De bus vertrok netjes op tijd, de chauffeur hield zich aan zijn woord en dus kwamen we exact om 05: 00 uur aan in Siem Reap. Onderweg had ik nog wel ff een dingetje. Op een gegeven moment was ik wakker en constateerde ik dat mijn telefoon niet meer in mijn broekzak zat. Die kon niet gestolen zijn, want dat had ik gemerkt. Hij moest dus uit mijn zak zijn gevallen. Maar waar was hij nu? Gelukkig had ik nog een toestel bij (met een lokale SIM-kaart) en daarmee heb ik het alarm van Find my iPhone geactiveerd. Ik kan je verzekeren dat dat werkt. En de rest van de bus weet dat nu ook. Hij bleek gevallen te zijn en ik kreeg hem netjes terug van mijn onderbuurvrouw. In Siem Reap stond de tuktuk, die ik vanuit Phnom Penh had geregeld, netjes op mij te wachten. Op naar de sunrise!

Ik had een donkerbruin (liever gezegd een donkergrijs) vermoeden dat er wel eens geen sunrise te zien zou zijn. Het was zwaar bewolkt en ik kon de wolken zo nu en dan aanraken. En inderdaad, bij Angkor Wat aangekomen was er geen sunrise te zien. Een beetje een tegenvaller. Nu maar hopen dat de bewolking een beetje weg zou trekken. Ik heb Angkor Wat gelaten voor wat het is en ben linea recta naar Ta Prohm gegaan. Ook wel bekend van de film Tomb Raider met Angelina Jolie. Aangezien er nagenoeg geen mensen waren (wat echt bijzonder is, normaal kun je over de hoofden lopen) leek het wel of ik diegene was die dit tempelcomplex ontdekte. Ik voelde mij net Indiana Jones. Geweldig was het. Oude tempels die één aan het worden zijn met de natuur. Bomen die op tempels groeien en wortels die om de stenen gedrapeerd zijn. Erg mooi. Vervolgens wat kleinere tempels bekeken, die allemaal net een beetje anders waren. Ook leuk dat er bij sommige tempels jonge kunstenaars aan het werk waren en tekeningen maakten van de omgeving. Ik heb er één gesponsord. Een andere 'bekende' tempel was Bayon. Ik weet niet hoeveel torens er zijn en bij alle torens zijn 4 gezichten in de stenen uitgehouwen. Erg indrukwekkend. De laatste bekende tempel was Angkor Wat zelf. Wat is deze mooi en goed bewaard gebleven. Werkelijk prachtig. Het is moeilijk, van alle tempels overigens, om te beschrijven wat ik heb gezien en wat ik er mooi en bijzonder aan vind. Ik hoop dat de foto's voor zich spreken.

Om 15:00 uur ben ik naar het hostel gegaan. Ik was redelijk moe. Het was een korte nacht en ik heb vandaag veel gelopen. Komt bij dat het erg warm was met een hoge luchtvochtigheid. Ik heb wel een kilootje uitgezweten. In mijn kamer heb ik wat gerelaxed. Toen ik naar Pub street wilde en mijn kamer wilde verlaten, kreeg ik mijn deur niet van het slot. Dat zat muur en muur vast. Gelukkig reikt mijn stem ver en waren er snel hulptroepen ter plaatse, die mij na enkele minuten hebben bevrijd uit mijn benarde situatie. In Pub street wat gegeten en rond gekeken en daarna toch maar naar mijn bedje gegaan. Het was mooi geweest.

Geschreven door Marco.goovers.op.reis