Na een goede nacht staan we uitgerust op. Ik was redelijk vroeg wakker maar dat ben ik altijd. Na een tijdje ben ik lekker buiten gaan zitten voor ons huisje en dat is prima wakker worden. Als Maurice wakker wordt komt hij er lekker bij zitten met een kopje koffie. Er valt wat regen maar dat is voor het stof zeggen we altijd.

Het ontbijt is echt top hier! Uitgebreid buffet met echt voor ieder wat wils. We doen het rustig aan want nog niet echt veel honger en we mogen hier nog een paar ochtenden van genieten. Na het ontbijt pakken we de spullen en gaan naar het strand. Dat is een paar minuten lopen vanaf het hotel dus dat is echt super dicht bij. We zoeken een plekje uit en vragen wat de bedjes kosten. Het is 100.000 rupiah dus omgerekend zo’n €6,- voor 2 bedjes. We onderhandelen niet want dit is een normale prijs vinden wij.

Sommige van jullie zal het bekend voorkomen maar wij moeten altijd even in de vakantie stand komen. Niet de hele dag denken, we moeten zo dit of we gaan zo dat doen. We hoeven en moeten even helemaal niks namelijk. Dat kost altijd wel een dag of zo. Vandaag is niet anders. We liggen net of Maurice is al weer op gestaan om te gaan wandelen en ik heb stiekem nog wat voor mijn werk gedaan. Die rust komt wel weten we uit het verleden maar nu nog ff niet.

Als Maurice gaat wandelen ga ik lezen maar de vermoeidheid is nog niet helemaal weg dus ik voel mijn ogen al snel dicht vallen. Ik geef me daar aan over en met het geluid van de enorme golven die op het strand rollen val ik in slaap. Dat gebeurt me vandaag nog 3 keer kan ik jullie vertellen. Mijn favoriete situatie, slapen op een strandbed met het geluid van de golven.

We lunchen bij een tentje op het strand en Maurice heeft een heerlijke nasi seafood. Ik hou het bij wat kleins en neem wat chicken wings die ik deel met de plaatselijke hond en wat frietjes.

De zee is best heftig en echt zwemmen lukt niet. Als je met je voeten in de branding staat kun je wachten op een hoge golf en zo ben je evengoed afgekoeld omdat je dan een flinke plens krijgt en net aan kan blijven staan.

Eind van de middag gaan we terug naar het hotel om nog even bij het zwembad te liggen. We nemen in cocktail/biertje bij de zwembad bar en zo langzamerhand komt de vakantie modus er wel.

Als de zon bij het zwembad weg is ga ik lekker douchen en Maurice gaat voor een massage. De vakantie modus is on!

Als we allebei klaar zijn bestellen we een taxi om ons naar Canggu te laten brengen. We worden redelijk in het centrum afgezet en gaan op zoek om ergens te eten. Het is ondertussen bijna half 9. We komen weinig Indonesische tentjes tegen, wat er is heeft allemaal van die schalen met eten staan (padang). Iets wat we niet willen. De rest van de restaurantjes hebben Italiaans, Mexicaans of vaag low calorie eten. We zitten in het hippe Canggu maar wij zijn blijkbaar zelf niet zo hip.

We geven niet op en lopen rustig verder. We vinden uiteindelijk een leuke tent met live muziek en genoeg keuze voor ons. Maurice eet ajam betutu en ik een hamburger. Had trek in nasi maar dat was er dan net weer niet. Ach, dit was ook lekker en heel gezellig met de muziek. Sommige gasten gingen ook zingen en de een kon dat beter dan de ander ;-).

Na het eten nog een biertje voor Maurice en een cocktail voor mij.

Via de bluebird app een taxi besteld en weer naar het hotel. Wij vinden die app al helemaal goed maar iedereen hier pakt een grab of gojek scooter. Het wordt weer eens duidelijk, we zijn niet zo hip en jong meer als dat we soms denken hahaha.

Bye bye!

Geschreven door Maurice.Nicole