Na een prima nacht worden we wakker met regen. Dat hadden we niet verwacht. Vandaag was het idee om een scooter te huren en rond te rijden. Dat zien we in de regen niet zitten. We starten rustig op en als we klaar zijn gaan we op pad voor een ontbijtje en de was weg te brengen. We hebben een prima ontbijt bij een Franse bakker. We hebben hier ook al Fransen zien lopen met een stokbrood onder de arm. Je kunt een Fransman wel uit Frankrijk halen maar Frankrijk niet uit een Fransman. De voorspelling is dat het de hele ochtend bewolkt en regenachtig blijft. We doen dus lekker op ons gemak en na het ontbijt duik ik in de hangmat en waagt Maurice zich aan een stukje wandelen.

De voorspellingen kloppen want eind van de ochtend breekt de zon door en kunnen we lekker naar het strand. Het is dan wel gelijk bloedheet want door de vochtigheid voelt het nog warmer. We lummelen er lekker op los en wisselen het lezen en slapen af met een duik in zee of zwembad. De lunch doen we ook lekker hier. Er komen elke dag kinderen langs je bedje of je een armbandje wil kopen zodat ze geld hebben voor school. Bij 2 meisjes kopen we een paar armbandjes. Als we zeggen dat we geen zakje hoeven is dat geen optie en we krijgen het in een zakje met een mooi stickertje. Zo schattig dit.

Aan het eind van de middag gaan we voor een massage richting de weg. We vinden een kleine salon en ik kies voor een relaxing massage en Maurice voor een Balinese massage. Glibberend van de olie gaan we lekker douchen en omkleden. Maurice wil vanavond graag vis van de barbecue eten en ik kies voor een kippenpoot. Het smaakt heerlijk en ik geniet er van om Maurice zijn grote tonijn te zien eten.

Na het eten zit ik best vol en wil wat wandelen om het eten te laten zakken. We belanden bij een groot restaurant waar live muziek is en we nemen daar nog wat te drinken en spelen een spelletje. Zo’n dagje niks doen is toch nog best vermoeiend dus we gaan er niet te laat in. Hopelijk morgen geen regen en kunnen we alsnog scooteren.

Oh ja nog een antwoord op de vraag van Madeleine. Wayan is geen familie maar voelt wel als familie. Hij rijdt al jaren als chauffeur voor onze familie als we in Bali zijn en we proberen zijn familie te ondersteunen waar we kunnen. Zodra we horen dat iemand naar Bali gaat geven we zijn nummer door zodat hij extra werk heeft. Iedereen is ook altijd erg tevreden over hem. Dit schooljaar is zijn dochter gaan studeren en met een aantal familieleden en vrienden betalen we dat. Zo kunnen we op kleine schaal iemand verder helpen. Wayan noemt Maurice altijd zijn broer ;-).

Geschreven door Maurice.Nicole