Een transit dag tussen de twee groepsreizen in. Dus toch effe de stad min of meer verkennen.
Ho Chi Minhstad, eerder bekend als Saigon en daarvoor als Prey Nokor, is de grootste stad in Vietnam. De volledige Vietnamese naam van de stad is Thành phố Hồ Chí Minh. De stad bedraagt met zijn 5 districten zo’n 2.095 vierkante km goed voor een 10 mio inwoners. Dus de stad in een dagje bekijken is zinloos. Er een juist beeld over krijgen ? Ook moeilijk. Heb wel met de taxi een uur door de stad gereden voor ik aan het hotel was, maar toch….
Het verkeer chaotisch. Aan de overkant van mijn hotel is er een mooi park. Van buitenaf praktisch niet te zien door de hoge schuttingen en gebouwen. Zoals reeds gezegd; je moet zelfmoordneigingen hebben om de straat over te steken, maar eens je het gelukt is en je het park betreedt valt er toch een rust over je. Overal zie je groepen die of aan yoga doen, een kata uitvoeren met of zonder attributen of er lichaamsoefeningen doen. Zie ook een groep die een badminton spelen maar dan met de voeten. Zij hebben ook een speciale shuttle daarvoor. Als je regelmatig hier de straat wilt oversteken (en het overleven) heb je die trainingen wel nodig.
In de namiddag het War Remnants museum. Het museum bestaat uit een reeks themakamers in verschillende gebouwen, met historische militaire uitrusting in een ommuurde tuin. De militaire uitrusting omvat een UH-1 "Huey" -helikopter, een F-5A- jager, een BLU-82 "Daisy Cutter" -bom, M48 Patton-tank , een A-1 Skyraider- aanvalsbommenwerper en een A-37 Dragonfly- aanvalsbommenwerper. Er zijn een aantal stukken niet-ontplofte munitie opgeslagen in de hoek van de tuin. De andere exposities zijn onder meer grafische fotografie, vergezeld van een korte tekst in het Engels, Vietnamees en Japans, over de effecten van Agent Orange en andere chemische ontbladeringssprays , het gebruik van napalm- en fosforbommen en oorlogswreedheden zoals het bloedbad in My Lai. Drie potten met geconserveerde menselijke foetussen die misvormd waren door blootstelling aan dioxines en dioxineachtige verbindingen , vervat in het ontbladeringsmiddel Agent Orange zijn wel heel luguber.
Op een terrasje dat verkeer nog eens bekeken. Ongelooflijk hoeveel brommers hier rijden. Er komen zowat 15 brommers voorbij voor 1 auto. Zij hebben echt een heerschappij. Zij staan gewoon op het voetpad (eigenlijk meer brommerparking), rijden op het voetpad indien mogelijk om toch maar een metertje sneller te zijn. Je bent als voetganger alleen maar veilig als er versperringen zijn aangelegd om de brommers tegen te houden.
Morgenavond zou de groep aankomen. Nog eens bekijken wat ik morgen doe. Zou een beetje onnozel zijn om dat te doen wat de andere dan later gaan doen. Maar ik zie wel : we houden ons aan regel 3 (flexibiliteit)

Geschreven door Fred.op.reis.Down.Under