31 augustus
Vannacht heerlijk geslapen. Ons nieuwe onderkomen bevindt zich zo'n 2 1/2 km buiten het centrum van Ubud, een stadje in centraal Bali wat van oudsher een heilige plek is. Ook staat hier een paleis van een of andere Indonesische koning van weleer. Het hotel staat aan de rand van een rijstveld en vanuit ons balkon kunnen we dat mooi zien. Het is fijn om weer een kamer te hebben met een schoon bed en badkamer, zonder vocht en schimmels aan de muur.
Het is wel weer een kleine cultuurschok na Flores. Hier is de levensstandaard veel hoger, er is enorm veel verkeer en bamboe huizen zijn hier meer uitzondering dan regel.
Vanmorgen zijn we op de scooter naar het centrum gereden en van daaruit hebben we al lopend diverse tempels, het paleis en de winkelstraat verkend. Er zijn hier enorm veel restaurantjes, winkeltjes, boetiekjes, gallerietjes, zo'n groot verschil met Flores. De enige winkels die ik daar heb gezien hadden met eten te maken, met functionele kleding en rugzakjes voor schoolkinderen. In Ubud kun je alles kopen, morgen maar eens een paar ansichtkaarten versturen.....
De tempels zijn natuurlijk hindoeistisch en overal worden de goden vereerd (en de kwade tevreden gesteld) met offers van bloemen, fruit en wierook.
Aan het eind van de middag zijn we naar het apenbos gegaan. Dat is een stuk bos waar de makaken vrij rond lopen. Het is zaak je zonnebril in je tas te stoppen, niets in je handen te houden en niet te dicht bij ze te komen. Maar.....ze komen toch wel naar je toe. Zo zat ik even op mij hurken om op afstand een filmpje te maken van een paar spelende baby aapjes, toen ik achterover getrokken werd. Ik dacht dat iemand per ongeluk tegen me aan liep, maar blijkbaar trok er een aap aan mijn rugzak en viel ik om.....een tijdje later sprong er eentje op mijn rugzak en probeerde de rits open te maken! Wat een slimme dieren zijn het toch. Bij Johan is er ook een paar keer een op zijn tas gesprongen. Gelukkig zijn we er verder ongeschonden uit gekomen.
Toen zijn we naar het hotel gegaan want we waren best moe van al dat lopen en hebben nog lekker gezwommen. Na wat gerust te hebben, zij we nog even een hapje gaan eten in de stad. Nu lekker slapen.

1 augustus
Vanmorgen wat gerommel in mijn buik, zou het dan toch een keer gebeuren deze vakantie? Zou ik toch een keer ziek worden? Gelukkig viel het mee, na 2 keer toiletbezoek was het gerommel weer over, pfff
Na het ontbijt van mie goreng ( ik dan, Johan gaat veilig voor de bananenpancakes) weer op de motor. Vandaag wilden we een paar tempels gaan bezoeken ten noorden van Ubud. We reden echt door een magnifiek mooi landschap langs prachtige rijstvelden en idyllische dorpjes. Opvallend was dat er veel aan houtsnijwerk werd gedaan onderweg. Je ziet in Nederland vaak van die houten giraffen etc. Nou, die worden hier dus gemaakt en wel helemaal met de hand, echt een monniken werk!
Als eerste kwamen we bij de Pura Gunung Kawi. Dit is een complex van koningsgraven uit de in een prehistorische rotstempel. Dit behoort tot de oudste en belangrijkste monumenten van Bali. We waren er op tijd, dus was het nog niet zo druk. Om het complex binnen te mogen, moet je een sarong aan, zowel mannen als vrouwen. Je daalt af over een heleboel trappen, met aan weerszijden rijstvelden, regenwoud maar ook toeristen winkeltjes. Eenmaal beneden in het dal word je beloond met die prachtige koningsgraven.
Heel veel foto's verder gingen we weer naar boven, al die trappen weer op........
De tweede tempel die we wilden bekijken was de Pura Tirta Empul, een tempel met een heilige bron. Dit complex is een vedevaartsoord voor Balinees- hindoeisten, waarbij ze zich in de bron zowel geestelijk als lichamelijk reinigen. Ik had gelezen dat er ergens een sneaky ingang was, zoeen aan de zijkant, waarbij je dus de entree bespaart. Als echte Nederlanders vonden wij dit wel spannend, dus zo gezegd, zo gedaan. Toen we de motor hadden neergezet, moesten we eerst door een tunnel onder een park doorlopen. Dat was op zich al prachtig. Om de zoveel meter zat er een rooster aan de bovenkant, waardoor ervoor licht in de tunnel viel. Hiernaast was die hele tunnel volgespoten met graffiti. Heel bijzonder. Hierna kwamen we bij een groot zomerhuis dat president Soekarno nog had laten bouwen en via een lange trap kwamen we uiteindelijk bij het complex uit. Het was gelukt en niemand die er erg in had. Onderweg hadden we de sarongs al aangedaan 😀
We hebben hier wat rondgelopen en gekeken naar al die toeristen die dat water in gingen om zich te laten reinigen. Wij hebben dit maar niet gedaan. Wel even een hapje gegeten daar, want ik voelde me wel heel erg leeg 🙂 Na een tijdje weer richting motor en onze weg vervolgd. Ik had op de kaart gezien dat het huis waar Elisabeth Gilbert het boek 'Eat, pray, love ' geschreven heeft hier ook in de buurt was, dus daar zijn we ook nog even heen gegaan. Helaas is het privé bezit en konden we er niet binnen kijken, maar het lag wel op een mooi plekje, omringd door rijstvelden. Op de terugweg kwamen we door een straat waar mannen een soort paarden aan het vlechten waren en waar daarna een soort papier-maché overheen ging. Geen idee waar dat voor was.
Toen nog even naar Ubud city waar we ons een uur lang hebben laten masseren door 2 jongedames. Wat een luxe 😀
Hierna naar het hotel, douchen en lekker relaxen.

