Na het afscheid gisteren van onze gids, zijn we met een aantal nog even in de lobby blijven zitten, beetje foto's delen, biertje drinken en om een uur of 10 toch maar naar mjjn bed.
Mijn roomie leek ietsje te zijn opgeknapt, maar nog steeds ziek we hadden haar wat licht eten gebracht gisteravond, dat heeft ze gegeten, maar een paar uur later kwam het er weer uit.

Vannacht wel wat darmkrampen gehad en vanochtend nog voor het ontbijt, kwam het er bij mij ook weer uit 😒🤕
Nog meer opletten met eten dus, geen rauwkost in ieder geval, alleen gare dingen. Ik ben er niet ziek van, maar het is letterlijk wel strontvervelend. Nog maar weer een paar pillen erin.
Nu zit ik in de zon bij het ontbijt, kopje sterke koffie en een bakje yoghurt.
Mijn roomie voelt zich gelukkig goed genoeg om te reizen, ze houdt wel ontzettende hoofdpijn. Een medereiziger die ook veel hoofdpijn heeft, dacht dat ze hoogteziekte heeft, te snel de Mozesberg opgeklommen. Mss heeft mijn roomie daar ook last van. Het enige wat helpt schijnt veel drinken te zijn 🙏

Om 10.15 vertrokken we met 2 busjes richting de haven van Nuweida. Onze chauffeur was een echte chagrijn, er kon geen lachje af. De hele weg hebben we naar een soort dienst in de moskee moeten luisteren, da's even leuk, maar geen uur lang......
Na dik een uur waren we bij de haven, een uitgestorven geheel. Denk aan Eindhoven airport, maar dan helemaal leeg. Tot nu toe is onze groep nog de enige groep die zo meteen aan boord gaat. Het zal niet druk zijn, maar da's niet erg.
Mijn buik is nu rustig, ik moet eraan denken voldoende water te drinken. Bijna iedereen in de groep is al ziek geweest of is het nu. Hopelijk was dat het dan en zijn we daarvan af.
In Jordanië is het straks nog eens een uur later dan in Egypte, dus met Nederland een verschil van 2 uur.

Na tig controles van paspoorten, visa en inreisgegevens konden we eindelijk aan boord. Er waren toch ook nog wel wat andere reizigers,
die zijn vast via een andere terminal binnen gekomen. Hier moesten we nog anderhalf uur wachten tot we gingen vertrekken. Voor vertrek kwam er nog een agent naar onze groep die allerlei gegevens wilde. We zitten hier zonder tourguide aan boord en dat vond hij heel vreemd. Namen en reisbeschrijving moesten getoond worden en hij heeft zelfs onze Egyptische gids gebeld om te controleren of alles wel klopt. Nou ja, het zal er wel bij horen. Mijn buik voelt nu weer vervelend, hopelijk houdt hij zich goed totdat we weer aan wal zijn. We varen nu in de Golf van Aqaba, een groot water tussen Egypte links en nu nog Saoedi Arabië rechts.
Op een bepaald punt vaar je door een 4 landenpunt, Egypte, Saoedi Arabië, Israel en Jordanië. Niet dat je vanaf het water het verschil ziet, maar toch een grappig idee.

Om half 8 plaatselijke tijd gingen we eindelijk van die veerboot af, ik was er wel klaar mee. Met een bus naar het hotel en vrij snel daarna eten. We hebben een soort metzes op, allerlei hapjes, zoals humus, een ander mengseltje met aubergine, diverse salades, patatjes, broodjes, kruiden broodjes, garnalen en een lekker taartje toe. Ik heb geen salade gegeten, wel de humus, broodje en garnalen. Met wat water erbij. Hopelijk gaat dat morgen goed. Na het ontbijt van vanmorgen van wat yoghurt en een broodje had ik niets meer op en was een beetje flauw.
De sfeer hier in Aqaba, de stad van Aladin, is totaal anders dan in Egypte, veel levendiger, gemoedelijk, volop winkeltjes en een goede sfeer. De Jordanier ziet er ook totaal anders uit. Lichter van huidskleur, een open gezicht.
Onze Jordaanse gids, Feddy, heeft 5 1/2 jaar in Nederland gewoond en gewerkt voor de UN. Hij spreekt nog beter Nederlands dan onze Egyptische gids, super knap en heel fijn.
Nu ben ik erg moe en ga ik slapen. Morgenochtend nog even shoppen en dan we naar Wadi Rum in de woestijn. Ben heel benieuwd. Voor nu, welterusten en groeten uit Aqaba!

Geschreven door Paulas.avonturen