Vandaag gaan we weer naar huis. Voor het eerst ben ik er nog niet aan toe om naar huis te gaan. De andere jaren was het na 3 weken wel mooi geweest. Dan wilde ik graag terug omdat ik de kinderen miste of was ik (soms) het ongemak van een hotel wel eens zat. Maar dit jaar is dat anders. Geen idee waarom. Misschien omdat ik de jongens hier nog gezien heb? Wie zal het zeggen.

Voor het ontbijt gaat Maurice nog even zwemmen en ik begin vast wat in te pakken. Na het ontbijt gaat Maurice met een Grab scooter naar Kuta voor een nieuwe tatoeage en ik ga naar het strand. Het is helaas bewolkt maar na een uurtje komt de zon lekker door. Maurice is na ongeveer anderhalf uur ook op het strand. Niet veel later zijn Nancy en Marnix met hun zonen ook op het strand. We brengen de tijd al kletsend en lezend door. Na een snelle lunch kunnen we nog even terug naar het strand. We nemen nog afscheid van wat bekenden en hebben Nancy en Marnix bij hun geïntroduceerd dus de nieuwe klanten voor de ijscoman en Annie de fruitdame zijn geregeld.

Dan is het om 15 uur toch echt tijd om naar het hotel te gaan. We douchen nog even en pakken de laatste dingen in. Om 16.15 is Wayan er al en als verrassing is zijn vrouw Ketut, dochter Prity en jongste zoon Komang er ook. Ze gaan allemaal mee naar het vliegveld om ons uit te zwaaien. Bij het vliegveld wil Komang mee naar de vliegtuigen en is verdrietig dat dit niet kan. Zo’n schattig ventje is het.

Inchecken, security en paspoort gaan snel. Dan is het rond 18 uur en eten we op het vliegveld. De maaltijd in het vliegtuig is waarschijnlijk minder lekker. Maurice neemt nog een laatste grote Bintang en dan gaan we naar de gate.

Iedereen ontzettend bedankt voor het lezen en reageren ik heb weer met veel plezier de verslagen gemaakt en we hopen volgend jaar weer terug te mogen naar het mooie Bali, Pulau Dewa.

Geschreven door Maurice.Nicole