We hebben allebei prima geslapen. Rond half 7 ben ik wakker en moet naar de wc. Ik merk dat er geen water is. Als rond half 8 Maurice ook wakker is loopt hij maar even langs de receptie. De rest van het hotel heeft wel water, ze gaan het fixen voor ons huisje. Dat duurt wel even voor er iemand komt en er moet een toilet bezocht worden door een zekere M dus die loopt nog maar een keer. Dan komen ze snel om het te maken. Na een paar minuten is er weer water en na 5 minuten door laten lopen is het water ook weer helder.

Helaas voor Maurice is het vloed dus kan hij niet hard lopen langs het strand. Andere keer dan maar. We gaan douchen en ontbijten en om half 10 is de chauffeur er om ons rond te rijden. We kiezen de westkant van het eiland. Dan gaan we naar 3 mooie plekken. Het is hier heuvelachtig en de wegen kronkelen door het landschap. We moeten goed voor ons kijken om niet misselijk te worden. De weg is niet breder dan 1 baan maar evengoed passeert het hier elkaar makkelijk. Ik kijk meer niet dan wel want iedere keer denk ik, dit past echt niet en nu schuiven we de afgrond in. Maar aangezien ik dit verslag aan het maken ben is het toch allemaal goed gekomen.

De eerste stop is gelijk dé plek van Penida, Kelingking beach. Maurice had hier over gelezen en wilde er heel graag heen. Net als 200 andere toeristen. Het is er prachtig en de aapjes zijn rustig en niet brutaal (behalve voor toeristen met een bus Pringle’s in hun rugzak, wij waren het niet deze keer). Overal zijn plekken gemaakt waar je foto’s kunt maken. De chauffeurs roepen allemaal, one two three en de gehele Instagram generatie neemt weer een andere positie in. Ook wij laten een paar foto’s maken maar na een paar van die punten (bij de volgende stop komen ze ook voor) zijn we er wel klaar mee. Onze chauffeur is er wel blij mee volgens mij. De aapjes gaan er ongegeneerd voor zitten en laten zich gewillig op de foto zetten. Het is een hoop geklim en geklauter maar absoluut de moeite waard.

We nemen wat te drinken daar en kletsen wat met de chauffeur, Kadek. Hij is 40, getrouwd en 2 kinderen een dochter van 13 en zoon van 9. Hij spreekt redelijk goed Engels en probeert ons nog wat meer Indonesische woorden te leren. Hij vraagt dingen in het Indonesisch en de meeste snap ik wel en anders helpt hij een beetje. Erg leuk. We rijden naar de volgende hotspot.

Dat is “billabong point” en “broken beach”. Behalve de apen hier hetzelfde ritueel, klimmen en klauteren, foto’s maken in allerlei posities, rechterknie voor, linkerknie voor, over de schouder kijken enz. We moeten er vreselijk om lachen. Volgens ons zijn deze mensen straks thuis en weten ze niet waar ze geweest zijn behalve van de foto’s. Het is overal wel enorm prachtig en daar genieten we dan ook van.

Na de 2 stop is het ongeveer 12 uur en hebben we nog maar 1 stop te gaan. Die is het minst mooi zegt Kadek en hij biedt aan om nog wat mooie plekken van de oostkant te doen voor een extra 300k. We overleggen even en we vinden het wel goed zo. We vragen om ons naar een restaurant te brengen voor de lunch dan de laatste stop en dan terug. We denken dat de dag dan nog best gevuld is. Zo doen we het ook. Bij een restaurant langs de weg eten we een prima lunch en de tent zit vol met toeristen, gebracht door de chauffeurs. Die dan ook weer te eten krijgen van het restaurant. Business as usual.

Het laatste punt is een strand waar we even langs lopen en het dan wel gezien hebben. Tijd om terug te gaan. Tijdens de terug rit zegt hij dat hij moe is en ik dacht ook al gezien te hebben dat hij wat vermoeid keek. We zijn blij dat we de tour niet verleend hebben. We vragen Kadek te stoppen bij een pin automaat en een supermarkt dus dat is ook allemaal geregeld. Rond 15 uur zijn we terug bij het hotel. Best moe van deze trip. We gaan lekker even afkoelen in het zwembad en relaxen.

De laatste zon pakken we bij ons huisje en zelfs als de zon compleet onder is zitten we nog zo heerlijk. De was is ondertussen ook terug gebracht en we vragen nog wat tips voor morgen. Er is op 10 minuten rijden een strand waar we ook kunnen zwemmen, we gaan daar morgen heen. Nog even bekijken of dat met een chauffeur kan of een scooter huren.

Kadek regelt voor woensdag een snorkeltrip en de boot terug naar Sanur op donderdag. Dus dat is vast geregeld.

Als het dan toch echt tijd is om te gaan douchen en omkleden hijsen we ons uit de zitzakken. We eten bij het restaurant van het naastgelegen hotel. Op zich prima maar niet heel bijzonder, wel weer heel goedkoop. Voor €14,- gegeten incl. glas sangria.

Nu nog even lezen en kletsen bij ons huisje. Het geluid van de zee en het gevoel van het zand tussen mijn tenen zou ik graag meenemen naar huis.

Geschreven door Maurice.Nicole