Keurig op tijd zijn we aan boord gegaan en vertrokken naar Singapore. Een vlucht van iets meer dan 12 uur. Pffff je moet er wat voor over hebben. Omdat het voor ons overdag is slapen we niet echt veel, een paar hazenslaapjes maar niet langer dan een half uur. Tijdens de vlucht kun je naar de pantry lopen om wat te drinken of te eten halen, chips, pistolet, granola reep of koekjes. Omdat Maurice zich verveelt en wat te doen wil hebben gaat hij steeds wat halen wn ik moet mee doen maar ik had echt genoeg eb bleef plassen. Uiteindelijk zijn we op Singapore airport op een tijdstip dat we eigenlijk willen slapen maar we moeten iets meer dan 3 uur overbruggen tot de laatste vlucht gaat. We hebben niet echt honger maar wel klein beetje trek. We eten samen een portie bebek pangang met witte rijst. Ook weer keurig op tijd vertrekken we naar Bali-Denpasar. Deze vlucht doet er iets meer dan 2 uur over en ik slaap de helft zeker dus dat is wel ff lekker.
Op het vliegveld gaat alles heel vlot, visa on arrival, paspoort controle, de koffers en de laatste check of je iets hebt aan te geven. Na ongeveer een uur staan we buiten en zijn we echt in ons 2e thuisland. Wayan is er om ons naar het hotel te brengen en heeft mooie bloemen bij zich voor ons. We hebben zelf ook wat voor hem en de kinderen. De kinderen krijgen een reep chocola en wat geld. Ferry heeft een mooi naambordje gemaakt voor Wayan zijn huis. Er zijn ook 2 T-shirts gemaakt voor Wayan die hij aan kan tijdens het werken.
We zitten de eerste dagen in Seminyak, stukje wat Batu Belig heet. We hebben een upgrade gekregen en hebben kamer beneden en aan het zwembad. Echt een super plek. Kamer is heel groot en we trekken snel de badkleding aan en gaan bij het zwembad liggen. Het is 15 uur en we hebben best trek. We bestellen een nasi goreng en mie goreng bij het zwembad. Dit is vakantie!
We gaan uiteindelijk lekker douchen en omkleden zodat we op pad kunnen. We lopen naar het strand en zien nog net de zon in de zee zakken. De weg loopt op een gegeven moment dood en we moeten kiezen of over het strand verder of een donker straatje in waarvan we hopen dat die ons bij de weg terug brengt. Dat gebeurt uiteindelijk wel maar met een enorme omweg. We lopen echt een heel eind om en Maurice wordt getrakteerd op een vogel of vleermuis die precies in zijn oor poept. Echt een smerige kledder in zijn oor. We halen een flesjes water en zakdoekjes om hem weer schoon te krijgen.
We komen ook langs een winkel waar we mobiel internet kunnen regelen en als dat gelukt is kan Google Maps ons vertellen hoe we terug richting het hotel moeten lopen. Dat is vanaf daar nog 25 minuten. We willen ook nog wat eten dus we gaan op pad. Het is heel druk met auto’s en de weg is net te smal om èn de auto’s en de scooters te laten rijden. Dus de scooters pakken de stoep en dat maakt het voor ons dus ook een uitdaging om te lopen. Heelhuids komen we aan bij een warung waar we nog wat eten. Ik hou het bij wat chicken wings en Maurice neemt rendang.
Het verslag schrijf ik tijdens de voetenmassa en het lukt nauwelijks om wakker te blijven. Het zal niet lang duren voordat we in bed liggen. Het is echt op voor vandaag.
Selamat tidur.
Geschreven door Maurice.Nicole