Al vroeg ging de wekker. Tussen half 7 en 7 uur komt de chauffeur ons halen voor de boot naar Gili Air. Het was een prettige rit zonder al te veel file naar Padang Bai. We hebben al vaker zo'n oversteek gedaan en het is altijd hectisch en onduidelijk voor de toeristen. Voor de mensen die er werken niet en je hoort snel genoeg welke boot er gaat vertrekken dus wanneer je moet opstappen. Onze boot komt keurig op tijd. Op het moment dat we willen instappen begint het weer hard te regenen. Iets wat het de hele nacht al gedaan had en onderweg ook. In die paar minuten dat we moeten wachten zijn we flink nat geregend. Het is niet anders en koud is het nog altijd niet.

We hebben alle 3 een reistablet ingenomen. Het bijkomende voordeel daarvan is dat je er lekker slaperig van wordt. Na een 10 minuten varen schat ik slapen we alle 3 en we worden pas weer wakker als we aanmeren bij Lombok. Dat is lekker! Een uur geslapen en niet zeeziek geworden. Van Lombok is het nog een minuut of 10 en dan zijn we bij Gili Air. Het is een stuk warmer hier dan op Bali.

We lopen naar ons hotel, Si Pitung. Dat is ongeveer 10 minuten. In die 10 minuten zijn we weer net zo nat als toen we in de boot stapten. Nu niet van de regen maar van het zweet.

We hebben een soort huisje met een huiskamer en aan beide zijde een slaapkamer met eigen badkamer. Heel erg leuk!
Het is een klein hotel en buiten ons om zit er een groep Australiërs die hier de 50e verjaardag van iemand vieren. Dat is nog eens een mooie manier om Sara te zien.

Na het installeren gaan we op pad om de omgeving te verkennen en wat te drinken. We zitten al snel op het strand en bij het eerste het beste tentje ploffen we neer, dorst! En de mannen ook honger!

Noah is nog wat suf van de pillen en na het eten gaan we lekker zwemmen bij het hotel. Heel af en toe vallen er een paar regendruppels maar het mag geen naam hebben, zeker niet na de regen op Bali.

Na het zwemmen heeft Noah de tv ontdekt met een Harry Potter film en Maurice en ik gaan nog wat verder het eiland ontdekken.

We zien veel toeristen fietsen en besluiten dat we dat ook willen. Bij een klein tentje staan nog een paar mooie fietsen en voor een goede prijs kunnen we die 3 dagen huren. Maar ja, tiga sepeda (3 fietsen) dan dua orang (en 2 mensen). Terug naar het hotel, Noah halen en met hem weer naar de fietsen verhuurder om zijn fiets te halen. We fietsen gelijk een flink stuk en hebben daarmee een groot deel van het eiland gezien. Het is hier prachtig maar over een paar jaar net zo toeristisch als Gili Trawagang. Ze zijn al druk bezig met het bouwen van een enorm resort. Erg jammer!

Deze activiteiten vragen om een nieuwe frisse douche maar dan kunnen we wel bezig blijven. We koelen wat af onder de ventilator in het huisje.

Als het tijd is voor makan stappen we weer op de fiets en al snel vinden we een restaurant met bbq en de mannen kunnen de verse vis zo uitkiezen. Ik heb nog steeds niet veel trek dus ik hou het bij een nasi putih met saté. We hebben ons bord nauwelijks leeg als we de rekening krijgen. Alle tafels zitten vol en er staan mensen te wachten. Ach, we begrijpen het wel.

Na het eten wandelen we nog wat. Er is genoeg levendigheid maar gelukkig niet enorm druk. We genieten met volle teugen van deze reis. Ook Noah heeft het goed naar zijn zin.

Morgen gaan Maurice en Noah snorkelen. Kan ik mooi weer verder met mijn boek lezen, dat is vandaag nog niet gelukt.

Voor straks, selamat tidur.

Geschreven door Maurice.Nicole