Ja hoor, eindelijk dan die eerste rainy day. We hoorden vannacht de regen al kletteren op ons zolderraam in het cosy kamertje in Donegal.
Het kon natuurlijk ook niet blijven duren al die zonneschijn.
We genoten maar van wat extra langer uitslapen, op ons gemak ontbijten en een route uitstippelen voor vandaag.
Ierland en in het bijzonder de regio Donegal, staat bekend om zijn wol en alles wat daarvan gemaakt wordt. Hier in het stadje zie je veel van die producten en toevallig kwam ik op een site van een weverij die je kunt bezoeken. En heel toevallig lag die op onze route vandaag 🌝.
De werkplaats ligt in het plaatsje Kilcar, een niet noemenswaardig dorpje. We mochten de weverij bezoeken, waar 2 mannen achter een weefgetouw druk aan het weven waren. Een van die mannen vertelde over het proces van het weven en liet het handen- en voetenwerk zien. Het is echt allemaal handwerk, super mooi.
Daarna bezochten we het atelier waar 2 dames bezig waren met het in elkaar zetten van kledingstukken (wss jasjes) van geweven lappen. Ze noemden dat hier tweed, dat klinkt heel ouderwets en ik ken het alleen van de rokken van mijn moeder jaren geleden 😬.
Leuk om de grote papieren patronen te zien, het knippen en strijken. Ze waren ook alleraardigst.
Tenslotte nog even het winkeltje bezocht, er was prachtige wol te koop, niet eens zo duur. Ik had wel de neiging om wol te kopen om er thuis iets moois van te maken, maar toch maar niet gedaan. Eerst maar eens de trui voor Marcello afmaken......
Ze verkochten ook prachtige truien, jassen, capes, dekens, hoedjes, etc, maar wel heel prijzig. Tja handwerk, dat mag wat kosten natuurlijk.

Het weer wisselde inmiddels van stortbuien naar weer even meer licht en we reden door naar Sliabh Liag. Op een hoogte van 600 m boven de zeespiegel zijn hier prachtige kliffen te bewonderen. Inmiddels was het droog en konden we een stukkie wandelen. Het waaide flink en dat vond ik best eng daar zo hoog op die kliffen. Eerst was het nog een begaanbaar pad, dat werd een rotsachtige pad up hill en zo verder de hoogte in. Omdat het zo waaide en omdat ik met die kruk wat onzeker ben, is Marcello alleen verder omhoog gegaan. Ik heb wat plaatjes geschoten en ben teruggewandeld naar de auto. Daar was het aangenaam, al schudde hij wel door die wind.
Na een half uurtje of zo was mijn lief daar weer met een verwaaid kapsel, maar een ervaring rijker.
Via een andere weg zijn we weer terug naar Donegal gereden, nog wat geshopt en toen was het alweer Guinness o'clock 🍺🍺😬.

Nadat we hadden besloten wat we de laatste dagen gaan doen, een nieuw onderkomen geboekt nabij Wicklow. Dat ligt in een prachtig natuurgebied ten zuiden van Dublin, waar we natuurlijk zaterdag weer richting huis vertrekken.

Na de pub hebben we heerlijk gegeten in the Harbour, ik een pie met vis en mijn lief (lichtelijk jaloers op mijn pie een schotel met heek.
Nu weer fijn op onze kamer, filmpje kijken en lekker slapen.
Én vandaag mijn laatste trombose spuit! Na 6 weken spuiten ben ik er he-le-maal klaar mee!!
Morgen laatste etappe vóór Dublin!

Geschreven door Paulas.avonturen