De mensen in de zuidelijke helft van India spreken en schrijven Malayalam een Dravische taal. (Leuk weetje voor het volgende verjaardagsfeestje. (’Zeg, wist jij dat….’)
Het wordt door zo’n tweehonderd miljoen mensen gesproken en het is qua oppervlak het op drie na grootste taalgebied ter wereld!
En ik had er nog nooit van gehoord!
Het schrift bestaat uit mooie sierlijke kriebeltjes:
അവർ മനോഹരമായ എഴുത്തുകളാൽ ഇവിടെ എഴുതുന്നു
Malayalam is totaal anders dan Hindi, de taal van de noordelijk helft van India. Hindi is een gestandaardiseerde vorm van Hindoestaans, waarbij ze bij het schrijven alle kriebeltjes aan een balkje opgehangen. Driehonderd miljoen mensen spreken Hindi, een taal afkomstig uit het Sanskriet.
वे यहाँ सुंदर आड़ी-तिरछी रेखाओं के साथ लिखते हैं
De regering communiceert met haar bevolking uiteraard in het Hindi, en, voor degenen die geen Hindi spreken, in het Engels.
Engels heeft een semi-officiële status, en wordt door Modi gezien als een onwelkom restant uit de koloniale tijd.
Ja, en dan zijn er nog 413 officiële talen In India, waarvan er 22 door de grondwet worden erkend.
Modi wil eigenlijk van het Engels af (ook om politieke redenen) en doet er alles aan om op scholen en universiteiten het Hindi te promoten, terwijl slechts de helft van India die taal spreekt. Hij verdomd het zelf om Engels te praten. De Engelstaligen protesteren heftig en hebben tot nu toe het ergste weten te voorkomen. Belgische toestanden.
Rai, hij blijkt Rai te heten en niet Raj, spreekt slecht Engels. Als we aan hem vragen te stoppen om bijvoorbeeld fruit te kopen, dan vraagt hij naar de urgentie van de tussenstop. Hij kent slecht twee niveau’s van urgentie: ‘Emergency’ en ‘No Emergency’
Onlangs moest ik nodig plassen en zei tegen hem, ‘Rai, please stop, Emergency!’ Hij begreep het onmiddellijk en zette de bus aan de kant bij een groep palmbomen.
De camera van E. weigerde dienst gisteravond. Dat was een rasechte Emergency van de bovenste plank, want fotograferen is haar lust en haar leven.
Een enorme domper dus. Ikzelf was gaan vloeken en tieren, maar E. kookt inwendig en niet uitwendig.
Na nog wat prutsen bleek het lcd scherm op ‘uit’ te staan, waardoor het leek alsof de camera niets deed.
Valse Emergency!
Even iets heel anders, ik wil het jullie niet onthouden. Ik las in een Engels boulevardblad dat Satanisten in Engeland bezig zijn met een charmeoffensief om meer voet aan de grond te krijgen. Één van hun initiatieven is een soort ‘Heel Engeland bakt’ tv programma. De combinatie bakken en braden en satanisten vind ik onweerstaanbaar grappig.
Maar C. kijkt vaak wat vermoeid als ik met iets als dit kom.
We zijn in Cochi, een grote stad, maar het oude koloniale Portugese- Nederlandse- Engelse gedeelte heeft het karakter van een gemoedelijk dorp. Het ligt aan zee binnen de muren van een voormalig fort, waar nu nauwelijks nog iets nog van terug te vinden is. Pal aan zee staan de prachtige houten installaties van vissers, daarover later meer. Zie foto’s. We hebben er gisteren de dag doorgebracht, kerken bezocht, koloniale gebouwen bekeken, de Dutch cemetery en het Dutch Palace bezocht, en rondgeslenterd langs de eindeloze rij stalletjes met eten en prullaria voor de Indiase toeristen die ‘s zondags massaal naar de kust komen om te recreëren. Voor het eerst zien we ook wat meer westerse toeristen, maar veel zijn het er niet.
Ik ben nog steeds op zoek naar een zonnehoed, maar tot nu toe staan de exemplaren die ik pas losjes boven op de kruin van mijn hoofd, ze zijn allemaal veel te klein. Veel hersens hè.
