Vandaag rustdag. Dus iets langer slapen (7.30 ???) en rustig aan. De gids had een fietstocht voorgesteld maar dat zag ik niet zitten. Vijf uur op een fiets die ontworpen is voor personen rond de 1,5 meter zie ik niet zitten. Ik ben niet de enige en ongeveer de helft van de groep haakt af en doen iets apart. Apart is een groot woord want buiten twee watervallen is er op het eiland weinig of niets te beleven. De watervallen worden te voet afgehaspeld. Een wandelingetje (?) van zo een 12 km. We bezoeken eerst de verste en dat is eigenlijk de beste keuze. Aan deze waterval is er buiten het water (natuurlijk) alleen het bruggetje een hoogtepunt. De tweede waterval is echter van een heel andere orde. Echt een aanrader.
De Khone-watervallen zijn de grootste in Zuidoost-Azië en zijn de belangrijkste reden dat de Mekong niet volledig bevaarbaar is naar China . De watervallen worden gekenmerkt door duizenden eilanden en ontelbare waterwegen, vandaar de naam Si Phan Don of 'de 4.000 eilanden'. De hoogste watervallen reiken tot 21 meter (69 ft); de opeenvolging van stroomversnellingen strekt zich uit over 9,7 km van de lengte van de rivier.
We zitten aan 35° en het is nog geen middag. Onderweg komen we de fietsers ook tegen. Zij hebben de watervallen ook bezocht waarna zij ook enkele dorpjes bezoeken. Gard, de Methusalem van de groep (83 lentes) haakt af voor het bezoek aan de dorpjes. Toch mijn respect voor zijn conditie. Het groepje dat met de tuk-tuk het eiland verkent komen we niet tegen.
De krekels laten zich af en toe horen. Een ongelooflijk luid geluid dat plots opkomst en plotseling ook weer stopt. Er zijn momenten dat ik de dirigent van het orkest wel effe wil …
Vanavond is onze laatste avond in Laos. Daar gaat onze status van miljonair
Wat ik van Laos 🇱🇦 onthou is dat het een land is in ontwikkeling. Er zijn, op het gebied van toerisme vele mogelijkheden. één ding hoeven ze echter zeker niet te veranderen : het eten is er echt lekker

Geschreven door Fred.op.reis.Down.Under