Nationaal park Isalo is een nationaal park in de zuidelijke Malagassische regio Ihorombe. Het nationaal park werd ingesteld in 1962 en wordt vanwege de grillige rotsmassieven ook wel het 'Colorado van Madagaskar' genoemd. Het nationaal park heeft een oppervlakte van 815,4 km², waarmee Isalo na het nationaal park Masoala het op één na grootste nationale park van Madagaskar is. Het nationale park bevindt zich op een hoogte van 820 tot 1240 meter boven de zeespiegel. Het ligt in een gebied met een tropisch droog klimaat (vandaag 36 graden). Het park bestaat uit een bergmassief (Isalogebergte) dat zich van noord naar zuid uitspreidt over bijna 100 kilometer. Het park wordt bedreigd door illegale natuurbranden, die bossen in de as leggen en zo tot grasland worden gevormd dat dan door het vee kan worden gebruikt. In het park komen 340 diersoorten voor, waaronder 82 soorten vogels, 33 soorten reptielen, 15 soorten kikkers en 14 soorten zoogdieren. Zoogdieren in het park zijn onder andere de fretkat (fossa) en een zestal lemuren. Dit zijn o.a. de ringstaartmaki, dwergmuismaki ….
We verdelen ons in 3 groepen. 2 gaan de tocht niet aan en gaan rechtstreeks naar het tentenkamp dat nog moet worden opgesteld. 11 doen de 10km en 5 moedige de 16 km. Er werd gewaarschuwd voor de hitte waardoor de meeste (waaronder ondergetekende) voor de 10 km gaan. Maar dit is Afrika m.a.w. De 10 km zijn er uiteindelijk volgens de polar van andere deelnemers een dikke 12km. En warm was het. Iedereen die wou kon een drager inhuren. We hadden dus, buiten onze dagrugzak om te overnachten, ook genoeg water nodig. Voor deze wandeling werd er 4 liter water per persoon gerekend. Je zweet je ter pleuris (Hollanders he). We zien in elk geval de ringstaartmaki die zich afvraagt wat die bende in de felle zon doet terwijl zij heerlijk tegen de rotsen in de schaduw uitbuiken van hun ontbijt (of zou het hun lunch zijn ?). Stoppen doen we alleen om te drinken of de middaglunch.
Maar de zichten zijn prachtig en rond 14 uur komen we aan in het tentenkamp. We doen nog een kleine toer (kwestie om het niet te verleren) en wachten op de 5 andere. Die komen aan rond 16.30 en zijn totaal afgepeigerd. Twee zouden het nooit meer doen. De Afrikaanse kilometers zijn niet te vergelijken met de Europese.
Het eten was eenvoudig maar lekker. Honger blijkt nog steeds de beste saus.
Na de maaltijd hebben de jongens van dienst nog de energie om muziek, dans en enkele lokale dansen te tonen. Op zeker moment worden wij hier ook mee in betrokken. What happens in Madagascar stays in Madagascar.
Na deze toch vermoeiende dag de tent in. Matras van 5 cm, een slaapzak en een hoofdkussen van 30x20 cm. Spijtig van het kleine kussen anders zou ik heerlijk geslapen hebben.
Dag twee is een stuk rustiger. Maar een tocht van toch 4 Afrikaanse kilometers met aardig wat hoogtemeters. Op sommige plaatsen is het echt klauteren. Maar de panorama’s zijn adembenemend en rustgevend. In het kamp waar we terechtkomen zitten verschillende andere toeristengroepen. Kleine groepen van 3 - 4 personen tot een maximum een tiental. Wij zijn duidelijk de grootste groep. Hier zitten ook een familie ringstaartmaki’s en een enkele bruine maki en sivaka’s. 1 maki komt zelfs naast me zitten. Dit gebeurt anders nooit want het zijn (nog) schuwe dieren. Zij houden nog steeds een afstand tegenover de mens.
Al bij al een mooie ervaring. Morgen rijden we weer verder en gaan we richting kust. Normaal gezien wordt het reisprogramma nu rustiger. Afwachten…

Geschreven door Fred.op.reis.Down.Under