Goodmoning teachuuuu

Cambodja, Sangkat Trapeang Krosang

Gisterenavond ben ik toch nog wel wat tijd bezig geweest om mij voor te bereiden op het geven van de lessen. Ik doe dit niet dagdagelijks en ik weet eigenlijk ook niet precies wat er van mij wordt verwacht. En ik wil het ntuurlijk wel perfect doen (wat nergens op slaat). Ik ben vanmorgen dus toch wel met een lichte spanning in mijn buik opgestaan. De dag begon eigenlijk niet zo goed, want het was ontzettend druk op de weg. We hebben er 1 uur en 15 minuten over gedaan. Grootste probleem was een vrachtwagen die op de ‘snelweg’ aan het lossen was. Dat hoeft natuurlijk geen probleem te zijn, wel als hij de chauffeur besluit om de vrachtwagen dwars over de weg te zetten waardoor er niemand meer langs kan. Uiteraard wachtte iedereeen zonder 1 onvertogen woord. Kan gebeuren. Aangekomen bij het schooltje had ik geen tijd meer om nog met de leraren te praten, de lessen stonden op het punt van beginnen en dus gelijk maar het klaslokaal in. Daar werd ik enigszins verrast, want vanmorgen (toen ik er nog niet was) waren ze op het idee gekomen dat het toch beter was dat ik vanmorgen met 12 kinderen van de ‘onderbouw’ uitspraak ging oefenen. Nu ben ik het daar hartstikke mee eens dat dat geoefend moet worden, maar als je een reguliere les uit het boek voor de ‘bovenbouw’ hebt zitten voorbereiden en er wordt ineens iets anders verwacht, is dat toch even schakelen. En dus heb ik maar even geschakeld. Ik heb vooral met ze geoefend op de ‘v’ en op ‘th’. Want ‘very’ wordt door ze uitgesproken als ‘wery’ en ‘something’ als ‘somesing’. Het was leuk om te doen, maar het was goed dat er een break was na een uur. Ik moest deze les namelijk on the spot improviseren en na een uur was mijn creativiteit wel zo’n beetje op. Na de break heb ik vooral zinnetjes met v en th woorden met ze geoefend. Ik moet zeggen, als je een poosje zo met ze bezig bent, verbetert de uitspraak. Ik zal het alleen nog wel veel met ze moeten herhalen de komende weken, wil er iets van beklijven. En dat is prima, want daar ben ik voor gekomen.

In de middagpauze bleek dat de leraren van de bovenbouw graag wilden dat ik deze middag de les ging doen. Aangezien ik deze dus had voorbereid, vond ik dat geen probleem. Eerst ben ik een gesprek met ze gestart over de vrije dag die ze gisteren hadden gehad. Dit begon uiterst moeizaam. De kinderen zijn toch wel wat verlegen en dan ten overstaan van de hele klas in een vreemde taal spreken met een man uit een ver land was iets te ambitieus. Wel ging het beter naarmate de tijd wat verstreek. Om ze enigszins tegemoet te komen toen maar wat reguliere oefeningen uit het boek gedaan. Na de break heb ik de woorden die in het desbetreffende hoofdstuk nieuw zijn met ze geoefend. En dat was toch wel hilarisch. Ik kan het niet bedenken, maar hoe sommige woorden worden uitgesproken, erg creatief. Het mooie was wel dat hoe vaker we de nieuwe woorden herhaalden hoe beter het ging. En ik heb gemerkt dat complimentjes geven (en smileys zetten) erg motiverend helpt. We hebben best wat afgelachen met elkaar. Na een uur konden ze de nieuwe woorden echt al heel goed uitspreken. De kinderen vonden het leuk en dus gaan we dit vaker doen, want oefening baart kunst. Van de leraar begreep ik dat hij dit nooit zo doet en het lastig vindt, omdat hij ook niet de beste uitspraak heeft. Ik ben blij dat ik hierin mijn steentje kan bijdragen. Overigens was de leraar er de gehele tijd bij. Ik hoop dat hij er ook iets van heeft opgepikt.

Van computers hebben de kinderen geen kaas gegeten. Ze weten wel hoe een mobiele telefoon werkt, maar een computer is een magisch ding voor ze. Ik ben vandaag begonnen om ervoor te zorgen dat alle computers dezelfde programma’s hebben en dezelfde layout. Dat maakt straks het lesgeven iets eenvoudiger. Van de 7 computers werken er 5. Eén computer is beveiligd met een wachtwoord dat niemand weet en een andere computer start niet op. Ik zal later wel eens kijken wat ik daar aan kan doen. Eerst maar eens zorgen dat de 5 werkende computers uniform zijn, zodat ik volgende week met de lessen kan starten.

Aangezien aanstaande vrijdag een leraar van de bovenbouw vertrekt, vroeg ik in de pauze hoe ze dit gaan opvangen. Dat was een goede vraag. En dus hebben we in overleg besloten dat ik 3 ochtenden in de week met groepjes kinderen uit de onderbouw hun uitspraak ga proberen te verbeteren, dat ik 2 ochtenden aan kleine groepjes kinderen computerles ga geven en dat ik ‘s-middags de les van de bovenbouw overneem (de bovenbouw is er ook alleen ‘s-middags). Deze middagles zal voor de helft bestaan uit het doornemen van het boek en voor de andere helft bestaan uit het oefenen van hun uitspraak. Ik zie dit wel zitten. Ik heb zodoende veel verschillende groepen, het is afwisselend en ik heb echt het idee dat dit ze een beetje verder helpt. Maar goed, het kan zomaar zijn dat het morgen weer anders is of wordt. En dat heeft ook wel zijn charme.

Vanavond de lessen van morgen voorbereid. Gelukkig is er op internet veel te vinden. Wat dacht je van deze tongenbreker (zeker als je Cambodjaan bent): My mother says that thursday the thirteenth is my father’s birthday. Ik ben benieuwd hoe de leerlingen zich morgen hieruit redden.

Oh ja, vandaag is mijn kamer schoongemaakt. Althans daar leek het op. Ik had inderdaad schone handdoeken en mijn bed leek verschoond. Met de nadruk op leek. Ze hebben mijn kussensloop en mijn lakens omgedraaid en mijn bed opgemaakt. En dan lijkt het een stuk schoner. Morgen toch maar even om schone vragen.

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Wat mooi dat je nu kunt gaan doen waar je voor gekomen bent: de kinderen een betere toekomst bieden door ze Engels te leren en met computers leert omgaan! Het is waarschijnlijk een druppel op de gloeiende plaat maar jij doet het in ieder geval!! En als de leraren er ook nog iets van leren... Echt top dat je dit doet 👍

Jacomijn 2019-10-16 17:08:23

Het is zo nu en dan omschakelen en improviseren begrijp ik en dat valt niet altijd mee,maar je bent gelukkig creatief genoeg om daar mee om te gaan en het weer tot een goed eind te brengen. Je dagelijks verslag lezen we met veel genoegen en bewondering Marco sterkte en veel succes met de lessen.

Frans 2019-10-16 19:16:10
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.