Na een lekker fruitontbijtje (dat neem ik eigenlijk elke dag, want bij de lunch en het avondeten zit nauwelijks tot geen groente en ik wil toch wel wat vitamientjes binnen krijgen) rit nummer zoveel met de tuktuk gemaakt. Aangekomen op het schooltje bleek de lerares nog steeds spoorloos te zijn. En dus heb ik deze ochtend groep D maar les gegeven. Het zijn nog jonge kinderen en dus besloot ik om de uitspraakoefeningen af te wisselen met wat woordspelletjes. Ik heb zowel domino als memory met ze gespeeld. Bij beide spelletjes moeten ze hetzelfde item bij elkaar zoeken. Het ene is een plaatje, het andere het Engelse woord. Dat is dus niet alleen een spelletje spelen, het is tegelijkertijd woordjes leren (lezen en uitspreken). Van Domino hadden ze nog nooit gehoord, maar het viel wel in de smaak. Om 10:00 uur ging de bel voor de pauze en normaal gesproken dreunen ze dan gelijk hun zinnetje op waarin ik wordt bedankt en ze permissie vragen om pauze te gaan houden, maar nu bleven ze domino spelen. Aangezien ikzelf de pauze wel op prijs stelde, heb ik ze met zachte hand uit het klaslokaal gedreven. Na de pauze weer veel uitspraak geoefend en ook nog domino en memory gespeeld. In de pauze begreep ik dat een andere leraar het bingospel had gebruikt. Leuk!

Na de pauze stond ik voor de tweede keer voor groep C. Zoals je weet was het gisteren hard werken voor mij (en voor de leerlingen waarschijnlijk ook). Vandaag ging het veel soepeler. Het kostte iets minder moeite om wat woorden uit ze te trekken en ze reageerden goed op de oefeningen. Bij het hardop voorlezen werd er ook daadwerkelijk hardop voorgelezen en werd er zowaar naar elkaar geluisterd. Ik denk dat als we iedere dag wat meer aan elkaar gewend geraken en de schroom er snel af zal zijn. De twee uren vlogen eigenlijk om en voordat ik het in de gaten had ging de bel en was het voor mij tijd om naar huis te gaan. Een paar leerlingen kwamen naar me toe en wilden weten waarom ik helemaal vanuit Europa naar Cambodja was gekomen om hier voor de klas te staan. Uiteraard heb ik ze verteld waarom ik dat doe. Ze waren verwonderd dat ik dat voor hun deed en gaven aan het leuk te vinden. En dat vond ik op mijn beurt dan weer leuk.

Op de weg terug vroeg ik Paul om te stoppen bij het bouwterrein. Ik ben het terrein opgelopen en zag toen dat die krakkemikkige golfplaten inderdaad huisjes waren. Ik was er best wel van onder de indruk. Dat je in zoiets kan wonen. Nu snap ik ook wel dat je hier niet veel isolatie nodig hebt, maar golfplaten en een lemen tapijt is toch wel heel erg basic (understatement). De mensen keken ook best een beetje vreemd op dat ik daar rondliep en kwam kijken. Ik durfde het niet om foto's te maken en dat heb ik dus ook niet gedaan. Ik vond dat niet gepast. Van Paul begreep ik dat het wel vaker gebeurd dat er ineens op een stuk grond wordt gebouwd en dat de mensen die daar wonen elders onderdak moeten zoeken. De grond is immers niet van hen. Deze mensen hebben al zo weinig en dan wordt hun huisje (of wat daar voor moet doorgaan) ook nog eens met de grond gelijk gemaakt. Vreselijk.

's-Avonds niet veel bijzonders gedaan. Meestal bestaat mijn avond uit een hapje eten (doe ik tegenwoordig in het hostel, want dat is prima te eten), Pindat bijwerken, lessen voorbereiden en een filmpje of serie kijken. 's-Avonds is de internetverbinding niet veel, maar 's-morgens als ik opsta (06:30 uur) is de verbinding redelijk en laat ik mijn laptop gelijk wat van Netflix downloaden, zodat ik 's-avonds niet afhankelijk ben van de verbinding. Morgen heb ik ADV, want er is weer een feestdag. Zoals er volgende week ook een feestdag is en de week erna ook. Ik geef dus effectief 4 dagen per week les. Overigens worden dat er deze week maar 3, omdat de Cambodjaanse coördinator van de school mij heeft uitgenodigd om dit weekend met hem mee te gaan naar het platteland. Na dit met de leraren besproken te hebben (vond ik wel zo netjes) heb ik "ja" tegen Kimlay gezegd. We gaan naar Kampot. Het lijkt me geweldig. Wel vroeg opstaan overigens, want hij komt mij vrijdag om 04:00 uur 's-morgens (of eigenlijk 's-nachts) oppikken. En morgenavond ga ik een hapje met hem eten om mijn ervaringen op het schooltje tot nu toe met hem te delen.

Geschreven door Marco.goovers.op.reis