Aan alles komt een eind en dus ook aan ons Cuba avontuur.
Tijdens de busreis naar het vliegveld heeft de Cubaanse gids (een andere dan Alex) een boekje open gedaan over zijn ideeën over Cuba en wat er zou moeten veranderen. Ook al lijkt het op het eerste gezicht zo alsof iedereen trots is op het land en Fidel, gezien de propaganda op tv en langs de weg, het blijkt dat er ook mensen zijn die het heel anders zouden willen. Maar niemand weet van elkaar hoe men denkt, het is te gevaarlijk om hierover te praten, op straffe van opgepakt te worden. Een nieuwe revolutie zal heus nog wel eens komen, maar wanneer en hoe is nog maar de vraag. Wel heel goed om dit aan het einde van de reis van een Cubaan nog mee te krijgen.

Na een plezierige vliegreis kwam ik doodziek aan in Nederland. Ik was tenslotte een van de weinigen in de groep die nog niet ziek was geweest. Na een onplezierig toiletbezoek op Schiphol de terugreis aanvaard. Gezien het tijdsverschil van 6 uur en niet geslapen hebbend in het vliegtuig, ben ik achterin de auto toch in slaap gedommeld. Bij thuiskomst de tassen uitgepakt en de was in de wasmachine gedaan. Tenslotte de rest van de dag een beetje op de bank gehangen en af en toe in slaap gevallen.
Na een nachtje goed doorslapen vanmorgen opgestaan in een witte wereld, wat een contrast!
Resumerend: het was een bijzondere reis in een bijzonder land. Ik ben heel blij dat ik Cuba gezien en ervaren heb en kan zeggen dat ik blij ben dat ik daar niet geboren ben.

Geschreven door Paulas.avonturen