Ik word wakker en hoor het al, het regent en hard ook. Het plan voor vandaag is fietsen vanaf de Kintamani naar beneden richting Ubud. Zeer waarschijnlijk regent het daar niet en aangezien het ook nog wel even duurt voordat we starten hebben we goede hoop dat we droog kunnen fietsen.

Iets voor 8 uur is de chauffeur er met een vreselijk oude bus. Het ding valt van ellende bijna uit elkaar en de airco werkt niet. Gelukkig kunnen de ramen wel open dus zolang we rijden is het goed te doen. Zoals gebruikelijk moeten we nog meer toeristen ophalen maar dat is pas in Ubud dus rijden we vrij lang met z’n 2-en. Er is helaas niks veranderd en de weg naar Ubud is vreselijk druk. We doen er heel lang over. De chauffeur wordt al gebeld waar hij blijft maar hij kan er ook niks aan doen. Ondertussen ben ik best misselijk geworden van de rit en is het hopen dat we er snel zijn. We stoppen ergens bij een koffieplantage en kunnen we koffie drinken. Dat willen we helemaal niet, we willen fietsen. Ook het Franse gezin wat we hebben opgehaald wil dit niet dus we vragen de chauffeur om ons verder te brengen. Dat was niet zijn planning. Hij heeft een lekker drankje gekregen en had dit niet verwacht. We moeten wachten tot ook andere groepen klaar zijn omdat we allemaal tegelijk gaan fietsen. Het is ondertussen bijna 11 uur en we zijn het wel een beetje zat. We hebben wel ontbeten maar niet veel omdat we ook ontbijt krijgen bij de start. Daar hebben we wel een beetje spijt van want ondertussen hebben we wel trek. Eindelijk zijn we boven op de berg en krijgen we ontbijt. Nasi of een pannenkoek. Als we klaar zijn moeten we weer de bus in, nog 10 minuten rijden en dan zijn we bij de fietsen. We worden er wel een beetje gek van maar we zullen wel moeten. Eindelijk stappen we op de fiets en gaan beginnen. Na een klein stukje fietsen, wat ik al best eng vind omdat we best hard naar beneden gaan en de weg alles behalve goed begaanbaar, stoppen we en krijgen de keuze voor een avontuurlijke rit of een rustigere rit met de mogelijkheid om de omgeving goed te bekijken. Mijn keuze is direct duidelijk en Maurice kiest ook voor de rustigere rit. We zijn met nog een Australische vrouw en de rest gaat voor het avontuur. We hebben een leuke gids die ons veel vertelt over het leven in Bali en het gedoe op de heenweg zijn we snel vergeten.

We fietsen door prachtige natuur, authentieke dorpjes en prachtige rijstvelden. Met enige regelmaat kunnen we stoppen voor foto’s. Halverwege is een stop waar we de andere groep weer treffen en drinken we wat. Daarna rijden we met de gehele groep verder. Aan het eind wacht ons een heerlijke lunch en moeten we zeggen dat het allemaal prima geregeld is. Dan is het tijd om te vertrekken en komt het Franse gezin weer bij ons in de bus. Dat betekent dus weer het drukke Ubud in. Na een tijdje rijden stoppen we ergens en wordt het gezin weer uit onze bus gehaald en gaan ze met een andere auto verder zodat wij niet het drukke Ubud in hoeven. Daar zijn we heel erg blij mee. Rond half 5 worden we bij het hotel afgezet. We besluiten om gelijk een massage te nemen, dat hebben we wel verdiend.

We relaxen nog wat bij onze kamer en na een verfrissende douche gaan we op pad voor het avondeten. We gaan aan de voorkant het hotel uit en lopen de andere kant op dan gisteren. We kunnen ons hotel ook aan de kant van het strand verlaten en dan loop je via een restaurant waar ook niet hotelgasten kunnen eten. Uiteindelijk lopen we dus om het gebouw heen en komen aan de kant van het restaurant uit. We horen dat er live muziek is en besluiten om daar te gaan eten. Hadden dus ook binnendoor kunnen lopen, hahaha. Heerlijk gegeten met leuke muziek, echt vakantie. Na het eten wandelen we nog wat door en drinken we nog wat bij een bar waar elke avond een travestieten show is. Erg grappig om dat allemaal te zien. Nu liggen we in bed en naast me ligt Maurice al te snurken. Ik ga zo ook lekker slapen, morgen op pad met Wayan, de chauffeur. Gaan we naar Blue Lagoon.

Geschreven door Maurice.Nicole