Vandaag staat er weer een reisdag op het programma. De ochtend kunnen we rustig aan doen. Om 12 uur komt de chauffeur ons halen en met ongeveer een half uur staan we bij de Nathon pier. De boot vertrekt pas over een uur dus we nemen snel nog even een lunch.

We hebben niet de snelste boot naar het vasteland maar het is ongeveer 2 uur varen dus het valt mee. Het is wel heel warm op de boot en na iets meer dan een uur hou ik het niet meer uit. Ik ga naar buiten. Naar het bovendek. Daar is het heerlijk en Maurice waagt het ook. Hij is bang dat hij boven op het dek meer zeeziek wordt maar dat valt dus heel erg mee. Zo varen we langzaam aan steeds meer richting het vasteland en laten we de prachtige eilanden van Thailand achter ons.

Op de pier staat de bus op ons te wachten die ons naar de trein brengt. Die busrit duurt een uur en ook in de bus is het erg warm. We weten dat de trein straks koud zal zijn dus we laten de hitte maar over ons heen komen. In de bus zit er een Nederlands stel achter ons wat nog doorgaat naar Bali. Ze gaan ook naar Lembongan en we waarschuwen hun om niet in hetzelfde hotel te gaan waar wij hebben gezeten. Tanis villa is een prachtig hotel maar de 100 Chinezen die daar elke dag aankomen en voor een dag verblijven waren ons een doorn in het oog. Ze waren blij met de waarschuwing. Ook hun ervaring is dat je grote groepen Chinezen echt moet vermijden.

Bij het station aangekomen slaan we nog wat proviand en drinken in en gaan dan naar de trein. De trein staat er al en we kunnen onze koffers vast neerzetten. Het is vreselijk koud in de trein, lijkt wel een koelkast. Er hangt ook nog een ventilator te draaien bij iedere 4 stoelen en dat maakt het nog erger. Gelukkig weten we de uit- en aanschakelaar te vinden en zetten dat ding snel uit. Nu is het gewoon koud zonder koude wind.

Wij hebben 2 banken tegenover elkaar en Maurice zit aan de andere kant van het gangpad. Tegenover hem komt een jonge man zitten die alleen reist. Hij heeft het bovenbed. We hebben dus 2 benedenbedden en 1 bovenbed. We maken even kort kennis. Hij komt uit Duitsland maar studeert in Nieuw Zeeland en reist nu ongeveer 2 maanden door Thailand.

Er komt een meneer langs die ons een menukaart aanbiedt met warm eten en voor het ontbijt. Het warm eten slaan we over we hebben genoeg proviand maar een ontbijt bestellen we alvast. Ook wat te drinken voor dat moment. Al snel zien we dat aan het eind van de coupe de bedden worden opgemaakt en zo liggen we rond 9 uur op bed. Ik kijk wat afleveringen op Netflix die ik gedownload heb maar al snel vallen mijn ogen dicht. Eigenlijk wil ik niet zo vroeg slapen want dan ben ik vroeg wakker maar er is geen houden aan. Ik geef me er aan over en al voor 10 uur slaap ik.

Ik schrik niet veel later wakker want er komen nog 4 toeristen bij in onze coupe en die moeten zich installeren. Het is iets na 11 uur. Ondanks het rumoer val ik toch weer snel in slaap. Ik zal toch echt wel moe zijn. Ik denk dat ik voor het eerst wakker word rond een uur of 3 en sinds dat moment doe ik hazenslaapjes. Tussen 4 en 5 ben ik wat langer wakker en moet dan toch ook echt plassen.

Hier had ik mij vooraf al aardig zorgen over gemaakt want ik had in de vorige trein alleen maar een wc gezien wat niks meer was dan een gat in de vloer. Ik heb zulke slechte knieën dat hurken gewoon geen optie is en Maurice opperde al dat hij me dan wel vast hield. Dat wilde ik echt niet dan is alle romantiek echt uit je relatie. Wij dus op Koh Samui op zoekmaak plastuiten. Niet te vinden. Toen heeft Maurice er een van een plastic fles gemaakt. Dus als er echt geen normale wc zou zijn dan was dit het alternatief.

