Dit is een dag die de boeken in gaat als een dikke vette pech dag. Het begon nog allemaal goed, lekker ontbeten, Rosan ook weer fit en na het ontbijt Maurice en ik op,pad naar Icon (grote mall) en de heren en Rosan gaan padellen.
Als Maurice en ik een smoothie aan het drinken zijn na het wandelen en winkelen gaat de telefoon. Janto. Mam, Noah is door zijn enkel gegaan en die is dik en staat scheef. Kut (excuse my language) dacht ik. De verbinding is slecht en we gaan over via app. Ik bel wel ondertussen Wayan en die is gelukkig thuis en komt ons halen. Althans, hij komt mij bij het hotel halen en dan gaan we naar de padelbaan. Inderdaad is de enkel flink dicht en ik vind het toch wel verstandig om dit te laten bekijken.
Nou daar gaan we dan, op naar een kliniek op, Bali. Iets waarvan ik altijd had gehoopt er niet te hoeven komen. We moeten Noah inschrijven en dan begint het wachten. Er zitten meerdere toeristen te wachten. Geen idee hoe lang dit gaat duren. Na ruim een uur zegt een vrouw naast me dat ze al 2 1/2 uur aan het wachten is. Dat biedt weinig hoop. Vandaag stond een trip naar Uluwatu op de planning maar dat gingen Noah en ik in ieder geval niet halen. Via de app overleg met de rest van de familie en niemand heeft echt zin om te gaan behalve Rosan maar ook zij ziet in dat het niet echt gaat lukken. Vanaf het moment dat Noah opgeroepen wordt gaat het redelijk vlot. Arts komt kijken en wil een röntgenfoto laten maken. Dat kan vrij snel maar niet nadat iemand van de administratie langskomt met de rekening die Noah moet tekenen voordat ze verder gaan. Blijkbaar weten ze al wat er uit die foto gaat komen dus dat is handig. De foto wordt gemaakt en het is even wachten op de uitslag. Noah wordt met rolstoel en al een zaal opgereden waar mensen liggen die wat beroerder zijn dan een gekneusde enkel. De arts laat de foto zien op een beeldscherm en toont dat er geen breuk te zien is. Noah krijgt een drukverband, pijnstillers en 2 krukken. Nou ja, krijgen is het niet natuurlijk. We moeten hiervoor betalen maar ik vind het erg meevallen. Alles bij elkaar kost het €200,- en rekenen we dit af met de creditcard. We zijn gelukkig goed verzekerd dus dat zien we thuis wel weer hoe verder.
Wayan is zo lief geweest om te blijven wachten en brengt ons met een half uur weer naar het hotel. Maurice staat ons al op te wachten en Janto en Luc komen er al snel aan. Noah gaat met Luc naar zijn kamer om even bij te komen. We hebben door dit alles de lunch overgeslagen en hebben ondertussen wel honger. We bestellen wat bij het hotel en Noah komt ook bij het zwembad even wat eten.
Janto en Rosan gaan samen op pad, Luc gaat chillen op zijn kamer en Noah, Maurice en ik blijven bij het zwembad. Maurice gaat nog voor massage en ook Janto en Rosan hebben een massage afspraak staan. Luc houdt Noah gezelschap en ik ga vast douchen.
Het wordt wat later met eten maar dat vindt niemand erg. Het is toch al een gekke dag. Janto en Luc hebben een bijzondere outfit gekocht om Noah op te vrolijken en ze trekken een hoop bekijks. Het is echt weer te grappig.
Het is nog een gedoe voor Noah om met die krukken te lopen op de ongelijke stoepen hier en ook dit soort krukken zijn niet echt fijn. We eten bij El Commodore en het eten is heerlijk. Spelletje kaarten om geld en de pot blijft staan dus we moeten morgen nog een potje doen. Al met al is het toch nog een fijne avond geworden met elkaar.
Morgen staat raften op het programma. Dat gaat met Noah niet lukken en ik blijf bij hem. Zag dat raften toch al niet helemaal zitten dus ik vind het niet erg. Omdat vandaag Uluwatu niet is gelukt gaan we dat morgen ook nog doen. Een lang dag op de planning maar we willen toch het meeste er uithalen. Naar Uluwatu ga ik wel mee en Noah bekijkt in de middag hoe het gaat of hij mee wil of niet. Hij kon het gelukkig al een beetje belasten dus we hopen dat hij snel herstelt. De grootste uitdaging moet namelijk nog komen. Terug vliegen. Hij vliegt dinsdag terug naar Jakarta en woensdag ochtend naar Nederland. Hij reist alleen en dat gaat natuurlijk niet lukken met zijn bagage en krukken. Morgen gaan we kijken hoe het gaat en assistentie regelen. Terug naar Jakarta gaat Luc nog mee dus dat lukt hopelijk wel maar Luc vliegt met een andere vlucht naar Nederland dus die vlucht zal hij toch hulp nodig hebben.
Ik vind het erg sneu voor hem dat zijn vakantie zo eindigt want hij heeft een fantastische reis gehad en dan blijft dit toch een beetje hangen als laatste gevoel. Laten we hopen dat het herstel snel zal gaan. 🙏🏻
Geschreven door Maurice.Nicole