Zes uur ontbijt. Eerste zonsopgang gezien. Nou ja de zo'n zelf niet maar de kleuren waren fantastisch. Om halfacht waren we ingepakt en op weg.
De eerste stop is langs de weg waar we fossielen zien van een 500.000 jaar oud. Eerste leven op aarde is hier vereeuwigd. De volgende stop is een kleine heuvel met schijnbaar geen betekenis. De rode stenen worden echter door de aboriginals vermalen en geven een rode kleur. Deze wordt gebruikt om zich tijdens rituelen te beschilderen. Het is ook voor hen een heilige plaats en er wordt gevraagd om de heuvel niet te beklimmen noch stenen mee te nemen. Blijkt dat er de laatste jaren reeds 5000 stenen zijn teruggestuurd door mensen die sindsdien ongeluk hadden gehad. Er zou een vloek op die stenen rusten als zij worden meegenomen.
Volgende stop is Talc Alf. Een kunstenaar die o.a. Een nieuwe vlag heeft ontworpen voor Australië met het aboriginals embleem. We hebben hem zelf niet te zien gekregen. Hij was niet thuis, of wat je een thuis kunt noemen....
We komen verschillende "stadjes" tegen. Eentje ligt aan een koolmijn die 3 maanden geleden gesloten werd. Winkels zijn al gesloten en men vermoedt dat het binnen het jaar een spookstad wordt.
Marree daarentegen probeert te overleven door toerisme. Ligt op weg naar een zoutvlakte die nu door de regen onderwater staat. Gebeurt eens om de vijf tot tien jaar en lokt op dat moment toeristen van over de hele wereld. Het is de vierde grootste zoutvlakte ter wereld. We passeren ook de het langste hekken ter wereld. Is ongeveer 5500 kilometer lang en scheidt het schapengebied van dingoland. Dingo's en wilde honden worden zo afgescheiden van de schapen. Blijkt te helpen.
In William Creek is een vliegveldje. Een korte rondvlucht gemaakt over meer. Prachtige zichten met een ondergaande zon.

Geschreven door Fred.op.reis.Down.Under