Vanaf aankomst in India heb ik is als een ouwe schurftige junk bij kruideniertjes naar binnen lopen gluren, op zoek naar een shot pindakaas.
Gisteren was het bingo! Ik kocht uiteraard de grootste pot die ze hadden, 924 gram pindagoud.
Zielsgelukkig liep ik naar buiten toen ik C iets hoorde zeggen van ‘dat lust ik ook wel bij het ontbijt’
E&M maakten bevestigende geluiden.
Ja kom nou, wacht eens even, als iedereen zomaar pindakaas gaat eten is er geen houden meer aan, dan is het einde zoek en is die pot zo leeg!
Ik terug de winkel in.
Nu hebben we 1848 gram Sundrop Creamy Regular Mega Saver Pack with Imunity Nutrients Peanutbutter.
Kom daar maar eens om bij Calvé.
Straks zet ik de kloeke pot pontificaal midden op tafel bij het ontbijt, ik ben benieuwd hoe de uitbater van de home stay erop reageert.
Het was een topdag gisteren! Ik had stilletjes gehoopt ergens een cricketmatch te kunnen zien, dat hoort tenslotte bij een bezoek aan India. We vielen met onze neus in de boter, op een veld achter de kerk die we van binnen wilden zien (Hollandse grafstenen uit de VOC tijd) werd een crickettoernooi gehouden. E en ik hebben de kerk even de kerk gelaten en zijn gaan kijken.
Het was een kleurrijke, luidruchtige happening, totaal anders dan bij het beschaafde Engelse cricket.
Er was veel publiek en via een blèrende geluidsinstallatie werd commentaar gegeven. De verslaggever zat in een vijf meter hoge umpire stoel en liet zijn goedkeuring of teleurstelling duidelijk blijken. Het ging er behoorlijk fanatiek aan toe. Geweldig leuk! Zie foto’s.
En dan nu de vissers. Aan de vloedlijn staan enorme visinstallaties. Het werkt als volgt: de machine bestaat in feite uit een enorme balans met aan de ene kant het net en aan de andere kant een stalen kabel waaraan zware keien zijn bevestigd.
De poten van de balans bestaan uit dikke bomen die met staalkabels aan elkaar zijn verbonden. De foto’s maken het wel duidelijk. Het net wordt onder water gebracht en een na poosje weer opgehaald met daarin de vissen die toevallig voorbij zwemmen. Heel zwaar werk voor een magere vangst. We zijn bij zo’n installatie op bezoek geweest en ik heb een poosje met de eigenaar zitten praten over zijn bestaan. De beste tijd voor vissen is de regentijd wanneer het water afkoelt en de vissen vanuit de diepte omhoogkomen en met het opkomende tij de havenmond binnen zwemmen. Nu is het water te warm en vangen ze nauwelijks vissen. De installatie moet een inkomen opleveren voor vier gezinnen! Daarnaast moet hij ook geld opzij zetten voor de vervanging van de bomen, die zo’n zeven jaar meegaan. De bomen moeten minimaal zeventig jaar oud zijn voor de juiste sterkte en buigzaamheid. Ik voelde me bevoorrecht dat hij bereid was iets te vertellen over zijn beroep en over zijn leven.
C. is vanmorgen losgegaan in een winkel voor bruidsstoffen. Ik heb zitten wachten. Op een gegeven moment kwam een groepje middelbare dames binnen die elke stof die hun werd getoond met een wegwerp gebaar opzij gooiden. Ik vermoedde een onderhandelingstechniek, maar het zag er arrogant en onvriendelijk uit, geen lachje kon eraf. Onze bagage is in volume toegenomen. Zie foto’s.
Hiermee moeten jullie het voorlopig even doen, morgen vertrekken we met een house boat voor een paar dagen varen in de ‘backwaters’, een nat natuurgebied dat met zee verbonden is. De jungle in dus. Ik kijk er naar uit!
ps. De uitbater heeft mijn kloeke pot geen blik waardig gegund. Hij dacht waarschijnlijk iets van ‘niets laten merken, het zijn maar toeristen’
Geschreven door K.en.C.fietsen.rond