Vandaag de tweede poging om het Royal Palace te gaan bezoeken. En dus redelijk vroeg uit de veren want ‘s-morgens kun je het Royal Palace het beste bezoeken, omdat dan de stand van de zon het gunstigste is. En ik wil natuurlijk wel mooie foto’s kunnen maken. Dus heb ik een tuktuk gecharterd (Paul was waarschijnlijk nog aan het uitslapen, want hij stond er niet) en ben ik voor een schappelijk prijsje naar de plaats van bestemming gebracht. Daar aangekomen werd ik toch wel een beetje boos op de koning. Hij had mij namelijk weer niet geïnformeerd dat hij een hele ochtend ging bidden. Deze keer weliswaar met zijn familie, maar toch. Een appje was wel op zijn plaats geweest. En dus weer geen bezoek aan het Royal Palace. Dan moet het morgenochtend maar gebeuren. Als alternatief ben ik wat gaan dolen door de stad. En dat was erg leuk. Ik ben allerlei mooie tempels en leuke straatjes tegen gekomen waar op het internet niet over wordt gesproken, maar die er wel zijn. Ook over diverse markten gewandeld. Leuk om een soort van deel te zijn (al is het maar voor 4 weken) van deze stad en er in op te gaan. Omdat ik na een week toch wel trek had in wat Westers voedsel en ik tegen een Burger King aanliep, ben ik daar maar een gezond maaltje gaan nuttigen. Bijkomend voordeel was dat ze internet hadden. Onderweg had iemand al gezegd dat de Golden Temple erg mooi is, maar ik had daar niets over gelezen. En inderdaad zou het, volgens enkele reviews, een mooie tempel moeten zijn. Na het laatste stukje hamburger van tussen mijn tanden te hebben verwijderd ben ik in een tuktuk gestapt en heb ik de chauffeur uitgelegd waar ik naar toe wilde. Hij had er nog nooit van gehoord. Met behulp van Google Maps heeft hij het gevonden en het was met recht een Golden Temple. Niet alleen van buiten erg mooi, ook van binnen was hij prachtig. Het was weer een andere stijl.

Phnom Penh is eigenlijk één groot warenhuis met allemaal verschillende afdelingen. Dan weer loop ik door de afdeling motorblokken, dan scooterbanden, kinderfietsen, rieten mandjes, rijst, airco's, lijkkisten, bloemen, rauw vlees, troep en ga zo maar door. De enige constante door de hele stad zijn de eetstalletjes. Die zijn echt overal en de hele dag zie ik mensen eten. En met elkaar praten. Overal waar ik kom zijn heel veel mensen. Ik ben er zeker van dat er meer op straat zijn dan binnen. Zwervend door de zeer nauwe gangetjes op de centrale markt is het mij weer gelukt om de weg kwijt te geraken. Er zijn daar zoveel gangetjes die op elkaar lijken, niet te tellen. Eenmaal buiten wist ik snel genoeg weer waar ik was en ben ik op huis aangegaan. Het was vandaag ontzettend warm en benauwd en ik vond het mooi geweest. Vlakbij is een klein supermarktje. Daar heb ik een soort van kadetjes gekocht. Daar had ik zin in. Brood met chocoladepasta. Vandaag was dus een heel klein beetje een Westerse dag.

Oh ja, het is me vandaag gelukt om te betalen met het 5 dollarbiljet waar een klein scheurtje in zat. Toen het erop aankwam viel het afscheid me toch zwaarder dan ik had verwacht. Ik was er toch wel gehecht aan geraakt. Toen ik in het hostel mijn reisverslag wilde bijwerken vloog de wifi eruit. En dat is toch wel een beetje een (groot) probleem. Ik ben nu afgesloten van de buitenwereld. Ik kan niet bellen, appen, mailen, iets opzoeken, mijn lessen voorbereiden enzovoorts. Ik hoop dat het snel over is. De vrouw des huizes heeft er in ieder geval geen kaas van gegeten. Ze gaat morgen (zondag) de telephonecompany wel even bellen. Ik ben benieuwd of die het euvel kunnen verhelpen. Morgen maar eens een lokale SIM-kaart met datategoed regelen. Is wel zo fijn als back-up.

Geschreven door Marco.goovers.op.reis