Bij het instappen van de trein ben ik gelijk gaan kijken naar de wc en gelukkig waren er 2 varianten, het gat en een pot. Nu is het altijd maar de vraag hoe ziet die wc er met pot uit na een halve nacht bezoekers maar daarvoor was ik gewapend met doekjes, rol wc papier (ook een luxe op openbare wc’s) en handendesinfectans. Uiteraard de geïmproviseerde plastuit mee want als die wc echt smerig zou zijn kon dat gat altijd nog.

Maar goed rond een uur of 4 moest ik toch echt en ik ging met mijn tasje met spullen op pad. In de gang bij het toilet zag ik een paar voeten onder een deken uitkomen en met mijn slaperige hoofd, mijn fantasie en voorliefde voor moordverhalen dacht ik even dat er een dode lag. Maar gelukkig was het de coupe assistent die mijn bed zo netjes had opgemaakt die daar heerlijk lag te slapen.

Het toilet bleek bezet dus ik stond daar wat ongemakkelijk met mijn tasje met plastuit, wc papier etc. te wachten naast de slapende man. Eindelijk ging de deur open en tot mijn verbazing bleek het toilet schoon. Op het oog uiteraard, geen idee of het de inspectie van Rob Geus kon doorstaan maar ik rende niet gillend weg in ieder geval. Toch was mijn uitgebreide voorbereiding niet voor niks, het wc papier was op! Yes!! Stond ik toch niet helemaal voor paal met mijn tasje.

Terug bij mijn bed heb ik nog geprobeerd om de afl. op Netflix af te kijken maar ik was blijkbaar toch moe geworden van dit plas avontuur dus mijn ogen vielen al snel weer dicht.

Het ontbijt hadden we besteld voor kwart voor 7. Maar om kwart voor 6 stond er een vriendelijke man naast mijn bed te roepen dat het ontbijt er was. Ik maakte nog de grap tegen Maurice dat het lang geleden was dat ik ontbijt op bed had gekregen. Het ontbijt voor mij bestond uit koude patatjes, prima warme chocolademelk, 2 sandwiches met ham en kaas en mayonaise en 2 stukjes ananans. Oh en de verse jus d’orange niet vergeten die zo zoet was dat die sinaasappelen aan een suikerinfuus hebben gelegen als dit verse jus d’orange was. Ach een kniesoor die daarop let zou mijn ouwe heer gezegd hebben.

Mijn mannen hebben volgens mij nog beter geslapen dan dat ik dat heb gedaan en zeker voor Maurice mag dat een unicum heten. Die slaapt heel licht maar hij had dus goed geslapen. Noah heeft nog de slaap van de onschuldigen en die slaapt altijd goed en vast dus dat is fijn.

Nu is het nog ongeveer anderhalf uur en dan zijn we in Bangkok. We hopen dat we dan al in onze hotelkamer terecht te kunnen want een douche zou ik wel waarderen. En een douche voor de mannen zou ik ook wel waarderen hahaha.

De anderhalf uur naar Bangkok werd ruim 2 uur door de vertraging was er geen spoor vrij en moesten we wachten. De bovenbuurman van Maurice is ergens eerder in Bangkok uitgestapt omdat hij anders zijn volgende trein zou missen. Nu kwam die trein over een uur langs dat station en was hij in ieder geval op tijd. Een ander stel stapte daar ook uit om een taxi naar de airport te nemen die gingen anders hun vlucht missen. Wij hadden de tijd dus hebben ons vergaapt aan het leven langs het spoor van Bangkok.

Bij het station stonden er taxi’s en met een half uur door de spits waren we bij ons hotel. Gelukkig waren de kamers beschikbaar en konden we douchen en omkleden.

Vanavond volgt het nieuwe verslag.

Geschreven door Maurice.Nicole