Dag van de vrijwilliger

Cambodja, Sangkat Trapeang Krosang

Met een iettewat vreemd gevoel ben ik opgestaan. De laatste dag naar het schooltje. Het schooltje waarvan ik de afgelopen 4 weken onderdeel van uit heb mogen maken en het schooltje dat de afgelopen 4 weken een beetje mijn schooltje is geworden. De bedoeling was dat ik deze morgen 3 lessen zou verzorgen en in de middag 2 lessen. Maar daar is helemaal niets van terecht gekomen. Vrij snel nadat ik bij het schooltje was gearriveerd werd mij duidelijk dat het vandaag en bijzondere dag ging worden en dat ik toch wel een beetje het middelpunt zou zijn. De lessen zijn allemaal gecanceld en in de plaats daarvan was er dans, muziek en spelletjes. We hebben van alles gedaan. Stoelendans, tikkertje, touwtje springen en ga zo maar door. Ik bedacht me dat het allemaal spelletjes waren die je bij ons nauwelijks meer ziet. En een lol dat de kinderen hadden. Het zweet stond op hun gezichtjes, maar ze wisten van geen ophouden. En uiteraard heb ik met alle spelletjes meegedaan. Leuk joh, touwtje springen. Gedurende de dag ben ik overladen met cadeautjes. Het begon met allerlei snoep dat ik kreeg. Dat waren individuele cadeautjes van kinderen. Ik heb tig lolly's gehad en weet ik wat al niet meer. Vervolgens ben ik bedolven onder tekeningen, kleurplaten, papieren kettingen en papieren armbanden. En ook nog een paar liefdesverklaringen. De op één na oudste groep, de groep waar de start zo moeizaam mee was, had diverse cadeautjes voor me. Ze hadden wat geld bij elkaar gelegd en wat dingetjes gekocht. Zo lief. Ik voelde mij best wel een beetje opgelaten. Ze hebben niet zoveel om te besteden en ze kopen wat cadeautjes voor mij. Tjonge jonge.

Tussen de middag heb ik de leraren getrakteerd op een lunch. Het was erg gezellig en we hebben erg lekker gegeten. Ze konden het erg waarderen dat ik dit voor ze deed. Ik heb ze uitvoerig bedankt en heel veel succes in hun leven gewenst. De middag zag er een beetje hetzelfde uit als de ochtend. Veel zelfgemaakte cadeautjes gehad en heel veel knuffels gehad en gekregen. Sommige kinderen moest ik toch wel een beetje van mij losrukken. Het was overweldigend en gaf me een ontzettend dankbaar gevoel. Ik hoop echt dat al deze kinderen een mooie toekomst tegemoet gaan en dat ze gelukkig zijn en blijven. Afgaande op wat ik de afgelopen 4 weken heb gezien zijn ze gelukkig en hebben ze, met heel weinig middelen, heel veel plezier. Ik heb voor mijzelf vaak de vergelijking met ons gemaakt. Wat zijn wij dan toch vreselijk verwend. Zo verwend dat we het zelf niet meer zien en, misschien nog wel erger, niet meer op waarde weten in te schatten. Hier wordt het kleine nog echt geëerd. Voor mij nadert dit dicht wat misschien wel het pure geluk is. Ik moest hierbij denken aan de 'geluksdefinitie' van Ab Dijksterhuis: 'Geluk is heel graag willen wat je al hebt'. Ik kan het niet mooier verwoorden.

Toen ik het schoolpleintje afliep naar de tuktuk werd ik toch wel wat emotioneel. Ik kan deze kinderen nog zoveel helpen en ik ga nu weg. Ik heb de afgelopen 4 weken mijn stinkende best gedaan om ze wat bij te brengen en ik hoop zo dat er iets van blijft hangen. Tegelijkertijd realiseer ik mij dat als er geen opvolging is, er weinig zal blijven hangen. Wat zou het goed zijn voor deze kinderen dat er altijd iemand aanwezig s die ze kan helpen om goed, verstaanbaar Engels te praten. En dan heb ik het nog niet eens over de kinderen die niet naar school gaan. Wat moet er van hun komen? Hoe kunnen zij een betere toekomst tegemoet gaan dan hun ouders? Terwijl ik dit schrijf staat er toch wel wat water in mijn ogen. Wij hebben het zo goed in Nederland en we hebben zo'n goed onderwijssysteem en hier is het zoveel minder en staat het onderwijs nog zo in de kinderschoenen dat er nog wel één of twee generaties overheen gaan eer de toekomstkansen van kinderen in Cambodja echt toenemen. Tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat iedere bijdrage helpt. Iedere stap is er immers één.

Thuis gekomen was er, voor de zoveelste keer, geen elektriciteit. Gelukkig duurt dat meestal niet heel lang en ook deze keer duurde het maar een uurtje. Vanavond had ik een tuktuk party. Samen met de tuktuk chauffeurs hier voor het hostel hebben we wat biertjes achterover geslagen. Het was erg gezellig en een leuke afsluiting van deze dag. Morgen nog wat door de stad slenteren en zondag het waterfestival meemaken. Ik ben benieuwd. Het is het belangrijkste feest hier waarmee het regenseizoen wordt afgesloten. Schijnt een hele happening te zijn. Ik ga het zien.

Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Wat bijzonder dat de kinderen zoveel cadeautjes voor je hadden. Wat een indruk moet je op hen gemaakt hebben! Jammer voor hen dat je weer weggaat maar ze zullen er zeker iets van op gestoken hebben en de leraren ook! Zal vast moeilijk zijn geweest om daar van iedereen afscheid te nemen. Maar fantastisch dat je daar een maand van je vrije tijd aan hebt gespendeerd. Het maakt jezelf ook “rijker”. Een hele goeie terugreis gewenst!

Jacomijn 2019-11-08 18:30:46

Marco, wat een afscheid op school was dat ! Een dag om nooit te vergeten ! Ik word er ook een beetje weemoedig van. Iedere avond genoten we van je verslag en daardoor gingen we ook van de kinderen houden. Wat lief dat ze van het weinige dat ze hebben, toch,toch allerlei kadootjes voor je hadden. Alles zal je nog lang bij blijven, denken we. Alvast een goede thuisreis gewenst ! Tot ziens, we zijn trots op je.!!!

Bets en Frans Janse 2019-11-08 18:56:33

Wat moet dat een mooie en bijzondere dag zijn geweest. Het feit dat ze zich zo aan je hechten zegt genoeg. In die korte tijd heb je toch je steentje bijgedragen... en wat was het superleuk om elke dag weer een verhaal te lezen en wat een mooie foto’s zitten er bij. Geniet van de laatste dagen en alvast een goede terugreis!

Jörgen Cristel en Fenna 2019-11-08 20:00:55
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.