onze pijlen gericht op het plaatsje Pinerolo op een klein half uurtje rijden hier vandaan. Het is een wat groter stadje dan Cumiana en Giaveno die hier onder aan de berg liggen.
Na de auto te hebben geparkeerd, stapten we uit in een snoeiheet stadje, dus maar snel de koelere arcades opgezocht. Omdat we hier pas rond half 1 waren, hadden ze hier natuurlijk alle winkels al voor de middag gesloten. We hebben wat rondgelopen in het historisch centrum en ons verbaasd dat er bijna niemand op straat was. Het was ook veel te heet natuurlijk en die gekke Nederlanders gaan dan een stadje bezoeken 😏.
We kwamen langs een hippe kapsalon en die was warempel open 😁 omdat Marcello tóch nog naar de kapper wilde én hij hier bijna direct geknipt kon worden én omdat we nog wat tijd hadden te doden, heeft de aardige kapper hem onderhanden genomen. Kon ik ondertussen eindelijk eens een babbeltje maken in het Italiaans, want op de camping komt dat er niet van met al die buitenlanders.
Na verloop van tijd was het klaar en had ik weer een knapperd (nóg knapper) aan mijn zijde 🤗
Wat verderop was een leuk winkeltje open, ze verkochten er 2e hands boeken, kleding, sieraden en vintage dingetjes. De mevrouw was zelf sieraden aan het maken en vertelde dat dat voor haar heel ontspannend werkte. Weer even Italiaans gebabbeld 😁 zo kom ik er weer een beetje in. Hier heb ik een Italiaanse thriller gekocht en een paar oorbellen.
Ik heb ook een gintoneria gezien, weer een nieuw bedenksel van de Italianen 😂
Toen maar een terras opgezocht voor een biertje voor Marcello en een prosecco voor mij, ff heerlijk en ontspannen.
Marcello heeft even opgezocht of Pinerolo nog een interessante geschiedenis heeft en jawel.
Ooit was Pinerolo in Franse handen, het heette toen Pignerol en de Citadel deed onder Lodewijk de XIV, dienst als staatsgevangenis voor belangrijke gevangenen, zoals bv een in ongenade geraakte minster of de mysterieuze man met het ijzeren masker. Van de laatste is een film gemaakt: the man in the Iron mask met Leonardo di Caprio en Gérard Depardieu. Toch leuk om te weten 😁.
Marcello liet met zijn chipsvingers zijn telefoon vallen, waarna er een barst in het scherm zat, Marcello Kaps. 😂
Nadat we nog een biertje en een prosecco op hadden ( Oeps, we moeten ook nog terugrijden), zijn we nog naar een kerk gelopen op de top van de stad, met een mooi uitzicht over de omgeving. We liepen aan de achterkant de kerk binnen en dat bleek een soort kapel te zijn, waar net een dienst, met maar liefst 2 dames in de kerkbanken, aan de gang was. De priester was een jonge man met een mooie stem en ik raakte gebiologeerd op de een of andere manier. Ik moest ineens aan mama denken, dat zij zoveel steun aan het geloof had, ook toen ze stierf en zich overgaf aan de Heer, in vol vertrouwen. Inmiddels stroomden de tranen uit mijn ogen, dat sfeertje in die kerk maakte wat los.
Nadat de dienst afgelopen was, gingen we nog even aan de voorkant, de grote kerk in. Daar was een trap naar beneden, met aan de wanden een heleboel schilderijtjes, religieuze voorstellingen van mensen die stierven en opstegen naar de hemel. De trap kwam weer uit in de kapel, bijzonder.
Toen werd het tijd om de auto weer op te zoeken en gelukkig konden we afdalen ipv stijgen.
We zijn naar de supermarkt (heerlijk koel) gereden en inkopen gedaan voor vanavond. Marcello gaat een spannende spaghetti koken 😁. Hopelijk zit er nog voldoende gas in het tankje, anders moeten we uitwijken naar het camping keukentje. Dat is er voor de gasten, super handig.
Het gastankje heeft het weer gered, poeh fijn 😁
En de spaghetti was erg lekker. Dat kun je wel aan Marcello overlaten 🤗
Inmiddels is het weer aan het schemeren, de rust is teruggekeerd op de camping, wij hebben onze buikjes gevuld én worden weer lek gestoken. Zou dat ooit wennen? Zou je ooit immuun worden voor de jeuk?
We kriebelen elkaar maar en smeren maar weer aloë vera. Nog even genieten van de avond en dan dormire 🌝
Morgen richting Bologna.

Geschreven door Paulas.avonturen