De afstanden die we per dag afmalen worden steeds groter en we hopen steeds dat de weg dan ook beter wordt. Dat wordt wel beloofd maar het blijken politieke beloften te zijn. We rijden vandaag zo’n 340 km en we vertrekken om 7 uur ‘s morgens. We stoppen voor een fotostop en een bezoek aan een supermarkt(je). Dit is de eerste die we tegenkomen in Madagaskar. Een bezoek aan de ringstaart lemuur, lunch en nog een sanitaire stop maakt dat we toch nog een 9 uur nodig hadden (19.30) om ter bestemming te arriveren. Een gemiddelde van ongeveer 40 km per uur dus. En het ligt zeker niet aan de chauffeur. Die doet hardstikke zijn best.
Het Anja Community Reserve is een klein beschermd gebied in Madagaskar. Het is opgericht door een dorpsgemeenschap die het volledig beheert. Het is gericht op natuurbehoud, toerisme en economische ontwikkeling van de plaats. Het gemeenschapsreservaat Anja strekt zich uit over 34 ha droog bos, omringd door savanne, rijstvelden en groentepercelen. Het landschap wordt gedomineerd door drie grote geïsoleerde granieten formaties, de Telo Mirahavavy of 'de Drie Zussen'.
Het reservaat herbergt vooral de ringstaartmaki’s. Ringstaartmaki’s herken je aan hun opvallende, zwartwit-geringde staart. Die staart helpt de ringstaartmaki’s om hun evenwicht te bewaren. Maar ook om elkaar te laten weten waar ze zijn; ze gebruiken het als een soort vlag die ze boven hoge grassen uitsteken. Ringstaartmaki’s hebben geurklieren op hun billen, polsen en onder hun oksels. Met geuren laten ze sporen voor de andere dieren achter. Zo laten de ringstaartmaki’s bijvoorbeeld weten wat hun gebied is. Bij de mannen zit op elke polsklier een soort hoorn waarmee ze de geur diep in de bast van bomen kunnen kerven.Ringstaartmaki’s zijn halfapen. Ze hebben een lang en spits gezicht met een zwarte natte neus. Ook staan hun ogen recht naar voren. Ook opvallend is het gebit van ringstaartmaki’s. Hun onderste tanden staan iets naar voren en naar elkaar gebogen, waardoor het een soort kammetje is. ze gebruiken die ‘poetskam’ dan ook om elkaars vacht te verzorgen en sociale contacten te onderhouden. Dit doen ze trouwens ook met hun ‘toiletnagel’; de nagel aan de tweede teen van hun voet. Zij leven in vrij grote groepen van zo’n 10 tot 30 dieren. De vrouwen zijn er de baas. De meeste mannen leven wat meer aan de rand van de groep. Deze soort is vooral overdag actief. Ze brengen vrij veel tijd op de grond door. Het zijn echte zonneaanbidders. Daar gaan ze graag voor zitten, met hun armen gespreid en hun gezicht naar de zon toe. Zo warmen de ringstaartmaki's zich op na een koude nacht. Inmiddels weten we ook waarom ze deze specifieke houding aannemen. De vacht van ringstaartmaki's in aan de binnenkant van hun armen en op hun buik niet zo dik. Hun huid is op deze plekken vrij dun. De ideale plek dus om de zonnewarmte door te laten dringen. Daarnaast hebben ringstaartmaki’s verschillende geluiden waarmee ze elkaar dingen duidelijk maken. Het meest bekende geluid lijkt een beetje op het gemiauw van een kat. Hun vijanden zijn de boa en de havik. Bij gevaar gaan zij op de rotsen (tegen slangen) of in de bomen (tegen de roofvogel)
Een plezier om naar te kijken.
Morgen een trektocht van een 10 km waarna we overnachten in een tentenkamp. Geen elektriciteit dus morgen geen verslag..

Geschreven door Fred.op.reis.Down.Under