2 augustus
Vandaag wilden we gaan wandelen en hadden gelezen dat er een wandeling was die over een 'ridge' zou gaan. Hij stond als mooi beoordeeld dus waarom niet geprobeerd?
Het viel vies tegen! De eerste kilometer was wel aardig, we klommen langs een rand naast een rivier en hadden een prachtig groen uitzicht. Ook passeerden we een mooie hindoetempel. Maar het bleek al snel dat dit echt een heel toeristisch gebeuren was. De weg werd steeds meer geflankeerd door restaurantjes en toeristenshops. Dit was niet mijn bedoeling, wilde een leuke wandeling. Na een stop met een lekker fruitsapje zijn we omgedraaid en hebben de scooter opgezocht. Toen een stukje gaan rijden waarbij we een heel leuk lunchtentje tegenkwamen. Hierna daalde mijn energiepeil danig en wilde eigenlijk gewoon ff rust. Johan wilde nog wat gaan shoppen in Ubud.......zucht. we hebben de overdekte markt opgezocht waar iedereen je aandacht wil om je allerlei nutteloze rommel te verkopen. Dat ben ik echt heel erg zat. Wel hebben we nog een hele mooie teakhouten snijplank gescoord. Teakhout komt hier veel voor en is hier stukken goedkoper dan in Nederland.
Daarna naar het hotel en nog lekker even aan het zwembad gechild.
Vanavond zijn we naar een Balinese dansvoorstelling geweest in het oude paleis van Ubud. Dat is een aardig complex van hindoeïstische gebouwtjes en op een soort pleintje was een podium opgebouwd. Ik wist niet echt wat ik moest verwachten, had me niet verdiept in Balinese dans, maar bij binnenkomst kreeg we een beschrijving van de inhoud en de boodschap van elke dans. De eerste dans was het mooiste, hierbij gingen 2 danseressen in een trance en dansten de hele tijd met hun ogen dicht. Aan het eind vielen zij ook en werden opgevangen door 2 mannen. Heel apart en mooi. De rest van de dansen was heel divers, ze vertelden diverse verhalen en de kostuums waren prachtig. Wat opvalt aan de dansers is dat lichaamsdelen subtiel onafhankelijk van elkaar bewegen, zoals polsen, vingers, schouders, onder- en bovenarmen en de nek. Ik zou het niet kunnen nadoen. De muziek bestaat vnl uit een soort xylofoons, die steeds ongeveer hetzelfde deuntje spelen; fluiten; een soort metalen trommels en een enorme gong. Wij zaten vlak achter die xylofoon en ik zat naast de gong, dus ben nu een beetje doof.......
Morgen de laatste dag in Ubud en we hebben onze nieuwe bestemming nog niet bepaald..........

3 augustus
Vandaag begon een beetje moeilijk voor mij. Ik was al om 6 uur wakker en kon niet meer slapen. Allerlei gedachten dwaalden door mijn hoofd en natuurlijk ook het gemis van thuis. Bij het ontbijt werd ik duizelig, weet niet wat het was, ik denk een soort Van hyperventileren maar zeker weer ik het niet. Ben even gaan liggen en daarna toch mar mijn ontbijt opgegeten.
We moesten vandaag beslissen waar we de resterende tijd gaan doorbrengen. De laatste dagen hadden we al vastgelegd, dan gaan we terug naar de plek waar we begonnen zijn alvorens weer naar huis te vliegen. Zaak was om de komende 5 dagen nog in te vullen. Ik wilde niet te ver meer weg naar het noorden of het westen van het eiland, want dan is de reis naar het onze laatste plek dichtbij het vliegveld behoorlijk lang. Uiteindelijk besloten om.naar de oostkust te gaan. Daar zijn nog wat aardige plaatsjes en ook de zee in de buurt.
Vandaag was een wisselvallige dag, af en toe een buitje en tussendoor gewoon lekker weer. We zijn met de scooter nog een tochtje gaan maken. Eerst bij een koffieplantage gestopt en dat wat gedronken en rondgelopen. Ze hadden daar ook Luwak koffie doe gemaakt wordt van koffiebonen doe eerst door de xivetkat zijn opgegeten en uitgepoept. Dat hadden we in Vietnam ook al eens gezien. Hierna. Zijn we kogel doorgereden naar enorme rijstvelden waar we van de week al eens langsgekomen waren. Eenmaal teug in het hotel gefacetimed met de kinderen. Merijn en Maike gaan morgen voor dik 5 weken naar Zambia en Malawi. Dat geeft wel een beetje stress bij mij
Het is ook zo ver weg en dan in dat donkere Afrika. Duimen maar dat ze een fijne reis zonder problemen gaan hebben.
Vanavond hebben we in een hippe tent even lekkere pizza gegeten en heb ik van Johan (alweer) een een armbandje gehad 😀
Nu hopelijk lekker slapen en morgen gezond weer op. Ik ben heel moe.....

Geschreven door Paulas.avonturen