Nu dat we Ha Long Bay op het land hebben gezien is het de beurt aan Ha Long Bay op het water.
De Ha Longbaai is een baai bij de stad Hạ Long in het noorden van Vietnam in de Golf van Tonkin, nabij de grens met China. De baai heeft een kustlijn van 120 kilometer en het gebied beslaat zo'n 1500 vierkante kilometer. Vịnh Hạ Long betekent in het Vietnamees Baai van de dalende draak.
Voor we echter aan de boottocht, met overnachting aan boord, beginnen stoppen we nog even aan parelkwekerij. Hier worden zoetwaterparels gekweekt. We krijgen een presentatie van hoe deze parels worden gecultiveerd. Men ontdekte dat wanneer je een bolletje kalk of parelmoer inbrengt in een mossel of oester samen met een stukje mantel weefsel je het diertje kunt triggeren om een parel te vormen. Doordat er een niet-lichaamseigen indringer in het lichaam van het diertje zit ontstaat er irritatie en de mossel of oester lost dit op door de indringer in te pakken in parelmoer. Laagje voor laagje ontstaat gedurende een periode van een jaar een parel. We zien elke stap die er nodig is om de oester te “prepareren”. Moet natuurlijk niet vertellen dat er een immens grote winkel achter was waar je allerhande parelsnoeren en aanverwante kon kopen.
Als we aan de haven komen valt het wel op dat er hier een grote leegstand is. Toch zijn er veel toeristen en vertrekken er een groot aantal boten richting zee. Er zijn boten met dagjestoeristen maar ook veel boten die gaan overnachten op het water. Later blijkt dat er grote boten bij zijn die maar vijf passagiers aa boord hebben met 15 personeelsleden. Communisme….
Na de lunch bezoeken we nog een grot. Deze grot heet de verassingsgrot. En een verassing is het ook. Eerst een paar honderd trappen omhoog (we waren getraind gisteren) en dan een mooie wandeling door de grot om uiteindelijk weer bij een trap te komen naar de uitgang. Er was wel veel, heel veel volk.
Na het bezoek werden we afgezet aan het Tito eilandje met een klein strandje. Hier kon je oftewel wat in het water verkoelen of de berg beklimmen (weeral een 400 trappen) en genieten van een mooi uitzicht. Vijf personen, waaronder ondergetekende, hebben de trappen overwonnen. Maar gezweet…..
Verder laat ik de foto’s spreken. Het was adembenemend…

Geschreven door Fred.op.reis.Down.Under